ยิ้มของเธอทำให้ฉันใจเต้น

-อาร์ท-

เหลืออีกหลายชั่วโมงกว่าผมจะแข่งบาส แล้วที่สำคัญเนี่ย ทำไมภาพยัยนั่นหัวเราะยังติดตาอยู่เลย ผมว่าไอ้ทิวก็ตบหัวผมแรงจนความรู้ มันสมองเต้นระบำไปหมดแล้วนะ

แต่ว่านะ

ผมมันขาลุยซะด้วยสิ อย่างงี้ก็เข้าไปถาม เผื่อรู้ชื่อก็ยังดีเนอะ

เอาวะ!

-พายอาร์-

"แก เค้าเดินมาทางแกว่ะ" ยัยวาวสะกิดฉัน ฉันหันกลับไปมอง โอ้วไม่นะ ฉันแค่ขำเบาๆเอง นี่ถึงกับเดินมาหาเรื่องเลยหรอ

ฉันดันแว่นขึ้นอย่างประหม่า พร้อมกับเม้มปากเบาๆ

"เธอ เธออ่ะ" เขาเรียกฉันจริงๆด้วยยย จะทำไงดีๆๆ

"อาฮะ?" ฉันพึมพำตอบเบาๆ

"เธอชื่ออะไร" ฮะ ถามชื่อหรอ จะใช้ประกอบการวางแผนฆาตกรรมฉันหรอ ไม่นะ ฉันยังอยากกินไอติมกูลิโกะอยุ่ เลทมีโกวววว

"พายอาร์"

"พายอาร์งั้นหรอ... งั้นพายอาร์ไปดูฉันแข่งบาสที่โรงยิมด้วยนะตอนบ่าย" หรือว่านี่จะเป็นอีกแผนนึงที่จะเอาลูกบาสอัดหน้าฉันต่อหน้าสายตาประชาชนทั้งโรงยิมสินะ ร้ายกาจมาก

"หา?"

"ละก็พายอารฺ์ ยิ้มบ่อยๆหน่อย น่ารักจะตาย" ว่าไงนะ?

"O____O/////"

":)"

หมอนี่มันบ้าไปแล้ว!

แล้วยังสายตาล้อเลียนของยัยวาวอีก

ตายละยัยพายเอ๊ยยยยยย อยุ่แบบสงบๆไม่ได้เลยหรอเนี่ย!