Inushi : Begin to wars

ตอนที่1

จุดเริ่มต้นสู่อนาคต

           “ โลกมนุษย์ของเรานั้น ถูกสัตว์ประหลาด ที่มีรูปร่างสีดำ ความสูงที่ ไม่เกิน 170 เซนติเมตรทุกตัว มีกรงเล็บเหมือนเสือ ดวงตาสีขาว และมีเนื้องอกที่เป็นสีแตกต่างจากผิว เข้าโจมตีเมืองต่างๆบนโลก โดยวัน เดือน ปี ที่เหตุการณ์นี้เริ่ม คือ วันศุกร์ ที่ 14 เดือน พฤษภาคม ค.ศ.2010  ปีที่โลกกำลังพัฒนาทั้งด้าน เศรษฐกิจ และ เทคโนโลยีค้นคว้า ที่ก้าวล้ำมากขึ้น แต่ทุกอย่าง ถูกหยุดเพราะ สัตว์ประหลาดจำนวนมากเข้าบุกประเทศ สหรัฐอเมริกา แบบไม่ทันตั้งตัว และใน เวลาที่ถูกบุก คือ 02.12 น. เป็นช่วงที่อีก 3 ชั่วโมง พระอาทิตย์ ก็จะขึ้น สหรัฐอเมริกา ถูกบุก เป็นที่แรก ตู้มมม ปั๊มน้ำมัน ระเบิด 5 ที่พร้อมกัน เกิดเป็นแสงที่ทำให้ตอนเช้ามืดเหมือนตอนเช้าเป็นเวลา ไม่ถึง 15 วินาที แต่ในระยะเวลาเพียงแค่นี้ ก็ทำให้ มนุษย์ ได้เห็นรูปร่างของมัน และหลังจากนั้น ไม่ถึง 2 ชั่วโมง ในช่วงเวลาตี 4 ของบางประเทศ และอาจจะเช้ากับบางประเทศ ก็ได้ถูกโจมตี จนเพียงในเวลา ไม่ถึง 5 ชั่วโมง โลกก็ตกอยู่ในสภาวะ สิ้นสลาย มนุษย์หายไปถึง 35% บนโลก

แต่หลังจากนั้น มนุษย์ที่เหลือรอด ก็ได้สร้างเขตผู้รอดชีวิต ซึ่งอยู่ห่างไกล กับเมืองหลัก มากเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกโจมตีจาก สัตว์ประหลาด จนระยะเวลาผ่านไป 2 ปี มนุษย์ก็ได้สร้างเสร็จ สถานที่รอดชีวิตของ มนุษย์โลก แต่ใน 2 ปี มนุษย์ก็ได้หายไปอีก 10% ทำให้ประชากรมนุษย์เหลือน้อยลง และ สัตว์ประหลาดกับเพิ่มขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ “   

      โคโตกิ สึเมะ นัก วิทยาศาสตร์ สัญชาติ ญี่ปุ่น ที่เขาใช้วิธี ค้นคว้า เพื่อหาทางต่อสู้กับ อินูชิ ใช้เรียกแทน สัตว์ประหลาด โคโตกิ ใช้เวลาใน 2 ปี ระหว่างสร้างเขตผู้รอดชีวิตของ มนุษย์     เขาได้ค้นคว้า และหาจุดอ่อนของ อินูชิ จนเจอ เขาพบว่า ในร่างกาย อินูชิ มีสารที่เรียกว่า ฮีลลิ่งซิมบอร์ต   สะสมอยู่รวมกับเซลล์ในร่างกายของมันอยู่ สารนี้ทำหน้าที่ ฟื้นฟูสภาพบาดแผลที่มันได้รับ และ สร้างขึ้นมาใหม่เมื่อมันขาด   โคโตกิ บอกในหนังสือค้นคว้า ของเขาว่า เพราะสารนี้ทำให้ อินูชิ ไม่ตายจากการโดนโจมตี ถึงจะโจมตีมันหนักแค่ใหน อินูชิ ก็แค่บาดเจ็บสาหัส รอการฟื้นฟู ไม่ได้ ตาย อย่างที่เข้าใจ  และพบว่าเนื้องอกต่างสี ของ อินูชิ คือกุญแจหลัก ในการฆ่ามัน เพราะเนื้องอกต่างสี                                                          เหมือนเป็นแหล่งกำเนิดเซลล์ ฮีลลิ่งซิมบอร์ต และเมื่อถูกทำลาย ฮีลลิ่งซิมบอร์ต ก็จะหยุดการทำงาน และ การเจริญเติบโตของ สารและเซลล์ทำให้ อินูชิ ถูกฆ่าได้หลังจากทำลายส่วนนั้นไป และ ความร้อน คือ สิ่งที่ช่วยชะลอ การฟื้นฟูของ อินูชิ ในกรณีนี้ ความร้อนไม่ได้ทำให้ ตาย แต่ใช้เผื่อฉุกเฉิก เพราะทำให้ อินูชิ ช้าลง อาจจะเกิดมาจาก ความร้อน ที่เข้าไปละลายเซลล์ และ หลังจาก อ่านการค้นคว้าของ โคโตกิ จบ

          สภาโลก ก็ได้ ตั้ง กลุ่ม 4 กลุ่มขึ้นมาให้กับทุกเขต โดยทุกเขตจะต้องมี กลุ่มเหล่านี้ อยู่เพื่อช่วยเหลือให้ มนุษย์ไม่ สูญพันธ์ โดยกลุ่ม 4 กลุ่ม คือ

1. กลุ่มปกป้องเขตมนุษย์ ( SAZ  - Security Alive Zone )กลุ่มนี้จะทำหน้าที่ ดูแลกฏระเบียบให้เหมือนเมื่อก่อน หรือก็คือตำรวจหรือทหารตรวจตรา นั้นแหละ
2.  กลุ่มดูแลแผนความเป็นอยู่  ( CAP -  Controller Alive Plan )  กลุ่มนี้จะทำหน้าที่ ดูแลความเป็นอยู่ของมนุษย์แต่ก็ต้องพยายามตรวจสอบข้อมูลตลอดเวลาและต้องเฝ้าระวังตรวจสอบทุก 24 ชั่วโมงเพื่อดูการเปลี่ยนแปลง ทั้งในเขตและนอกเขต
3. กลุ่มอาสาเลี้ยงชีพ ( UAS -  Undertake Alive Seed )  กลุ่มนี้จะทำหน้า จากการรับมอบหมายจากกลุ่มดูแผนความเป็นอยู่  โดยกลุ่มที่2 จะบอกจุดการเกษตร และอาหาร เครื่องประทังชีวิตต่างๆ โดยกลุ่มนี้จะเป็นกลุ่มที่ต้องออกไปนอกเขตเพื่อไปยังจุดที่ ได้รับมอบหมายมา แต่จะมีกลุ่มอีกกลุ่มนึงคอยคุ้มกัน
4.  กลุ่มกำจัดอินูชิ ( GHP - GenesysHost Predetor ) กลุ่มนี้แค่ชื่อก็บอกแล้วว่ามีหน้าที่อะไร โดยกลุ่มนี้จะเป็นกลุ่มที่ออกไปกำจัด อินูชิ จากรอบๆด้าน รัศมีที่ไกล้เขตมนุษย์ และกลุ่มนี้ยังมีหน้าที่คุ้มกัน กลุ่มอาสาเลี้ยงชีพ อีกด้วย

โดย 4 กลุ่มที่กล่าวมา เป็นกลุ่มที่จะทำให้มนุษย์ชาติไม่หายไปจนหมด และเป็นกลุ่มแห่งความหวังของมนุษย์

หลังจากนั้นมนุษย์ ก็อาศัยแบบมีกลุ่มคอยดูแลตลอดมา จนมาถึงปี

     2030

 ในค่ำคืน ที่ฝนตกลงมาจากท้องฟ้า มี ฮิบิกิ อยู่บนหลังคาซากตึกที่พังไปแล้วกำลังจ้องมองลงไปที่ อินุชิ และได้ยินเสียงร้องจาก อินูชิ ที่บ่งบอกว่ามันกำลัง สนุกอยู่  โดยที่พวกมันไม่รู้เลยว่า ชีวิต ของพวกมันจะหยุดเดินหลังจากนี้                          ตึด   ตึด    ตึด  ..........เสียงจากระเบิดแสงที่กำลังรอคำสั่งให้ ทำงาน ....... การเตรียมการโจมตี อินูชิ จำนวน 5 ตัว โดย ฮิบิกิ เขากางแขนออกเพื่อเตรียมขว้างลงไปที่ใจกลางของพวกมัน และ เตรียมดาบที่พัฒนาโดยเทคโนโลยีของเขาออกมา หลังจากนั้น 1………..2…………..3………..ฟลิ้วววว      ฮิบิกิ ได้ขว้างระเบิดลงไปที่ใจกลางพวกมัน          ตีดพลุบบบ     ระเบิดได้ทำงาน  พวก อินูชิ ที่โดนระเบิดนั้นต่างกระวนกระวาย ดิ้นไปมา เหมือนสัตว์ที่โดนน้ำร้อนที่มีความร้อนสูงราดใส่ พวกมัน ต่างเอามือ ไปปิดที่หน้าและดิ้นไปมาเพื่อให้หายมึน     แต่ มันไม่รู้เลยว่า ฮิบิกิ ได้จัดการพวกมันไปจนเหลือ ตัวเดียว แล้ว การ ปลิดชีพ ตัวสุดท้าย ของ ฮิบิกิ กำลังจะเริ่ม แต่ในระหว่างนั้นเอง   แกร็บ แกร็บ แกร็บ     ฉึดดดดด  ฮิบิกิ กับถูก เบอเซอร์กอินูชิ 3 ตัวเข้าโจมตีจากข้างหลังมันเอากรงเล็บข่วนเข้าใส่ ฮิบิกิ จากด้านหลัง แต่กรงเล็บของพวกมัน ไม่สามารถทำอะไร ฮิบิกิ ได้เพราะ ฮีลลิ่งซิมบอร์ต ของ ฮิบิกิ ได้รักษา เรียบร้อยแล้ว  หลังจากนั้น ฮิบิกิ ก็ได้เอ่ยพูดว่า “พวกแกรู้บ้างรึป่าวว่าศัตรูที่กำลังเผชิญหน้าอยู่หนิ.......ไม่ใช่คนปกติหน้ะ” หลังจากนั้น ฮิบิกิ ก็ได้หยิบปืนจากข้างขวา ปลดเซฟปืน แล้วเหนี่ยวไกลไปที่ เนื้องอกต่างสีของพวกมันทั้ง 3 ตัว โดยกระสุนที่ยิงไปนั้น ใช้ แค่ 3 นัด เท่านั้น  และยังเหลืออีกตัวนึงที่ยังไม่ได้จบสักที ฮิบิกิ จึง เอาปืน จ่อเข้าที่ อินูชิ และทำใบหน้ายิ้มที่มุมปากเล็กๆไม่เห็นฟันแล้วยิงไปจนหมดแม็กกะซีน    หลังจากทุกอย่างเสร็จสิ้น ฮิบิกิ ก็ได้เดินตรงไปที่ รถมอเตอร์ไซต์ของเขา แล้ว ก็ขับรถกลับไปที่เขต

    ........................ 3 ..............................

  “การเปลี่ยนแปลงระหว่าง เซลล์ที่เผาผลาญ กับ ระบบไหลเวียนร่างกายของมนุษย์นั้น ไม่ได้มีไว้รองรับ สารพวกนี้ไว้ในตัวเลยนะครับ”                                      

..................... ประโยคสนทนาที่กำลังถกเถียงกันเรื่องการทดลอง ..............

“ แล้วไงหล้ะ.....ถ้าเกิดว่ามันได้ผลขึ้นมาหล้ะ  มนุษย์โลกก็จะไม่สูญพันธ์นะ”

...............บทสนทนาโต้กลับจากนักทดลอง..............

   “ แต่การที่จะทำให้ การทดลองนี้ สมบูรณ์แบบมันต้องมีต้นแบบหรือมีคนที่เคยเป็นมาก่อนนะครับ..................ในส่วนที่ผมพูดไปนั้น มันไม่มีทางเป็นไปได้หรอกนะครับ ศาสตราจารย์ ถ้าโลกนี้มีคนที่ ศาสตราจารย์ ต้องการอยุ่ละก็ยังไงเราก็ไม่ได้มาหรอกครับ ศาสตราจารย์ คงรู้- “

บทสนทนาของผู้ช่วยศาสตราจารย์ได้ถูกตัดลงเพราะ

   “ชั้นรุ้หรอกว่าถึงมียังไง พวก สภาโลก ก็ต้องเจอก่อนอยุ่แล้ว แต่ ถ้ามันมีอยุ่จริงแล้วพวก สภาโลก เจอ ชั้นว่าคนคนนั้นก็คงไม่ยอมให้ นักวิจัยโรคจิตพวกนั้น คว้านลำไส้เขาออกมาตรวจหรอกนะ” ประโยคพูดของ ศาสตราจารย์ ที่ไม่ยอมให้ สภาโลก เอาสิ่งที่เขาค้นคว้าไป

  “ แต่คนคนนั้นจะรู้หรอครับ ว่าพวก สภาโลก จะพาเขาไปทำอะไร.....ผมคงไม่คิดว่าพวกนั้นคงบอกเขาหรอกนะครับว่าจะทำอะไร ยังไง กับเขา” คำพูดแบบโทนเสียงเบา แล้วย้ำเตือน ศาสตราจารย์

    บทสนทนานี้เกิดขึ้น ในโรงพยาบาลร้าง ที่มีเตียงพังๆเก่าๆ ที่ไม่ไกลจากเขตผู้รอดชีวิตมากนัก

   “ เอาเถอะ เวลาของพวกเราหมดแล้ว รีบกลับไปที่เขต ก่อนที่ จะถูกจับได้ซะก่อน เถอะ ....ริกเตอร์.....”

ประโยคที่พูด ออกมาจาก ศาสตราจารย์ ที่ได้เอ่ย ชื่อของ ผู้ช่วย ออกมา

     หลังจากนั้น ทั้ง 2 คนก็ได้ ขับรถตู้ออกจากโรงจอดรถ ใต้อาคารโรงพยาบาลที่พังจนสภาพดูเละเทะ    

 บรื้นนนนนนนน       บรืนน    รถมอเตอร์ไซต์ขับผ่านหน้ารถไปอย่างรวดเร็ว          

   “   คนๆนั้นน่าจะรีบกลับไปดู ละครหลังข่าวนะครับ ”                                                 ประโยคที่อุทานออกมาของ ริกเตอร์

“ อย่าไปว่าเขาเลย  เราก็ต้องรีบกลับไปเขียนงาน นะ อย่าลืมสิ ”

ประโยคพูดของศาสตราจารย์   หลังจากนั้น ทั้ง 2 คน ถอนหายใจแรง  เฮ้ออออออ

 หลังจากนั้น ศาสตราจารย์ก็ได้ ขับรถออกไปจากใต้อาคาร แล้วกดไปที่หน้าจอ เข้าโหมด GPS แล้วตั้งค่า บอกทางกลับไว้ที่      เขต 

.......................... 3 ………………….

    ในตอนแรกผมยังไม่ขอใส่เนื้อหาหลักมากเท่าใหร่นะครับ แค่แนะนำเนื้อเรื่องไปก่อน

แล้วที่ตอนนี้มีเนื้อหาสั้น ไม่ต้องแปลกใจนะครับ ใน เวิร์ด ผมเขียนได้ 7 หน้า พอใส่ในนี้ มันสั้นลงไม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกันครับ แต่ตอนหน้าผมจะเขียนให้เนื้อหายาวๆเลยครับ 

 ป.ล.     ผมขอบอกไว้ก่อนนะครับ ว่า ผมไม่เคยเขียนนิยายมาก่อน  ผมแค่อยากลองดูว่าจะเป็นยังไงถ้าเริ่มทำในสิ่งใหม่ๆ ดูบ้าง   ใครที่เข้ามาอ่านดูก็ช่วย วิจารณ์ ไว้ด้วยนะครับว่าเป็นยังไง  ขอความกรุณาด้วยนะครับ  

ป.ล.2. ผมจะแต่งไปเรื่อยๆนะครับแล้วค่อยๆเก็บศึกษาข้อมูลไปเรื่อยๆ

                     BeginB