♥Just love Children♥ แค่รักเด็ก..?<3
เขียนโดย นามเอ๋อๆนิยายอึนๆ
วันที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 เวลา 22.39 น.
แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2559 22.06 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) ไม่อยากจะขัดใจตัวเอง100%
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ตอนนี้ชั้นกำลังนั่งตีอกชกตัวเองอยู่ในห้องนอน ตัวเอง ต่อยหมีเหมอกระจาย ถ้ามันพูดได้คงบอกว้า 'กูทำอะไรผิดหรอบีม' ชั้นเชื่อว่างั้นนะ ก็จะอะไรล่ะ เรื่องไอเด็กธามอ่ะดิ มันมาป้วนเปี้ยน มากินพื้นที่ในสมองชั้นไปเกือบครึ่งเเล้วนะ อาทิตย์นึงที่ผ่านมาไม่อยากนึกกลับอยากนึก อยากเจอ มันบ้ามาก! เหมือนจะบังเอิญหรือตั้งใจ เราก็เจอกันบ่อบเกิ้นนน ยิ่งเจอยิ่งเขิน ถึงขั้น เพ้อ เป็นบ้านเป็นหลัง คิดสิทุกคน ว่ามันชักจะไปกันใหญ่แล้วนะ ไอบีมมมมกำลังจะเป็น !อมตะ! งั้นหรอ ติดไปคิดมานั่งคิดนอนคิด ยืนคิด อะไรต่างๆนาๆ ที่สำคัญต้องใช้ใจคิดด้วยนะ ชั้นอาจจะ.......ชอบไอธาม จริงๆงื้ออออออออ อะไรๆมันเกิดขึ้นเร็วเหลือเกิน
"ก็ไม่ต้องคิดมาก....แกกำลัง falling in love แค่นั้น ถึงแม้ ชั้นจะยังไม่ได้เห็นหน้าไอคนที่ทำให้เพื่อนชั้นจะเป็นบ้าเพียงอาทิตย์เดียว" มี่ว่าเปลี่ยนโทรทัศน์อย่างกะห้องตัวเอง
ใช้ ตอนนี้ไอสองสาวกำลังนอนอยู่ในห้องนอนชั้นด้วย
"แต่....พวกแกไม่ว่ามันแปลกๆหรอ ห่างกัน3 ปีเลยนะ" บีมว่าด้วยใบหน้างอๆ
"ไม่นะ ถ้าจะรักมันก็รักเปล่าว่ะ พรหมลิขิตจะเกิดอะไรก็หยุดไม่ได้หรอก ใช้ป้ะมี่" หยงว่าหน้านิ่งๆ ก่อนพยักเพยิดหน้าไปหาไอมี่ที่นอนตีพุงอยู่ปลายเตียง
"Yesss!" ไอ ฝรั่งงง หน้านี่ไม่เข้าเค้าเลย
"เอางั้นหรอว่ะ.....แล้วชั้นต้องทำไงมั้งว่ะ" บีมว่ากล้ากลัวๆ มี่จากที่นอนอยู่ก็ลุกขึ้นนั่งท้าวคางมองออกไปนอกบานเลื่อน อย่างคิดอะไรบางอย่าง ส่วนหยงก็นั่งพิงหัวเตียงก่อนจะคิดอะไรเช่นกัน
"ชั้นว่า รุก! เถอะ" หยงว่าเสียงดังใบหน้ามีเล่ห์
"จะลุกไปไหนอ่ะ.."บีมว่าหน้าเลิกลัก อ้าวว จะลุกไปไหนว่ะ
"โอ้ยยย ไม่ใช่โว้ยย! หมายถึงฝ่ายเริ่มอ่ะ จีบก่อนเลย"มี่ว่าแกว่งมือไปมาแบบ ทำไมเข้าใจยากจังว่ะ
"หาาา! ชั้นไม่เคนจีบใครนะเว้ย มันจะไม่น่าเกลียดอ๋อว่ะ(ถึงจะเคยแอบคิดบ้างก็เถอะ)"
"สมัยไหนเเล้วเนี่ย ผู้หญิงจีบก่อนเยอะแยะ ไม่แปลกไม่ผิด ลองเข้าทู้พันทิปไปเบิ่งบ้าง" หยงว่าผลักหัวบีมเบาๆ
"จริงป้ะเนี่ย! แล้วน้องมันจะโอเครหรอว่ะคือ แบบ จีบอะไรเนี่ย"
"งั้นก็ เต๊าะๆ น้องไปแบบเนียนๆสิ .โอ้ยย ชั้นล่ะอยากจะเห็นหน้าน้องมันจริงๆเลยว่ะ"
"ไอมี่พูดถูก อีกอย่างชั้นก็ยังไม่เคยเห็นหน้าเลยดั้ว แถมแกบอกช่วงนี้เจอกันบ่อยแบบบังเอิญ หรือตั้งใจก็ไม่ทราบ ไม่แน่นะเว้ยยยย น้องอาจจะอยากงาบรุ่นพี่ก็ได้ว่ะ" ไอหยงกวนทรีนนนน
"ชั้นจะเชื่อพวกแกนะ หวังว่าจะไม่เลือกผิดทางและคงจะเป็นไปได้ด้วยดี " อยากรักต้องไม่กลัวคำว่าเสียใจ 555
"แต่เดี๋ยว...น้องมันโสดมั้ย"มี่เบรกก่อนถาม
"ไม่มีๆ แอบหลอกถามไอป๋อมาเเล้ว" นี่ล่ะหน่วยสืบงานราชกาลลับของเค้า
"โอเคร! งั้นเดินหน้าเต็มกำลังเล้ย! "ๆอมี่ไอหยงพูดพร้อมกันก่อนหัวเราะคิกคัก
"ตื่นเต้นว่ะ ไม่เคยคิดเลยว่าวันนึง ต้องเป็นฝ่ายจีบ" บีมว่าเอาหน้าซุกหมอน
"เอาน่าๆ ลองอะไรใหม่ๆบ้าง อะไรไม่ดีก็ลืมๆไปเถอะ" มี่ว่าตบบ่าให้กำลังใจ
*เธอเข้ามากระชากหัวใจ ตั้งแต่วันแรกที่เราได้พบกัน*
ตอนนี้ชั้นแอนด์เดอะแก๊งกำลังเดินเตร่ดเตร่ อยูที่ห้างใหญ่ๆแถวๆหอ ทั้งๆที่ไม่อยากออกมา ก็ต้องออกเพราะถูกเพื่อนแสบสองตน ทั้งดึงทั้งลากทั้งกระชากให้ออกจากห้อง คือกูเพลียยยยย กูผิดหรออออ โห่ววว ถ้าไม่ติดว่าให้คำปรึกษา ชั้นได้พรีเมี่ยม จะไม่ยอมเลยจะกบฎใส่แน่คอยดูซี้!
" หิวอ่าา~~ หิวเเล้ว" ใครให้ทายย
อีหมวยกะเพาะยักษ์!!!
"งั้นหาไรกินกันดิ จะชักช้าทำไม เดี๋ยวไอบีมเลี้ยง"
ห....ห้ะ! ใครเลี้ยง กูหรอ! ชั้นใช่สายตาเป็นเชิงถามก่อนชี้เค้าหาตัวเอง เพวกมันเลยพยักหน้าหน่ายๆแล้วบอกทางสายตาว่า เออมึงแหละ! ดีมากค่ะไอเพื่อออ.....น
โอเครชั้นพยักหน้ารับส่งๆก่อนสายตาจะเหลือบไปเห็นร่างสูงคุ้นตา แหง๋ดิ มันสูงกว่าชั้นอ่ะ กำลังยืนใส่เบ๊าท์ฟังเพลงอยู่ในร้านหนังสือและเพลงฝั่งตรงข้าม กับใครอีกคน
ใครว่ะ~~ ไอป๋อไปไหน!
ประเด็นคือ ผู้หญิงไง นี่ยังไม่ได้อะไรเลยนะหึงเเล้ว555
"มองไรว่ะ มึง" ไอมี่สะกิดถาม
"เออ นั่นดิ เห็นมองนานเเล้วนะ"ไอหยง
"น้องธาม..." บีมหันมาบอกยิ้มๆ ไอสองสาวมองหาใหญ่เลยอ่ะ
อุ้ต๊ะ....เรียกน้องด้วย
>>>>>>>>10%<<<<<<<<<<<
รู้สึกกระดากปากและกระดากหู55555
"หนายยยย! ว่ะ " ไอหยงโวยวาย
"เออ! ไหน น้องธามอะไรนั้น"ไอมี่อีกคน
บีมเลยจัดการกดหัวเพื่อนทั้งสองให้มองไปตามมือที่ชี้ แล้วทั้งสองก็เบิกตากว้างสุดขีด
"นั้นน่ะนะ ทำไมมันดูไม่เหมือนม.6เลยอ่ะ"ไอหยงว่า
"ก็ใช่ไง เป็นง่ะ หล่อดี้!" ชั้นว่าหน้าตาปลื้มปริ่ม
"เออๆ ก็พอใช้ได้ ไปๆ ไปดูใกล้ๆเลยเถอะเพราะน้องมันไม่ได้มาคนเดียวไง มันมากับ ผู้หญิง" หยงจัดการล๊อคคอบีมก่อนจะหันไปคว้ามี่อีกคนแต่ไม่พบ
"อ่าว !! มี่อ่ะ" บีมพูดขึ้น หยงเลยบุ้ยปากไปทางร้านนั้น โอ้โหมึงรีบขนาดนั้นเลยดิ! มีหน้ามากวักมือ
.
.
.
"รีบมากเลยดิ!" บีมเอ่ยถามเสียงขุ่น แบบเล่นๆ
"โอ้แหม่..ชั้นอยากจิเห็นแบบ full HD นี่หว่า"ไอมี่ว่ายิ้มแผล่
"นั้นๆๆ มาแล้วอ่ะๆ "ชั้นว่าเมื่อมองไปเห็นธามกำลังเดินมาทางนี้ กับน้องผู้หญิงน่ารักอีกคน โอ้ยยยยย ทำไงดีๆ น้องต้องหาว่าเราสะกดรอยตามมาแน่ ต้องหาว่าเราอ้ากกกกก รนไปหมดทำไง บีมหันรีหันขวาไม่รู้จะทำไง ก่อนจะคว้าหมัดเข้าที่หนังสือแม๊กกาซีนเล่นใหญ่เล่มนึง มาบังหน้าไว้
ส่วนมี่กับหยงที่เห็นว่าเป้าหมายกำลังเดินมาจึงแอบไปหลบชั้นหนังสือข้างหลังโดยไม่บอกบีมที่ยืนเซ่ออยู่
มันมาแล้วววววว!! ยืนอยู่ข้างๆด้วยน้องมันหาอะไรสักอย่างอยู่ข้างๆนี่แหละ อยากระเบิดตัวเองงง ชั้นก็ค่อยลดหนังสือลงให้เห็นแค่ลูกกะตาก่อนจะยกขึ้นปิดเมื่อน้องมันหันมามอง
ธามมองการกระทำของคนข้างอย่างงๆ อะไรของเค้าว่ะ แล้วอ่านหนังสืออะไรน่ะ แต่ทำไมคุ้นๆว่ะ....โก๊ะๆอย่างงี้ รูปร่างอย่างงี้ ? ธามค่อยเดินเข้าไปใกล้ก่อนบีมจะค่อยๆทำเป็นเดินถอยหลังทั้งๆที่หนังสือปิดหน้าอยู่
"เจ้! อ่านหนังสือผู้ชายอย่างงี้ด้วยหรอ?!" ธามว่าเสียงดัง
บีมสะดุ้งตกใจก่อนจะอุทานออกมาแล้วปล่อยแม๊กกาซีนร่วงลงพื้น
"แหก !!! "หนังสืออะไร อ้ากกกกก คอลลั่มผช.หุ่นหนา อี๋ หน้าเกลียด ไม่ใช่นะเว้ยยยยย
.
.
.
.
.
ว้ายตายแหกเลยค่ะ หนังสือบ้าบออย่างงี้ คนอย่างบีมไม่เคยมุ่ง
ธามมองการกระทำของคนที่ได้ชื่อว่ารุ่นพี่ก็ได้แต่แอบขำในใจ คำถามเหล่านี้ยังคงอยู่ ในหัวเสมอ คือ นี่เหรอปี2 ก็นะใครก็คงไม่เหมือนเธอ?! เอ้ะ ยังไง
บีมรีบก้มลงเก็บหนังสือเร็วๆ พร้อมกับธามที่ก้มลงมาเก็บเช่น กันอย่างไม่ได่นัดหมาย มือทั้งสองแตะกันเบาๆ แต่มันกลับทำให้บีมรู้สึกใจเต้นตุบตับ หน้าร้อนเขินอายอย่างสุด บีมเงยหน้าสบตาคมที่มองลงมาเช่นกันด้วยใบหน้าขึ้นสี ก่อนจะต้องรีบหลบสายตาพร้อมชักมือกลับ มันทำให้เสียการทรงตัวไม่น้อย หัวของบีมเลยโขกกับชั้นวางหนังสือข้างหลัง จนเจ้าตัวร้องโอดโอย
"โอ้ย !! " บีมน้องออกมาเมื่อหัวไปโขกเข้ากับชั้นวางหนังสือ
ธามเห็นก็ได้แต่ยืนขำชอบใจ โก๊ะ เปิ่น คำนิยามเจ้เค้าล่ะ
"ไหนดูซิ....ชั้นเค้าเป็นไงมั้งเนี่ย''ธามแกล้งเดินมาทำท่าจะดูหนังสือแต่กลับมองเลยไปยังชั้นข้างหลัง เรียกใบหน้าหวานให้มุ้ยลงอย่างถนัด
"ฮึ่ย !! " บีมลุกขึ้นยืนด้วยใบหน้ามุ่ยจน ธามต้องเดินเข้ามาดูจริงๆ งอนครับ เด็กอ.3ป้ะเนี่ย
"โอ้โห! หัวเจ้.....หัวเจ้.....ไม่เป็นอะไรเลย ปลอดภัยครับ ฟู่วว! "ธามเดินมาข้างหลังก่อนจะร้องเสียงดัง.จนคนฟังตื่นเต้นตาม สุดท้ายก็กวนเหมือนเดิมและปิดท้ายด้วยกานเป่าหัวบีมแรงๆเหมือนเวลาพ่อแม่เป่าแผลให้ลูก
ไอเด็กบ้าาาาาา บีมได้แต่หวีดร้องในใจ เขินจนจะตาย แต่ก็ต้องเกร็กหน้ขรึม
"ตลกล่ะๆ เพื่อนเล่นไงเล่า!" บีมว่าปัดๆหัวตัวเอง
"อะ.....อ้าวน้องคนนี้เองหรอเนี่ยที่ชื่อธาม" เสียงสอบแปดหลอดของหยงและมี่ ที่มันโผล่มาแบบไม่ให้ซุ่มให้เสียง
"คะ...ครับ" ธามยิ้มเก้อไปให้ หน้าคุ้นๆ ธามมองหยงก่อนจะนึกออก อ้อ คนนี้นี้เองที่บอกให้เรามาดูยัยเจ้เนี่ย
"พี่ชื่อมี่นะ ส่วนนี่ พี่หยง และนี่คงไม่ต้องแนะนำ รู้จักดันดีแล้วเนาะ น้องธามนี่ตัวจริงดูไม่เหมือนเด็กม.6เลย รู้เปล่าพี่บีมเค้าเล่า..อุ้บ" มี่พูดไม่ทันจบประโยคบีมก็กระโดดตะครุบปากอย่างไว ไอเลวววววว จะเผาเพื่อนนน
''เจ้...ปล่อยสิ ผมยังฟังไม่จบเลยนะ "ธามว่าหน้าทู่ๆ น่ารักมั้ง..........
...
...
เออ ก็น่ารักไง
"อะไรเล่าเรื่องของผู้ใหญ่ เด็กไม่ต้องยุ่ง" บีมว่าก่อนจะปล่อยให้มี่เป็นอิสระ บีมจัดการหันไปแยกเขี้ยวใส่เพื่อน ก่อนจะพูดไม่มีเสียงว่า'เดี๋ยวมึงจะโดน!'
"เอ้ะ...น้องธามนี่คุ้นๆนะเหมือนพี่เคยเจอ.."
"ที่ Orbitz club ใช่มั้ยล่ะครับ " ธามแย่งพูดขึ้นมา
"อ้าาา ใช่แล้ว เเล้วเราเข้าไปได้ไงล่ะ ที่แบบนั้น"หยงพูดขึ้น
"แม่เป็นเจ้าของน่ะครับ "
"อ๋อๆ ไอบีมน้องธามนี่แหละที่เอาผ้าผืนนั้นคลุมให้แก แล้วช่วยอุ้มแกออกมาด้วย" หยงอธิบายฟงให้ฟัง มี่ก็พยักหน้าตามแต่บีมกลับตาโตสุดขีดดดด ต้ายยยย แล้วววว น้องธามเห็นตอนรั่วแล้วจบกัน
"อ่าหรอ ไม่ต้องพูดก็ได้ม้าง"บีมว่าเสียงอ่อย
"เจ้คงอายน่ะครับ..'' ธามแก้แหย่
"เงียบไปเลย!"บีมว่าเสียงเขียวใส่
สองเพื่อนสาวมองหน้ากันก่อนจะพยักหน้ากันอย่างรู้งาน
"เอ้อ นี่ธามไปกินเนื้อย่างด้วยกันมั้ย เดี๋ยวไอบีมเลี้ยง"มี่เอ่ยปากชวน
"แต่...ผมคงต้องรอเพื่อนผมอีกคนนึงก่อนครับ"
เอ้อ....อีกคน
"ธามมมมมม! นายทิ้งเราให้ยืนพูดคนเดียวได้ไงห้ะ"เสียงใสๆตะโกนขึ้น พร้อมกับร่างเล็กๆที่วิ่งเข้ามา
"โห่...แพทเธอพูดคนเดียวออกบ่อยพูดอีกสักครั้งคงไม่เป็นไร"ธามว่ากลั้วหัวเราะ
"นี่ธาม! เราไม่ได้บ้านะ" แพทเหวขึ้นก่อนฟาดฝ่ามือลงไปที่ไหล่หนาของธาม
"โอ้ย..ยัยบ้านี่ ดูซิพี่เค้ามองหมดแล้ว" ธามยั้งมือไว้พร้อมกับให้แพทมองไปยังกลุ่มพี่สามคน
"ข...ขอโทษค่ะ" แพทกล่าวขอโทษ พี่ๆทั้งสามส่งยิ้มนางฟ้าให้มีแต่บีมที่ยิ้มแหย๋ๆ แย่งซีน!
"พอๆ นี่เดี๋ยวเราจะแนะนำให้รู้จัก นี่พี่มี่ พี่หยง เจ้ เอ้ย พี่บีม"ธามแนะนำให้เรียบร้อย
"สวัสดีค่ะพี่ๆ "
"จ้า/จ้า/จ่า/" ต้องบอกมั้ยจ่าสุดท้ายของใครร
"แล้วนี้สรุปไปมั้ยธาม.."หยงยังคงถาม
ชั้นเชื่อว่าน้องมันต้องรู้สึกสิ ว่าเอ้อ ก็ไม่ได้อะไรจะไปทำไม
"ครับไปสิ หิวพอดี''
ไอผีบ้าาาาา
*อยากหยุดเวลาเอาไว้ตรงนี้หยุดประเดี๋ยวนี้ตอนที่เราจ้องตาเป็นมัน*
@@@@@@@@@@@@@@@
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ