ขอขอโทษทียัยซ่านี่เป็นของผม

''เป็นเพื่อนกันนะ''

''ของ่ายๆแบบนี้เลยหรอ''

''ใช่''

''เตรียมหนังสือขึ้นมาเถอะ''

''อืม''

พูดจบหนังสือพวกเราก็อยู่บนโต๊ะทันที

          เลิกเรียน///ไวเหมือนโกหก

''นายไปสนามบาสเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ''

''ได้ดิ''

ระหว่างทางฉันก็ดันเดินชนกับผู้ชายตัวใหญ่น่าจะเป็นรุ่นพี่อย่างแรงจนเสื้อเขาเปอะไอติมที่ถืออยู่

''นี่น้องไม่คิดจะขอโทษพี่เลยหรอ''

พี่คนนั้นเขามองฉันด้วยสายตาอำมหิต

''ทำไมครับ''

ภูพูดเหมือนท้าทาย

''อย่ายุ่ง''

''ทำไมผมจะยุ่งไม่ได้''

''อยากยุ่งหรอ''

''ครับอยากยุ่ง''

จู่ๆรุ่นพี่คนนั้นก็เริ่มต่อยภูและสุดท้ายพวกเขาก็มีเรื่องชกต่อยกันจนได้

''หยุด''

ทุกคนหันมามองฉันทุกคนเละกันเต็มที่ก็เพราะฉันยัยตัวซวยริน