ป่วนรักวิญญาณข้ามภพ

เมื่อหนึ่งเดือนก่อน          เกาจงถูกบิดามารดาจับให้แต่งงานกับธิดาสกุลหลิงนามว่าหลิงเซียง      เพราะทนกับพฤติกรรม ความเป็นหนุ่มเจ้าสำราญของเขาไม่ไหว             เรื่องนี้ทำให้เขารู้สึกโกรธเคียงบิดามารดาอย่างมาก  ที่อยู่ดีๆก็จับเขาแต่งงานกับใครที่ไหนก็ไม่รู้     โดยไม่บอกเขาซักคำ  หน้าตาก็ไม่เคยเห็นมาก่อนและก็ไม่เคยรักใคร่ชอบพอกัน         เขาจึงคิดไว้ว่าไม่ว่าหญิงสาวที่เขาต้องแต่งด้วยจะเป็นใคร       เขาก็จะไม่แยแส      และก็ให้นึกไปว่าฝ่ายว่าที่เจ้าสาวคงจะเห็นแก่ฐานะความมั่งคั่งของเขา         ถึงได้ยอมแต่งกับเขา  จึงตั้งใจไว้ว่าจะทำพฤติกรรมในแบบเดิม         หยามน้ำใจนางเพื่อความสะใจ   แต่พอได้มาพบหน้าเข้าจริงๆก็รู้สึก                 สะดุดใจกับความงามของนาง   นางดูอ่อนหวาน  ขี้อายสงบเสงี่ยม             แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้นเขาก็ยังรู้สึกโกรธเคืองบิดามารดาของเขาอยู่ดี    ที่จับเขาคลุมถุงชน ก็เลยประชดด้วยการไม่ร่วมหอกับนาง       และพาอนุซึ่งเป็นคู่ขาของเขาเข้าบ้านหลังจากแต่งงานได้เพียงหนึ่งวัน         เพื่อหยามน้ำใจนางและเมื่อได้รับรู้ว่าภรรยาของเขาเป็นหญิงที่สงบเสงี่ยม             ไม่กล้ามีปากมีเสียงก็ยิ่งได้ใจพาอนุมาเย้ยถึงบ้าน   ใช้ให้นางทำงานบ้านทุกอย่างไม่ต่างกับสาวใช้        และสร้างบ้านเล็กๆไว้อีกหลังหนึ่งสำหรับอนุของเขา  ตั้งแต่แต่งงานกันมาเขาไม่เคยแตะต้องหลิงเซียง  และก็ไปหาความสุขกับคู่ขาของเขา       แต่วันนี้หลิงเซียงภรรยาผู้สงบเสงี่ยมของเขากลับเปลี่ยนไปเป็นคนละคน                จะว่าแกล้งทำประชดเขาก็ไม่เหมือนแกล้ง            และด้วยนิสัยนางน่ะหรือจะทำอะไรแบบนั้น  หลิงเซียงเล่นรักอยู่กับสาวใช้ซึ่งเป็นเพศเดียวกัน      และดูจากสีหน้าแววตาของนางในขณะนั้นก็มีแววตาแบบหนุ่มเจ้าชู้   ตาเป็นประกายหื่นกระหาย  ซึ่งมันเป็นสิ่งที่เสแสร้งแกล้งทำไม่ได้แน่         และเมื่อยิ่งได้ข้อมูลจากสาวใช้ว่านางนอนนิ่งไม่หายใจ       แล้วพอฟื้นขึ้นมาก็เปลี่ยนไปกระทันหัน    ซึ่งมันต้องมีอะไรแน่

เกาจงเดินเข้าไปในห้องพบเจ้าของร่างบาง     นอนเอาขาไขว้ห้างอยู่บนเตียง เกาจงจ้องร่างบางของภรรยานิ่ง  ก่อนจะส่งเสียงขึ้น                 "หลิงเซียง" คนบนเตียงเอาขาที่ไขว้ห้างลง  แล้วเด้งตัวลุกขึ้นนั่งหันมามองคนเรียกก่อนจะ ส่งยิ้มร้ายมาให้พร้อมกับเอ่ยด้วยน้ำเสียงสดใสเริงร่า     "ดูท่าว่านายคงจะเป็นสามีของผู้หญิงที่ชื่อหลิงเซียงสินะ             " อืม...หน้าตาก็หล่อใช้ได้นี่หว่าเห็นว่าแสบใช่ย่อย    เออๆไม่ว่าอะไรหรอกเข้าใจ   ผู้ชายหล่อมันก็ต้องเจ้าชู้สิ             ไม่งั้นเสียของแย่เลย   ชื่ออะไรเหรอนายน่ะ"        เกาจงนิ่งมองสีหน้าแววตา ของคนบนเตียงเขม็ง                     ก่อนจะกล่าวคำถามกลับไปแทนคำตอบ                "เจ้าไม่ใช่หลิงเซียงสินะ  เจ้าเป็นใครกันแน่"             ทรงกลดยังคงมีสีหน้าเปื้อนยิ้มแล้วเอ่ยตอบเสียงเรื่อยเฉื่อย      "ถูกต้องแล้วล่ะ  ฉันไม่ใช่หลิงเซียงเมียของนายหรอก   เสียใจด้วยนะเมียนายน่ะตายไปแล้ว  เห็นว่าตรอมใจตาย เพราะวีรกรรมของนายน่ะแหละ                   ส่วนฉันที่อยู่ในร่างเมียของนาย               ยินดีที่ได้รู้จักนะ  ฉันชื่อทรงกลด  เป็นผู้ชายเหมือนกันกับนายนั่นแหละ"