Diaryวัยเรียนของลูกสาวมาเฟีย

"หืม ฮัลโหลค่ะ อะ เอ๋ อะอืม ได้สิ แล้วเจอกัน"ฮารุกะพูดใส่โทรศัพท์ของตน
'แปลก แปลกมาก เจ้านั่น...'
"เอ่อนี่ทุกคน วงยูเมะมิชิชวนไปเดินดูงานแหนะ เห็นว่าเล่นดนตรีเสร็จก็เลยชวนไปด้วยน่ะ เอาไงล่ะ" ฮารุกะเอ่ยชวน
"หา เจ้านั่นน่ะนะ ไม่เอาน่ามันหวังงาบเธออยู่นะฮารุกะ"สุมิเระพูดออกมาตรงๆ
"นั่นสิคะควีน ฟังจากเรื่องครั้งที่แล้ว เขาจะต้องวางแผนอะไรไว้แน่ๆค่ะ" มิซากิเสริม
"นั่นสิฮารุจัง ไม่ต้องไปก็ได้ ชั้นน่ะเป็นห่วงนะ"ซากุระพูดบ้าง
"ใช่แล้วล่ะฮารุกะ ไม่ไปจะดีกว่านะ"อุตาอุพูดบ้าง
"แต่ แต่ว่า คูกะน่ะ เค้าเปลี่ยนไปจริงๆนะ"ฮารุกะพูดแย้ง
"อืมม งั้นก็ได้ "อุตาอุพูด
" อืม ใช่ๆ หะ ว่าอะไรนะ/คะ!?" สุมิเระ ซากุระ มิซากิพูดพร้อมกัน
"ก็ ถ้าฮารุกะพูดอย่างนั้น ชั้นก็อยากจะพิสูจน์เหมือนกัน ว่าเปลี่ยนไปจริงรึปล่าวน่ะ" อุตาอุพูดคลายข้อสงสัย
"ตะ แต่ว่า ชั้นไปไม่ได้นะ มีงานเมดคาเฟ่น่ะ"ซากุระพูด
"อ่ะ นั่นไง มาแล้ว"ยูจิพูดเมื่อเห็นสาวๆเดินมาแล้ว
"ขอโทษที่มาช้านะ"ฮารุกะเอ่ยขอโทษ
"ไม่เป็นไร เธอมาได้ก็ดีใจแล้วล่ะ"คูกะพูดพร้อมเดินมาโอบไหล่ฮารุกะ เพื่อนๆฮารุกะพากันคิ้วกระตุกทันที
"อะแฮ่มๆ"อุตาอุกับโควกระแอมพร้อมๆกัน
"งะ งั้นไปเดินดูงานกันเถอะ"ฮารุกะพูด การกระทำแบบนั้นทำให้คูกะยิ้มไม่หุบเลยทีเดียว
"จะแยกกันเที่ยวงั้นเหรอ"อุตาอุพูด
"อื้ม ยูจิชวนชั้นไปเดินเล่น ส่วนมิซากิกับโชวจะไปคาเฟ่น่ะ"สุมิเระอธิบาย
"ไปล่ะ บายยยย"แล้วทั้งสี่คนก็เดินหายไปท่ามกลางผู้คน
"ทั้งสองคู่ มาเล่นเกมกับพวกเรามั้ยคะ กติกาคือห้ามปล่อยมือจนกว่าจะจบเกมค่ะ " ผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาชวน
"ก็เอาสิ"คูกะตอบแบบไม่คิด
กริ๊ก มีกุญแจมือมาล็อคมือของฮารุกะกับคูกะ อุตาอุกับโคว
"เฮ้อ แข่งก็แข่ง ชั้นไม่ยอมหรอกนะอุตาอุ/ฮารุกะ"ทั้งสองคนพูดพร้อมกัน
"3 2 1 ไปค่ะ" สองสาววิ่งด้วยความเร็วแสง โดยจับมือหนุ่มๆเอาไว้ด้วย
ด่านแรกป้อนราเมงกัน โดยที่สาวๆต้องกิน หนุ่มๆต้องป้อน
"เอ้า อ้ามมมม"
งั่ม ฮารุกะกินราเมงด้วยสีหน้าแดงๆ "ไม่ต้องพูดอ้ามก็ได้หน้า คูกะ"ฮารุกะพูดหน้าแดง
"เห ทำไมล่ะ น่ารักดีนี่"คูกะพูดแบบจงใจ
"ปะ ไปได้แล้ว"ฮารุกะพูดหลังกินคำสุดท้าย ด่านสองปิงปอง
"ชั้นเล่นเอง" คูกะพูด 3นาที ก็ชนะเรียบร้อย
"สะ สุดยอด" ฮารุกะพูด
"หืม ขอบคุณนะ" คูกะพูด
"อ่ะ เอ่อ"
"ยินดีด้วยค่ะ พวกคุณสามารถผ่านด่านทั้งหมดได้ รางวัลคือตั๋วไปเที่ยวออนเซ็นสำหรับ10ท่านค่าาา" หญิงสาวเข้ามาปลดกุญแจมือ พร้อมมอบตั๋วให้
ตอนเย็นเป็นคิวของพวกฮารุกะที่ต้องขึ้นแสดง ทันทีที่ร้องเพลงจบ คูกะก็เดินขึ้นมาพร้อมช่อกุหลาบ3สี ฮารุกะแปลกใจมาก คูกะคุกเข่าลงพร้อมพูดว่า
"ชั้นน่ะ รักเธอนะ แล้วเธอล่ะ จะเป็นแฟนกับชั้นได้รึปล่าว" เท่านั้นก็ทำให้ฮารุกะหน้าแดง ท่ามกลางเสียงเชียร์ว่า
"กรี๊ดดด รับเลยค่ะ ท่านฮารุกะ ท่านคูก้า "เสียงเชียร์ดังขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งฮารุกะรับดอกไม้และพยักหน้า หลังจากลงจากเวที
"ถ้านาย/คุณ/คูก้าคุงทำให้ฮารุกะ/ควีน/ฮารุจังเสียใจล่ะก็ ตายแน่" คำเตือนจากเพื่อนของฮารุกะไม่ได้ทำให้คูกะกลัวเลย เพราะเค้าไม่มีทางทำให้คนที่เค้ารักเสียใจแน่นอน
"ไม่ต้องห่วงหรอก" จุ๊บ คูกะหอมแก้มฮารุกะทีเผลอ หน้าแดงแบบนั้นน่ารักเข้าไปใหญ่
"เดี๋ยวผมพาไปเลี้ยงขนมแล้วกันนะ ฮา รุ กะ จัง" พูดเสร็จแล้วก็จูงมือเดินออกไปทันที
"เจ้าบ้า"ฮารุกะพูดเบาๆ
"ฮะๆ น่ารักจริงนะ"คูกะบอก