Diaryวัยเรียนของลูกสาวมาเฟีย

   "หืม ใจดีต่างหากล่ะ ถ้าปฏิเสธตั้งแต่ต้นๆก็จะเจ็บน้อยใช่มั้ยล่ะ" คูกะพูดพร้อมกับดันเธอไปติดกำแพงพร้อมลูบผมเธอ
"แต่ถ้าได้เธอมาเป็นแฟนคลับ...มันก็อีกเรื่องนึงนะ"
"นี่!คูกะ"โควเรียกชื่อเตือนสติเพื่อนของตน
เฮือก! จู่ๆก็มีถาดฟาดมาระหว่างหน้าของฮารุกะกับคูกะ
"ขอประธานโทษครับ คุณลูกค้า ที่ให้รอนาน"
"ละ ลุซ!"
'อ่า รู้แล้ว เจ้านี่ตามอุตาอุมา แล้วก็มาช่วยเราพอดีสินะ'
"นี่ใครน่ะ ฮารุกะจัง คนรู้จักเหรอ"คูกะพูดแบบหงุดหงิดนิดๆ
"คงเป็นแฟนล่ะมั้ง โผล่ออกมาได้จังหวะแบบนี้น่ะ"โควพูด เหมือนยั่วโมโหเพื่อนตัวเอง คูกะมองฮารุกะแบบไม่พอใจ "หึ ตามสบายละกัน"คูกะพูดแบบปัดๆแล้วเดินกลับโต๊ะพร้อมโคว "ฟู่ว เกือบไปแล้วมั้ยล่ะ"ลุซพูดแบบโล่งอก
"ยุ่งจริงนะ นายน่ะ"ฮารุกะบ่น
"หา นี่ถ้าชั้นไม่มาช่วยเธอเธอคงโดนหมอนั่นจูบไปแล้วมั้ง"ลุซเริ่มเถียงบ้าง
"อะ ไอ้บ้า"ฮารุกะเริ่มรู้สึกว่าหน้าต้องแดงมากแน่ๆ
"เห หน้าแดงแล้วก็น่ารักดีนี่ นี่อย่าไปทำหน้าแบบนี้ให้ใครเห็นซะล่ะ"ลุซพูดเบาๆ
"เพราะว่า...เธอน่ะชอบทำให้คนอื่นใจไหวแบบไม่รู้ตัวน่ะสิ เธอเป็นเหมือนน้องสาวชั้น ชั้นน่ะเป็นห่วงเธอนะ"พูดพร้อมลูบหัวอีกฝ่าย
แต่ความจริงน่ะ ชั้นเองก็...ตกหลุมรักเธอซะแล้วล่ะ แต่ว่าสิ่งที่เธอมอบให้ชั้นน่ะเป็นแค่ฐานะ"พี่ชาย"เท่านั้น เพราะงั้นขอแค่นี้ แค่นี้ก็พอแล้ว
"เอ่อ คูก้าคุง คอนเสิร์ตนี้น่ะ จะร้องเพลงใหม่ด้วยสินะ"ซากุระพูดทำลายความเงียบ
"อืม"ไม่แม้แต่จะสบตาด้วยซ้ำ
"จะรอฟังเลยล่..."
"ฮ้าว~" ซากุระเริ่มอึดอัด เหมือนกับว่าคูกะเบื่อซะแล้ว
"นี่ ซากุระจัง"
"คะ ค่ะ"
"พาฮารุกะจังไปคอนเสิร์ต ได้รึปล่าว"
"คะ ฮารุจังเค้างานเยอะน่ะค่ะ ไหนจะเป็นประธานอีก"
"เห สุดยอดเลยนะ ทั้งน่ารัก มีเสน่ห์ แถมยังเป็นประธานอีก ซากุระจัง ช่วยหน่อย จะได้ มั้ยนะ?" คูกะพูดแบบมีเลศนัย
"ยินดีต้อนรับกลับน้า ฮารุกะจังง" คูกะพูด
"นี่ ฮารุจัง ช่วยไปคอนเสิร์ตจะได้รึปล่าว" ซากุระพูด
"ก็คูก้าคุงเค้าอยากให้เธอไปมากๆเลยนี่ "เธอหันมาพูดกับรอยยิ้มที่เจ็บปวด ฮารุกะหันไปมองคูกะด้วยแววตาโกรธ พอคูกะเห็นอย่างนั้นก็ผิวปาก
"นี่ ฮารุกะจัง ทำงานเครียดไปมันจะไม่ดีนา ถ้างั้นไปสวนสนุกกันมั้ย นี่ เห็นเธอเป็นอย่างนี้น่ะที่จริงแอบแรงใช่มั้ยล่ะ ผู้ชายคนนั้นก็คนที่เธอควงงั้นเหรอ เอ๊ะ ไม่ตอบ แสดงว่าถูกเผงเลยใช่มั้ยล่ะ"
"หยุดนะ!!!"ทุกคนหันไปมองซากุระที่ใช้มือทุบโต๊ะแล้วยืนขึ้น
"ขอร้องล่ะ...อย่ามาพูดถึงฮารุจังอย่างงั้นนะ!!!" น้ำตาเริ่มไหลออกมาจากดวงตาของซากุระ
"ซากุระจัง เกลียดผมรึปล่าว" คูกะพูดแบบไม่สะทกสะท้าน
"นี่ คูกะ นายบอกเองไม่ใช่รึไงว่าให้ดูแลแฟนๆให้ดีน่ะ " โควเริ่มโวย
"คร้าบๆ แฟนเซอร์วิสสินะ" คูกะพูด
"รับไม่ได้..."ฮารุกะพูดขึ้นพร้อมลุกขึ้นยืนช้าๆ
"นี่น่ะเหรอความใจดีที่นายพูด ชั้นเพิ่งเคยเจอคนอย่างเป็นครั้งแรก นายรู้มั้ยว่าซากุระรอวันนี้มานานแค่ไหน แต่นายกลับเหยียบย่ำความรู้สึกเธอ..."
"เอ๋ ฮารุกะจังก็เกลียดผมเหรอ" คูกะพูดแบบเสแสร้ง
"เกลียด...จนน่าเวทนาเลยล่ะ!" พูดพร้อมกับดึงเนคไทด์ของคูกะที่อยู่ตรงข้ามเข้ามาใกล้ ห่างกันเพียงแค่นิดเดียว
"คนอย่างนายน่ะ...ชั้นไม่มีทางยกซากุระให้หรอก!"
"ฮารุกะ ไปกันเถอะ"อุตาอุพูดเพื่อออกจากที่นี่
"อืม ไปกันเถอะซากุระ"ปล่อยมือจากเนคไทด์แล้วไปจูงมือซากุระแทน
"แล้วจะบอกอะไรไว้อย่างนะ ถ้ามายุ่งกับพวกเราอีก ชั้นจะฆ่าทิ้งซะ"ฮารุกะหันมาพูดทิ้งท้ายด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความโกรธ
"ถึงบอกให้ทำตัวเป็นผู้ใหญ่ไงล่ะคูกะ" โควบ่นหลังจากสาวๆออกไปแล้ว แต่มันไม่เข้าหัวคูกะเลย
'มีวิธีไหน ที่จะได้เธอมามั้ยนะ โฮชินะ ฮารุกะ' คูกะคิดอย่างนั้น 'ชั้นน่ะ รักเธอซะแล้วล่ะ...'