Inushi : Begin to wars

ตอนที่ 2.1

   ชายปริศนา

          2014

        เสียงเท้าเดินที่กำลังเร่งรีบ    เจ้าของเสียงเท้าเดินนั้นกำลังเดินมุ่งไปที่ ห้องสมุด    เขาต้องการเดินไปทำอะไร หรือ เขาเกี่ยวข้องอะไรกับ เหตุการณ์ นี้ หรือป่าว เราไม่ทราบ เขาใส่ชุด เสื้อคุมสีขาว ใส่แว่นเลนส์เว้า    เขาเดินไปพร้อมกับสมุดขนาดใหญ่  ( E ) และ ปากกาธรรมดาแท่งเล็กๆ

         “ ภาพนี้ถ่ายได้เมื่อตอนไหนหรอ ”  ริกเตอร์

        “ เราถ่ายได้เมื่อ วันที่ 5 ตุลาคม ครับ เวลา 12:30  น. ”    เจ้าหน้าที่

        “ งั้นหรอ........ผมขอดูกล้องตัวที่ 4 หน่อยสิ ”    ริกเตอร์

       “ ครับ ”    เจ้าหน้าที่

                 ภาพถูกตัดไปที่กล้อง ตัวที่ 4 ในกล้องนั้น กำลังแสดงภาพ ชายคนนั้นกำลังนั่งเขียนบางอย่าง ลงในสมุดของเขา กล้องซูมไปใกล้ๆชายคนนั้น  เขากำลังทำปากขมุบขมิบเหมือนกำลังคิดอะไรบางอยู่ 

   “ เขานั่งเขียนนานไหม ”       ริกเตอร์

   “  ประมาณ 1 ชั่วโมง ได้ครับ  ”     เจ้าหน้าที่

    “   ผมขอดูการจด คนเข้าและออก ห้องสมุดหน่อยครับ  “   ริกเตอร์  กำลังทำหน้าเครียดและคิดในใจว่า  ชายคนนั้นเป็นใคร เขาทำตัวน่าสงสัยมาตลอด  เวลาไปไหน ทำไมต้องเอาสมุดเขียนเล่มใหญ่นั่นไปด้วยตลอด  หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่ก็กำลังโทรสอบถาม ฝ่ายดูแล อยู่ แต่......

  “ ขอโทษ นะครับ แต่ สมุดจดบันทึก ฝ่ายดูแลบอกว่าไม่สามารถให้คนนอกดูได้ครับ ”   เจ้าหน้าที่

  “ ทำไมถึงดูไม่ได้หล้ะ “    ริกเตอร์    พูดแล้วก็ทำหน้าสงสัย

 “  ผมเองก็ไม่ทราบเหมือนกันครับ จะให้ผมติดต่อไปใหม่มั้ยครับ ”   เจ้าหน้าที่  

  “ ไม่เป็นไรครับ ”  บทจบของ ริกเตอร์ ที่พูดบอกไปว่า ไม่เป็นไร แต่ ริกเตอร์ กำลังสงสัย เกี่ยวกับฝ่ายดูแล อยู่

             หลังจากนั้น  ริกเตอร์   ก็เดินออกจาก สถานี SAZ ของเขต 2  เขาเดินมุ่งไปที่ รถของเขา ที่มีคนขับอยู่ข้างใน คือ ศาสตราจารย์ ของเขา

 “ เป็นไง ได้เรื่องอะไรมาบ้างรึป่าว  .....ริกเตอร์...... ”   ศาสตราจารย์

  หลังจากโดน ศาสตราจารย์ ถาม   

 ริกเตอร์ ถอนหายใจแรง  เฮ้อออ   พอได้มาอยู่ครับ

 “ มีอะไรบ้างหรอ ”    ศาสตราจารย์ ที่กำลังพูด ซึ่งเขาต้องการคำตอบ

 “ เวลา และ วันที่ ครับ  เป็น เบาะแส ที่ดูเหมือนจะไม่ค่อยช่วยเท่าไหร่เลยนะครับ ”

  ริกเตอร์พูด ด้วย น้ำเสียงเบาๆ   

“  เขามาที่  ห้องสมุด วันที่ 5 ตุลาคม เวลา 12:30 น. ครับ “   ริกเตอร์

 “ งั้นหรอ!!! แล้วแน่ใจแล้วหรอว่า  นายเห็นมาแค่นั้น “   ศาสตราจารย์ พูดด้วยน้ำเสียงหนักๆเพื่อให้      ริกเตอร์   บอกเขามาทุกอย่าง

“ เอิ่มม...........ความจริงยังมีอีกครับ แต่ผมไม่รู้ว่ามันจะช่วยรึป่าว  ”   ริกเตอร์  พูดแบบสงสัย

“ ลองบอกมาก่อนสิว่า คืออะไร  ”   ศาสตราจารย์

“ครับ........ เวลาชายคนนั้นไปที่ไหน เขาก็จะพก สมุดเขียนขนาดใหญ่ ที่มีรูป ตัว ( E ) อยู่ด้วยตลอดครับ และเอาปากกาธรรมดาไปด้วยครับ   และเขายังชอบไปเวลา 12:30 น. ตลอดครับ ”   ริกเตอร์

“ เฮ้ยย แกจะบ้ารึไง  ทำไมไม่รีบบอกชั้น นั้นแหละเบาะแสสำคัญ ”  ศาสตราจารย์ตะครอกใส่  ริกเตอร์

   ริกเตอร์  ที่กำลัง งง ว่ามันสำคัญยังไง  เขาจ้องมองที่ ศาสตราจารย์  ที่กำลังรุกรี้รุกรน อยู่เขากำลังจะเอ่ยถาม ศาสตราจารย์ ว่า ทำไมถึงคิดว่ามันสำคัญ  แต่ สถานการณ์ นั้น ถูกตัดจบ เพราะ  เขาตื่นซะก่อน

    ริกเตอร์  ตื่นมาอยู่บนเตียงของเขา เขาค่อยๆลุกขึ้นมาจากเตียง แล้วก็ถามตัวเองว่า

“ ทำไม  ชั้นถึงชอบฝันถึงเหตุการณ์ นี้ตลอดแล้วถูกตัดจบ ที่ตรงนั้นตลอดทุกทีเลย ”

   ริกเตอร์  ที่กำลังพูด เขากำลง มึน งง อยู่จากความฝันของเขา

    หลังจากนั้น ภาพก็ถูกตัดไปที่ ร้านเหล้า แห่งหนึ่ง ในซอยแคบๆ ที่มี สาวขายบริการยืนอยู่หน้าร้านเต็มไปหมด   แล้วภาพก็ค่อยๆ ซูมเข้าไปข้างในร้าน ที่มีชายคนหนึ่ง กำลังนั่งสูบบุหรี่ อยู่

“ จะเอาเครื่องดื่มเพิ่มรึป่าวครับ?? ”    คนขาย เหล้า กำลังถามชายคนนั้นในระหว่างที่กำลังเช็ดโต๊ะอยู่

“ ไม่อ้ะ ชั้นดื่มมามากพอแล้ว ตอนนี้ชั้นแค่ต้องการนั่งคนเดียวไม่อยากคุยกับใคร ”  

ชายที่นั่งสูบบุหรี่ พูดด้วยน้ำเสียง เบา  เขาเปิดกระเป๋าที่ข้างในมีสมุดเขียนขนาดใหญ่อยู่ในนั้นเขาเอามือล้วงเข้าไปข้างในนั้น พร้อมเอามือหยิบ ปากกาธรรมดา ออกมาควงเล่น  แล้วคิดในใจว่า

 “ ถ้าโลกนี้ มีสิ่งประหลาดคอยคุมมนุษย์โดยมีข้อแลกเปลี่ยนให้ไม่ ทำร้าย มนุษย์อยู่ละก็ อยากให้มันปรากฏตัวออกมาแล้ว ประกาศ ให้โลกนี้ รู้ว่า ถ้ามนุษย์ไม่ทำตาม สนธิสัญญา มันจะทำลายโลกมนุษย์ ทิ้งซะ ..........หึ หึ หึ ถ้ามีจริงละก็ อยากให้ กลายเป็น ตัวอักษร 3 คำ ที่เขียนว่า “จบ” จังเลย จะได้ สำนึก ซะที พวกมนุษย์ ที่โง่เขลา ”

 เขากำลังคิดถึง การลงทันจาก สัตว์ประหลาดที่คอยคุมมนุษย์อยู่เบื้องหลัง เขายิ้มและคิดว่า ถ้ามันเกิดขึ้นจริงไปแล้วหล้ะ  สัตว์ประหลาดพวกนี้ อาจจะเป็น คำเตือนของมันก็ได้นะว่า มนุษย์ได้ทำลาย สัญญาไปบางส่วนแล้ว  หลังจาดนั้น ชายคนนั้น ก็เดินออกไปจาก ร้านเหล้า   พร้อมกับ

   ตู้มมมม   เกิดการระเบิดขนาดใหญ่ขึ้นที่ร้านเหล้านั้น ชายคนนั้น ได้เอ่ยพูดว่า

“ เห็นไหม!! บอกแล้วหนิว่าตอนนี้มันกำลังโกรธ อยู่นะ ”

  หลังจากนั้น ก็มี คนสวมผ้าคลุมสีขาว มีผ้าคลุมปิดใบหน้า มีสัญลักษณ์ ไม้ กางเขน อยู่ข้างหลัง เดินอยู่ข้างๆ ชาย สูบบุหรี่ คนนั้นจำนวน 3 คน

“ จุดจบ!! ความจริงมันพึ่งเริ่มต่อจากนี้ต่างหาก ”

( E )