[Rapisnow]แร็พเปอร์หน้าเยี้ย กับสาวน้อยหน้าหวาน

“ห๊าาา!! พวกแกจะบ้ากันหรือไง! ที่จะให้ฉัน! ฉันนี้ไปหาแร็พเปอร์หน้าใหม่ให้แกเนื้ยนะ!” ฉันโว้ยวายต่อหน้าทุกๆคนในกลุ่ม ที่กำลังนั่งกิน ซาเปาในวันปีใหม่ 
 
“อีทิพย์ แกก็ตะโกนซะดังหาแม่แกหรอไง ฉันแค่อยากได้นักแร็พเปอร์ที่ชนะในงาน Rap is now แกรู้จักไหมละ?” แร็พ อิส นาว???
“อ้ออ แร็พเปอร์ต้องการมะนาว"
“บ้านป้ามึงเซ้!” สาวสวยนักแต่งนิยายได้โมโห “มึงนี่ตลกมากเกินไปและ"
“เอ้าา ทุนกูไปก็ไม่เคยมีตั้งแต่ คราวที่แล้วละ ไอหลิวมึงได้แต่ส่ง!!!”
“มุงหุบปากแล้ว นั่งดูนี่" หลิวหัน โน้ตบุ๊กของนางมาทางฉัน แต่
 
    ‘ถึงคุณ หลิว จารียา งามโพธิ์สัตย์
              ภารกิจของคุณต้องแต่งการนำเสนอเกี่ยวกับเรา “Rap is now” เวทีจัดหานักแร็พเปอร์ระดับประเทศ เพื่อทำการตรวจสอบของกรมการบันเทิงของประเทศ เพื่อความกรุณา ทางเราของสิ่งตอบแทนเป็นเงินสดเป็น 100,000 บาท 
                                       ด้วยความเคารพ
                                   นาย.............. ..............’
  
โอ้วว มายก๊อดดด!! หนึ่งแสนเชียวหรืิอ?! สบายละงานนี้ค่าตัวนี้ได้แล้ว
“สนใจป่ะค่ะ เพื่อน?”
“สนใจเด้! คนกำลังร้อนเงินโธ่ เสียโอกาศแบบนี้ได้ไง!!” อกเลยว่าร้อนตังมากๆ ยังไม่ได้จ่ายหนี้ผัดกระเพราจากเพื่อนเลย ฮ่าๆ
“มึงอ่ะตลอดดด เรื่องเงินอ้ะตลอดดด!!” หลิวยิ้ม
“แล้วให้เราไปวันไหนว่ะหลิว? พรุ่งนี้ป่ะ?”
“เดือนหน้า”
“เดือนหน้า อีหลิวแกจะไม่ให้ฉันมีตังก่อนเลยเหรอ พ่อแกเหอะ" อยากจะด่าจริงๆ = =
“อ้ะ! นี่!” หลิวยืนซองสีน้ำตาล เหมือนซองเอกสารสำคัญ ฉันเปิดซองขึ้นเห็นแบงค์เทาๆเต็มไปหมด มีอยู่ 4 บึกใหญ่ๆ โฮ้ววว ลาบปากของฉันนน =[]= “เดือนหน้าเป็นต้นไปแกจะต้องไปงาน Rap is now นี้ก็เป็นเงินขวัญถุงไปก่อนนะย้ะ"
“ฮู้ววว เยอะวะ"
“ก็เอ่อ อะดิ งั้นฉันไปก่อนน แฟนแกมาละ" ฉันหันไปทางที่หลิวชี้ ผู้ชายสูง เจาะหูเดินมาทางฉันพร้อมดอกกุหลาบช่อใหญ่ อะไรของเขาเนื่ยย -3-* 
“สุขสันต์..”
“ถุ๊ยเหอะ! ไอ้เก่งนี่แกบ้าไปแล้วหรือไง?!” ไอ้เก่ง ผู้ชายหน้าตาธรรมดา แต่แมร่งผู้หญิงตึ้ม! ฉันละสงสัยวามันไปทำอะไรมาถึงได้ดังไปทั่ว คณะ
“บ้าบออะไร! วันนี้วันครบรอบ..”
“ครบรอบอะไรว่ะ?”
“ครบรอบการเพื่อนของเราสองคนไง”
“คนอื่นไม่มีไง =/////=” ฉันหันหน้าไปทางอื่นเพื่อหบสายตาของเขา
“มีแต่เราไม่เอา ก็จะเอาคนนี้” เขาชี้มาทางฉัน 
“พ่อแกเหอะ! ไปกลับบ้านกัน” ฉันพลักเขาหันหน้าเข้าหาทางที่เราจะไป พวกเราสนิทตั้งแต่ มัธยมปลาย แต่ตอนนั้นเราไม่ค่อยได้คุยกัน จึงไม่สนิท จนกระทั่งสอบมหาลัยที่เดียวกัน ทำให้เราสนิทกันมากยิ่งขึ้น จนฉันรู้สึกเปลื่ยนไปคำวาเพื่อน ของฉันมันไม่อยู่อีกแล้ว ฉันไม่รู้หรอกว่ามันนั้นจะรู้ไหม แต่ก็ดีนะที่มันไม่รู้ไม่งั้น ฉันคงอายแล้วไม่ได้คุยกับมัน
“มาม้ะ~” เก่งขี้รถมอเตอร์ไซค์ รุ่น CB300F ซึ่งฉันก็อยากได้นะ แต่ฉันอยากซ้อนท้ายนายเก่งมากกว่า
“ม้ะหน้าแกดิ"
“เขินก็บอก จะได้ไม่คิดไปเอง"
“พ่องงง >/////<”
“หน้าแดงแล้วทิพย์ๆ" เขาเอามือมาจับแก้มของฉันพร้อม บิดมือไปมา “แก้มนุ่มจังเลยย ว่าจะเอาไปกับไปเล่นที่บ้าน"
“หื้ออ! ตลกกินแล้วไอเก่ง" ฉันกระโดดขึ้นรถของเข้าแล้สเกาะเอว 
“จับเน้นๆ นะน้องเดียวพี่จะพาน้องแว้น!” 
“ไอ้เก่งถ้าแม่เราจับได้ ฉันจะฆ่าแกตายแน่ๆ"
“จริงเหรอ ถ้าแม่แกจับเราได้ เดียวให้พ่อของฉันแลกตัวด้วยค่าสินสอดนะ"
“พ่องแกเหอะ!” >//////<
 
1เดือนต่อมา 
  เอาละ!,วันนี้เป็นวันแรกที่ฉันต้องหานักแสดงหน้าใหม่ ของการเขียนเรื่องราวที่น่าสนใจของงาน Rap is now วันนี้รู้สึกว่าแข่งคู่อะไรน้าาา ตั้งสามคู่แนะๆ โอ๊ยหล่อแน่ๆ เชื่อฉันสิ >//////<
  พอดีเลย วันนี้ฉันมีเพือนไปคือ น้อย ถึงจะชื่อน้อยแต่แรงไม่น้อยนะจ้ะ มันตัวเล็กกว่าฉันนิดหนึ่ง แต่แรงเยอะมาก มันเป็นนักเทวันโดระดับประเทศ ฉันไปกับอีนี้สนุกที่สุดแล้ว 
  ตอนนี้ฉันอยู่ที่คอนโด กำลังไปหาน้อยที่ตอนนี้นางอยู่ข้างตึก นี่ฉันสายมากแล้วซะด้วยสิ ฉันวิ่งหยิบคุณแจ กระเป๋าตัง โทรศัพท์ และ คุณแจรถมอไซค์Cb300F ใช่แล้วว นายเก่งซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิด 
  ก็วันนั้น
“มานี่เร็วๆ” เก่วจูงมือฉันมาที่ลานจอดรถหน้าหอ พวกสิ่งที่อยู่ตรงหน้า เป็นกระดานไวท์บอดร์ดที่เขียนว่า
   ‘แกเราเปแกเราเป็นกันมาตั้งนานแล้ว วันนี้ก็วันเกิดของแก ฉันไม่มีอะไรจะให้นอกจาก....’
“นอกจากอะไรแก?” ฉันเอ๋ยปากพูดทนทีหลังจากอ่านจบ เขาเปิดผ้าสีชมพูดออกจากสิ่งที่อยู่ด้านหน้า “CB300F!!” 
“ก็ใช่ไหมละ? เห็นบอกว่าอยากได้ตั้งนานแล้ว ก็เลยจัดมาตัวหนึ่ง"
“นี่แกก! ทำงานอะไรเนื้ยเงินตั้งเยอะ เอามาซื้อมอไซค์มาให้ฉันเนื้ย?!” ฉันอึ้งมากๆกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
“ไม่บอก ความลับ" เขาหันมาพร้อมพูดแบบหวานๆกับฉัน “แกจะอยู่กับเราตลอดไปหรือป่าว?” 
“ทะ..ทำไม แกถึงถามแบบนี้ละ 0_0!”
“ก็อยากรู้นิ"
“ถ้าบอกว่าไม่ละ"
“CB300F คันนี้จะไปหาโรวจำนำนะ"
“เห้ยยขนาดนั้นเชี่ยวว" ฉันเดินไปหารถพร้อมลูบรถชาๆแล้วมองหน้าเขา “ถ้าฉันตอบตกลงละ”
“เธอก็เอากล่องนี้ไปได้เลย" เขายืนให้ฉัน ฉันมองหน้าเขาแล้วยิ้มให้ เขายิ้มกลับ “เมื่อไหร่จะเปิดละ ชี่จะแตกแล้ว"
“อุ๊ยย!!” ฉันเปิดกล่องเล็กๆสีฟ้าสดใส ข้างในเป็นลักษณะคุณแจมอไซค์ เห้ยย!!
“ชอบปล่าวของขวัญครบรอบแล้ววันเกิด”
“ฉันรักมันที่สุดเลย!!” ฉันกระโดกอดคอของเขา แต่มาตั้งสติได้เลยลงจากอ้อมกอด “ขอโทษนะตื่นเต้นไปหน่อย"
“ใครจะด่าแกได้ละ เราอนุญาติเสมอ” เขายิ้มให้ฉัน ฉันจึงดึงเขาเข้าไปกอด 
“ขอบคุณนะ"
 
ปิ้ง!!! 
ลิฟลงพอดีเลย เล่าจบก็ถึง
“ทิพย์ นานจังฉันรอแกอยุ่เนื้ย!”
“เอ้าแล้วแกมายังไงเนื้ย"
“มอไซค์ของฉันไงละ" น้อยพึงออกมอไซค์เหมือนกันเราเลยสนิทเพราะเรื่องนี้เอง
“งั้นไปกันเหอะเดียวฉันนำทางเอง มาทันป่าวเดียวฉันขับช้าๆ"
“ไม่เป็นไรหรอก เร็วๆฉันก็ขับได้" 
 
ณ งาน Rap is now 
 ปรื้น~ เสียงเครื่องยนต์ของมอไซต์ฉันและ น้อยดังมากจนทุกคนหันมามองกันหมด ฉันถอดหมวกกันน๊อกออก ผมยาวสีน้ำตาลอ่อน พริ้วโบกสบัด จนผู้ชายตลึงกันเป็นแถว ส่วนทางด้านน้อยนั้นก็ไม่แพ้กัน ผมสั้นซอยสวยๆ จนผู้ชายมองไม่แพ้กัน 
“สวัสดีครับ คุณ..” ผู้ชายแต่งตัวสุภาพเข้ามาทักทาย
“ทิพย์ค่ะ ณรีวรรณ”
“คุณทิพย์กับ..”
“น้อยค่ะ พรจันทรา"
“ครับคุญทิพย์กับคุณน้อยเชิญทางนี้ครับ" เขาเดินหน้าพวกเราไป พร้อมให้เรานั่งที่หรูๆเพื่อชมการแข่งขัน
 
  เวทีใหญ่มากๆ จนฉันเห็นแล้วอึ้งข้าง พูดว่า ‘โอ้วโห้คงไม่พอนะ มันใหญ่มากๆ ดีเจอยู่ด้านบนเพื่อเปิดเพลงแร็พ ฉันบอกตรงๆ แอลกอฮอล์นั้นไม่สำคัญเลย แต่ปลอดพวกของมึนเมาจริงๆ มีแค่เบียร์ธรรมดา ที่ไม่ค่อยเมาซะเท่าไหร่ น้อยตื่นตาตื่นใจมาก ถ่ายรูปลงอินสตาแกรม เยอะแยะไปหมด
“ขออนุญาตครับ นี้คือตารางการวัดผลนะครับที่ทางเราต้องจัดให้คุณ วันนี้มีทั้งหมด 3 คู่ที่จะมาประชันในเวทีนี้ เวลา.............” คำพูดของผู้ชายตรงหน้าไม่ได้ช่วยอะไรกับการดูพื้นที่คำพูดของผู้ชายตรงหน้าไม่ได้ช่วยอะไรกับการดูพื้นที่การแข่งขันเลย มันเหมาะมากในการแร็พ
 
“สวัสดีครับทุกๆท่าน พบกับเรา Rap is now The war is no season 2” นักประกาศเริ่มขึ้น นี่คงจะใช่พี่หลุยห์ใช่ป่าว?
“ทิพย์นี้ พี่หลุยส์ป่ะว่ะ"
“ใช่ๆแก พี่หลุยส์น่ารักดีเนอะ"
“พี่หลุยส์ ของตู" อ้อออ ตูยอมมุงค่ะ =_=
“วันนี้พบกับ นักแข่งที่มีความกวนตรีลำดับสุดยอด ชื่อของเขาคือ เลือดดำ"
“เลือดดำ??? ใครว่ะ??” 
“นี้มุงไม่รู้ใช่ป่ะว่าคือใคร งั้นเราเรียกเขาขึ้นมาเลยดีกว่า นิล..โลหิตตต!!!!!!” 
    หนุ่มหน้าตาธรรมดา เจาะหู ตาโต .หน้าตากวนตรีนิดๆ แตรอีนี้หน้าคุ้นๆนะ 
“ทิพย์! นี้มันหน้าตาคุ้นๆเหมือนเพื่อนแกเลย ไอ้เก่งอ้ะ!”
“แกก็คิดเหมือนกันใช่ป่ะ แต่เราว่าไม่ใช่หรอก" คิดในทางที่ดีมันจะประเสริฐต่อตนเองง
“นิลโลหิต ชื่อเล่นจริงๆชื่อว่าเก่ง" หื้อออออออ!!!!!!!
   ไอ้เก่งเนื่ยนะมาแข่งงานนี้ บ้ากันไปแล้วเหรอ ไอ้เก่งของฉันเนื้ยนะมาแข่ง Rap is now!!