ขอขอโทษทียัยซ่านี่เป็นของผม

''เป็นเพื่อนกันนะ''
''ของ่ายๆแบบนี้เลยหรอ''
''ใช่''
''เตรียมหนังสือขึ้นมาเถอะ''
''อืม''
พูดจบหนังสือพวกเราก็อยู่บนโต๊ะทันที
          เลิกเรียน///ไวเหมือนโกหก
''นายไปสนามบาสเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ''
''ได้ดิ''
ระหว่างทางฉันก็ดันเดินชนกับผู้ชายตัวใหญ่น่าจะเป็นรุ่นพี่อย่างแรงจนเสื้อเขาเปอะไอติมที่ถืออยู่
''นี่น้องไม่คิดจะขอโทษพี่เลยหรอ''
พี่คนนั้นเขามองฉันด้วยสายตาอำมหิต
''ทำไมครับ''
ภูพูดเหมือนท้าทาย
''อย่ายุ่ง''
''ทำไมผมจะยุ่งไม่ได้''
''อยากยุ่งหรอ''
''ครับอยากยุ่ง''
จู่ๆรุ่นพี่คนนั้นก็เริ่มต่อยภูและสุดท้ายพวกเขาก็มีเรื่องชกต่อยกันจนได้
''หยุด''
ทุกคนหันมามองฉันทุกคนเละกันเต็มที่ก็เพราะฉันยัยตัวซวยริน