ความฝันแห่งความเศร้า

ฉันเป็นใคร ที่นี้ที่ไหนกัน นี้คือฉันเหรอ ฉันเป็นใคร ที่นี้มีแต่สีขาวสว่างจนแสบตาไปหมด
“คุณต้องไปได้แล้ว”
เสียงนี้มันเสียงใครกันทำไมเพราะอย่างนี้ เสียงน่าฟังจัง
“โว้ย!”ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองตกลงมาจากท้องฟ้าลงมาบนพื้นดิน แต่ทำไมกลับไม่รู้สึกเจ็บเลยนะ
“ตอนนี้คุณได้มาอยู่ในโลกใหม่แล้ว ซึ่งโลกนี้จะพิสูจน์ทุกอย่าง”เสียงที่ไพเราะนั้นดังเข้ามาในหัว
“คุณเป็นใคร”เสียงนี้ออกโทนเหมือนผู้ชายเลย ทุ่มๆแถมยังอบอุ่นอีกต่างหาก ลักษณะผมสีแดง แต่ตากลับเป็นสีอัมพลันสวยมากเลย
“ฉันเหรอ”
“ไม่ใช่คุณ แล้วจะถามใคร”
“ฉันก็ไม่รู้”
“งั้นผมขอแนะนำตัวก่อนละกัน ผมคือยมทูตฝึกหัด ชื่อ ดิว ส่วนคุณคงเป็นเด็กใหม่สินะ งั้นเราไปกันเถอะ” คนที่ชื่อดิว ก็จูงมือฉันไปที่บ้านหลังหนึ่ง แล้วบอกว่า
“ที่นี้คือที่ของเธอที่จะอยู่อาศัยกับพวกฉัน”
หมายความว่าไง คำว่า พวก แปลว่าต้องมีมากกว่า1คนใช่ไหม
“อ้าว!กลับมาแล้วเหรอดิว นั้นเด็กใหม่ใช่ไหม”เสียงผู้ชายคนหนึ่ง ดังขึ้นมาจากข้างหลังของฉันกับดิว
“เออ แล้วแกไปไหนมา”ดิวทำหน้าดูโกรธเคืองคนคนนี้มาก
“โอ้ย อย่างงอนเลย เราไปรับภารกิจจากทูตสวรรค์มา”คนนี้พูดก่อนจะส่งใบอะไรสักอย่างให้ดิว แล้วดิวก็อ่านนานพอสมควร
“งั้นเหรอ นี้คือ ยมทูตเหมือนกัน ชื่อว่า โต๊ะ และต่อไปนี้เวลาเรียกต้องมีคำว่าครูขึ้นก่อนด้วย เข้าใจไหม”ดิวพูดพร้อมขมวดคิ้วให้ฉัน
ฉันพยักหน้าเพื่อให้รู้ว่าฉันรับรู้ ฉันดูคนนี้มีผมสีขาว ตาสีฟ้าคราม ชั่งน่าลึกลับจริง
“งั้นเหรอ เราเข้าบ้านกันเถอะ”ครูดิวพูดแล้วเข้าบ้านไป
“หวัดดีนะ เราไปคุยกันข้างในเถอะ”ครูโต๊ะยิ้มหวานให้แล้วก็เข้าบ้านไปอีกคน
“ฉันเหรอ”ฉันได้เดินเข้าบ้านไป
“เอาล่ะ ต่อไปนี้เราจะมาสอนหนังสือเธอ เพราะฉะนั้นต้องตั้งใจเรียนด้วย ต่อไปคือกฎในการอยู่บ้านหลังนี้
1.ห้ามทำบ้านรก ทำความสะอาดบ้านทุกวัน
2.ต้องเป็นเด็กที่เชื่อฟัง
3.ห้ามงอนหรือโกรธเป็นอันขาด”
เมื่อฉันได้ฟังจบก็รู้สึกตงิดใจข้อ3 ทำไมมันดูเอาเปรียบกันอย่างนี้นะ
“เออ เรามาตั้งชื่อให้เธอคนนี้กันเถอะ”ครูโต๊ะพูดแล้วเสกแผ่นกระดาษพร้อมปากกาขึ้นมา
“ห้ามแสดงเวทมนตร์ด้วย”ครูดิวพูดเสียงแข็งจนน่าขนลุก
“ลืมไปเลย โทษที”ครูโต๊ะพูดแล้วยิ้ม
“เธอจะชื่ออะไรดีน่าาาา”ครูโต๊ะคิดแล้วคิ้วก็ขมวดจนเหมือนโบว์พันกันเลย ตลกจัง555
“เธอชื่อ ขนมปังไหม”ครูดิวพูด
“ชื่อน่ารักจัง”ฉันพูดก่อนจะยิ้ม
“งั้นเอาชื่อนี้ละกัน”ครูโต๊ะพูด
“งั้นต่อไปต้องพาขนมปังไปดูห้องต่างๆแล้ว”ดรูดิวพูดแล้วเดินนำหน้าไป ส่วนฉันเดินตามหลังครูดิวไปอย่างรวดเร็ว ส่วนครูโต๊ะก็เดินตามหลังมา
“ขนมปังนี้ห้องครัว เอาไว้ทำกับข้าว ส่วนนี้ห้องน้ำเอา ไว้เอ่อ….อาบน้ำ ส่วนนี้ห้องนอน เอาไว้ให้เธอนอนนะ”ครูดิวพูดแล้วอธิบายห้องแต่ละห้อง ส่วนฉันก็ได้แต่พยักหน้าตอบรับ
“เธอเข้าไปในห้องแล้วอาบน้ำแต่งตัวมาเจอกัน ที่ห้องรับแขกที่เราตั้งชื่อเธอนะ”ครูดิวพูดแล้วเดินออกไปจากห้องพร้อมกับครูโต๊ะ
“งั้นเดี๋ยวเจอกัน”ครูโต๊ะพูดแล้วเดินออกไปพร้อมกับครูดิว สองคนนี้ดูสนิทกันจัง เราก็อยากจะสนิทกับพวกเขาแบบนี้บ้าง