ยิ้มของเธอทำให้ฉันใจเต้น

-อาร์ท-
เหลืออีกหลายชั่วโมงกว่าผมจะแข่งบาส แล้วที่สำคัญเนี่ย ทำไมภาพยัยนั่นหัวเราะยังติดตาอยู่เลย ผมว่าไอ้ทิวก็ตบหัวผมแรงจนความรู้ มันสมองเต้นระบำไปหมดแล้วนะ
แต่ว่านะ
ผมมันขาลุยซะด้วยสิ อย่างงี้ก็เข้าไปถาม เผื่อรู้ชื่อก็ยังดีเนอะ
เอาวะ!
 
-พายอาร์-
"แก เค้าเดินมาทางแกว่ะ" ยัยวาวสะกิดฉัน ฉันหันกลับไปมอง โอ้วไม่นะ ฉันแค่ขำเบาๆเอง นี่ถึงกับเดินมาหาเรื่องเลยหรอ
ฉันดันแว่นขึ้นอย่างประหม่า พร้อมกับเม้มปากเบาๆ
"เธอ เธออ่ะ" เขาเรียกฉันจริงๆด้วยยย จะทำไงดีๆๆ
"อาฮะ?" ฉันพึมพำตอบเบาๆ
"เธอชื่ออะไร" ฮะ ถามชื่อหรอ จะใช้ประกอบการวางแผนฆาตกรรมฉันหรอ ไม่นะ ฉันยังอยากกินไอติมกูลิโกะอยุ่ เลทมีโกวววว
"พายอาร์"
"พายอาร์งั้นหรอ... งั้นพายอาร์ไปดูฉันแข่งบาสที่โรงยิมด้วยนะตอนบ่าย" หรือว่านี่จะเป็นอีกแผนนึงที่จะเอาลูกบาสอัดหน้าฉันต่อหน้าสายตาประชาชนทั้งโรงยิมสินะ ร้ายกาจมาก
"หา?"
"ละก็พายอารฺ์ ยิ้มบ่อยๆหน่อย น่ารักจะตาย" ว่าไงนะ?
"O____O/////"
":)"
 
หมอนี่มันบ้าไปแล้ว!
 
แล้วยังสายตาล้อเลียนของยัยวาวอีก
 
ตายละยัยพายเอ๊ยยยยยย อยุ่แบบสงบๆไม่ได้เลยหรอเนี่ย!