♥Just love Children♥ แค่รักเด็ก..?<3

แอร์เย็นฉ่ำผิดกับด้านนอกที่ร้อนราวกับเดินอยู่ในไมโครเวฟยังไงยังงั้น กับร้านอาหารต่างๆ เสื้อผ้้าแบรน์ดัง เยอแยะ ถามว่าตอนนี้บีมกับธามอยู่ไหน
 
 
 
"เจ้...ผมหิวอ่าาา"เด็กหนุ่มข้างกายพูดเสียงออดอ้อน บ่นมาตลอดทาง ตั้งแต่ที่ บีมยอมตกลงว่าจะมาเดินเตร่เล่น อยู่ที่ห้างดังแห่งนี้
 
 
 
"ก็ไปกินสิ " โชคดีที่ธามไม่ได้แต่งตัวด้วยชุดนร.ม.ปลาย ไม่งั้นใครคงมองว่าพาน้องชายมาเดินเล่นเเน่นอน 
 
 
 
"เจ้ก็ไปกินด้วยกันสิ กินคนเดียวมันเหงา"
 
 
 
"นายนี่มันจริงๆเลยนะ"บีมเอ่ยเสียงดุอย่างไม่จริงจังนัก ก็เดินเลี้ยวเข้าร้านปิ้งย่างพอดี 
 
 
ส่วนคนถูกตามใจก็ฉีกยิ้มหน้าบาน ก่อนเดินตามเข้ามานั่งที่มุมสุดของร้าน 
 
 
 
"เจ้นี้น่ารักที่สุด"ธามเอ่ยชมพรางทำตาระยิบระยับ
 
 
 
คนถูกชมได้แต่ถลึงตาใส่แก้อาการเขินอาย ก่อนเอ่ยสั่งเมนูเรียบร้อย นอไม่นานก็ได้กิน กันอย่างอร่อยจะมีเสียงงุ้งงิ้งของบีมบางครั้งที่ธาม ย่างไม่ทันใจ หรือกวนปรพสาทโดยการย่างแต่ขตัวเอง 
 
 
 
"เจ้ๆ ไปดูหนังกันดีกว่า หนังเข้าใหม่เพรียบเลย"
 
หลังจากกินข้าวเสร็จออกมานอกร้าน ธามก็เสนอไอเดียทันที และลีมก็เห็นด้วยเมื่อหนังที่อยากดูก็เข้าเช่นกัน 
 
 
ทั้งสองมุ่งตรงไปชั้นบนสุดของห้าง ก่อนจะเจอกับโรงหนังขนาดใหญ่ บีมกับธามเดินตรงไปที่บอร์ดแสดงหนังเข้าฉายและเวลา 
 
 
 
"ไปซื้อตั๋วกัน "ยืนดูไม่ถึงวิ บีมก็หันไปบอกคนข้างกายด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น 
 
 
 
"เจ้ เลือกได้แล้วหรอว่าจะดูเรื่องอะไร"
 
 
 
"ได้แล้ว น่าดูมากด้วยยย''บีมฉีกยิ่มออกมา จนคนฟังยิ้มตามก่อนจะหุบยิ้มแทบไม่ทัน เมื่อเผลอยิ้มตามอีกคน 
 
 
 
''ร...เรื่องอะไรอ่ะ ''
 
 
 
".........zootopia!! เป็นง่ะ น่าดูใช่มะ" บีมพูดออกมาเหมือนเวลาที่เด็กตัวน้อยดีใจหรือตื่นเต้น ที่จะได้โชว์อะไรให้ผู้ปกครองดู 
 
 
 
การ์ตูนหรอ.__.
 
 
 
"แหะๆ ครับน่าดู๊น่าดู"ธามว่าหัวเราะแห้งๆ ไอเราก็อยากจะดูอะไรที่มัน มันส์ๆ นี้ก็ลืมว่าบีมเค้าคอการ์ตูน
 
 
 
"ทำไมทำหน้างั้นอ่ะ ไม่อยากดูหรอ" บีมว่าหน้าหงอยลง เมื่อเจอสีหน้าเหี่ยวๆของธาม
 
 
 
"โอ้ย!! ไม่ใช่ๆ ผมนี้อยากดูจะตายๆ ไปครับ ซื้อตั๋วดีกว่า" ธามว่าส่ายหน้าพรืด ก่อนจะรั้งมืออีกคนให้เดินตามมา เค้าท์เตอร์ซื้อตั๋ว 
 
 
 
"สวัสดีค่ะคุณลูกค้า วันนี้ทาง xxx cinema มีโปรโมชั่น พิเศษ สำหรับคู่รัก ที่มากันเป็นคู่ ท่านจะได้รับที่นั่งวีไอพีส่วนตัว ในราคาถูก สนใจมั้ยคะ .....ไม่ว่าหนังเรื่องใดก็ได้ค่ะ" พนักงานพูดออกมายาวเหยีด แต่บีมกลับหน้าหงายตั้วแต่คำว่า คู่รัก รู้สึกหน้าร้อนๆซะเฉยๆ 
 
 
 
"เอ่อ....คือเราไม่ใช่.."
 
 
 
"ครับ ผมสนใจ จัดมาเลยครับ หนังเรื่องzootopiaนะครับ พอดีแฟนผมชอบการ์ตูน" ธามรีบแย่งพูดออกมาพลางยกยิ้มก่อนจะยกมือโอบไหล่บางแสดงว่าเป็นคู่รัก จนคนถูกทัก ตาโตตกใจหน้าแดงเป็นแถบๆ 
 
 
 
 
"นายพูดอะไรน่ะ เมื่อตะกี้"พอหลบออกมาได้ บีมก็ว่าธามด้วยใบหน้าบึ้งตึง 
 
 
 
"เอ่อ...ก็เล่นว่าเป็นแฟนกันไง ได้ค่าตั๋วถูกกว่าตั้ง30% ไม่สนใจได้ไงล่ะครับ"ธามว่าเฉไฉก่อนยิ่มเจื่อนให้บีม 
 
 
 
"ไม่คิดถึงความรู้สึกกันบ้างเลย..ไอเด็กนี้นิ!"บีมบ่นกระปอดกระแปดออกมา ก่อนเดินนำหน้าไป ทิ้งให้คนที่ได้ยินบ้างไม่ได้ยินบ้างหอบป๊อปคอร์น ตามไปแทบไม่ทัน 
 
 
 
 
หนังกำลังดำเนินไปเรื่อยๆ คนสองคนก็นั่งดูกันมีเสียงหัสเราะบ้างปะปราย แต่ที่ทำให้ธามแปลกใจคือ ไอคนที่บอกว่าอยากดูนักอยากดูหนาข้างๆเค้าเนี่ย ทำไมนั่งสัปงกอย่างงั้น 
 
 
 
"เจ้ง่วงหรอ"ธามเอ่ยเสียงเบายื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ 
 
 
 
"เปล่า นั้งดูอยู่เนี่ย"บีมหันมาตอบเสียงงัวเงีย ทำไมถึงง่วงงี้นะ 
 
 
 
ธามยกยิ้มพลางส่ายหัวน้อยก่อนจะหันไปนั่งดูต่อ 
 
 
 
 
ฟึบ!!
 
 
 
และใบหน้าหวานที่เมื่อครู่ยังหันมาตอบเค้าก็ทิ้งน้ำหนักลงมาบนไหล่ เจ้าตัวสะดุ้งเล็กน้อย จึงรีบเด้งตัวออกมา 
 
 
 
"ซบมาเถอะ ถ้าเจ้ง่วง ผมไม่ว่าหรอกนะ เดี๋ยวจะนั่งดูให้ แล้วจะไปเล่าให้ฟัง" ธามว่าเสียงนุ่ม ก่อนค่อยๆกดศรีษะกลมให้ลงมาซบที่ไหล่ตนเหมือนเดิม บีมพูดเสียงงึมงัม ก่อนจะลมหายใจจะเข้าออกสม่ำเสมอในที่สุด ปากอิ่มเผยออ้าออกน้อยๆ ดวงตากลมโตยามหลับก็ทำให้เห็นแพรขนตาเรียงสวย หน้ามอง คนที่ยอกว่าจะนั่งดูหนังตอนนี้กลับเอ่แตาเอียงหน้ามอง อีกคนยามหลับ ก็ยกยิ้ทออกมาเรื่อยๆ 
 
 
ธามจัดการคลี่ผ้าห่ม ออกก่อนจะหุ่มให้อีกคนที่ค่อยๆซุกตัวเข้ามาหาเค้าเรื่อยๆ จนตอนนี้ กลายเป็นว่าบีมกำลังนอนซุกอก โดยที่ธามก็ต้องโอบอีกคนไว้อย่างช่วยไม่ได้ 
 
 
ใบหน้าเด็กหนุ่มไม่สนใจหนังอีกค่อไปเมื่อใบหน้ายามหลับของอีกคนมันน่าสนใจเสียงยิ่งกว่าจนละสายตาไม่ได้ ไม่ว่าจะเผลอหรือตั้งใจ ริมใีปากหยักก็กดจูบลงไปบนกลุ่มผมนิ่มเรียบร้อยสูดดมความหอมที่ตนคิดว่า มันทำให้ตนอย่างดมอีกเรื่อยๆ แต่ก็คิดว่าอาจจะรบกวนคนนอนจึงผละออกมา
.
.
.
.
 
 
"ชั้นไม่น่าหลับเลยอ่ะเสียดายจัง" แม้จะตกใจที่ตื่นมาอยู่ในอ้อมอกของธาม แต่บีมก็เลือกที่จะไม่ถาม ให้ตนเองนั้นต้องเขินอายไปมากกว่านี้ 
 
 
 
"ไว้ดูซีดีก็ได้ครับ"ธามพูดไปด้วยพร้อมก้าวเดินข้างๆบีม ในมือถือถังป๊อปคอร์น แก้วน้ำ และอีกอย่างที่ธามอาสาเองคือ กระเป๋าสัมภาระของบีม ที่ตนถืออย่างเต็มใจ ถ้าไม่บอกว่าม.6 ใครก็คิดว่ารุ่นเดียวกับนักศึกษาสาว และพูดคนที่พบเจอก็คงไม่คิดเป็นอื่นแน่นอกจาก แฟน...
 
 
 
 
"เอ้อ! ชั้นจำได้นะ ว่านายพูดว่าจะเล่าให้ฟัง ไหนเล่ามาซิว่าเป็นไงบ้าง"
 
 
 
"เอ่อออ..."ธามได้แต่อึกอัก จะให้บอกหรือไง ว่าเค้าเอาแต่นั่งมองหน้าอีกคนนั่นแหละไฟโรงเปิดนั้นล่ะถึงรู้สึกตัว พร้อมอีกคนที่งัวเงียตื่นขึ้นมา
 
 
 
 
"หึ้...ว่าไงล่ะเร็วซี้"บีมเร่งเร้าเอาคำตอบ โดยไม่รู้เลยว่าอีกคนก็ไม่ได้ดูเช่นกัน 
 
 
 
"หูยย!! ไม่อยากจะบอกว่าการ์ตูนสนุกและน่ารักมากครับ เอ่อ...มันมีอะไรนะ แมวชื่อ โอมารี่ ด้วยน่ารักสุดๆ" ธามว่าเป็นตุเป็นตะด้วยท่าทางมั่นใจ แต่คนฟังกลับทำหน้างงๆ
 
 
 
"โอมารี่ มันคนล่ะเรื่องป้ะ แล้วนั้น aristocat ย่ะ ได้ดูจริงป่าวเนี้ย "บีมเริ่มหรี่ตาลงอย่าจับผิด
 
 
 
ชิบหาย!! แถให้ตัวเองตายแท้ๆ...
 
 
 
"ดูสิครับ ....ผมดูนะ "ธามว่าหน้าเลิกลัก 
 
 
 
"งั้นก็เล่ามา .... นี้อย่าบอกว่านายก็หลับนะ"
 
 
 
 
"ไม่ได้หลับ แต่ผม.."
 
 
 
 
"นังบีม!!!!" ก่อนที่ธามจะได้ตอบอะไร ก็มีเสียงเเหบสิบแปดหลอดดังขึ้นก่อน บีทหันไปมองก่อนจะพบว่าเป็น ยัยกระเทยร่างบึน
 
 
 
"อะไร! แกนี้เสียงดังจริงๆ"บีมพูดเสียงดุใส่เพื่อนเกือบสาว 
 
 
 
"อุ้ยต้าย! สุดหล่อ เจอกันบ่อยจัง พรหมลิขิตแน่เลย"จิไม่สนคำว่าของบีม แต่สนใจเด็กหนุ่มร่างสูงที่ยืนถือของอยู่ข้างๆบีม จิพูดด้วยน้ำเสียงสตอเต็มขั้น พร้อมแตะคางธามเบาๆ จนสะดุ้ง
 
 
 
แหวะ!! พรหมลิขิต แล้วนี้เจอทุกวัน อยู่ห้องเดียวกันด้วย จะเรียกว่าไรห้ะ!! ไอจิ!!
 
 
 
"เอ่อ...แหะๆ งั้นหรอครับ"ธามว่าหน้าเหยเก พลางส่งสายตาของความช่วยเหลือจากบีม แต่บีมทำเป็นยิ้มขำชอบใจ ที่ถูกเพื่อนตนแกล้ง แม้จะหมั่นไส้ยัยตุ้ดนี้ก็เถอะ
 
 
 
"ไปไหนต่อเปล่าตัวเอง....ไปเที่ยวกับพี่ต่อดีกว่ามามะ" จิว่าทีเล่นทีจริง แกล้งลองใจยัยเพื่อนน่ารักที่ยืนมองตนพร้อมก่นด่าปากขมุบขมิบ
 
 
 
"คือพี่จิครับ..."ธามว่าพร้อมมองหน้าแบบ ปล่อยกูเถอะ~~
 
 
 
"อุ้ยมองหน้า อยากมีเรื่อง หรืออยากมีลูกจ้ะ"จิว่าส่งตาเป็นประกายปิ๊งๆ ก่อนทำท่าจะคว้ามือของธาม แต่บีมรีบถลาตัวเข้ามาห้ามพร้อมแยกเขี้ยวใส่ 
 
 
แกมัมดลูกรึไง อีจิ!!!
 
 
"นี้!! พอเลยพอ ไปเลยนู้นเด็กแกยืนรออยู่"บีมเหวใส่พลางยืนบังหน้าธาม จิแกล้งมองทางซ้าย บีมก็เหยิบมาบัง จนคนแกล้งเริ่มสมใจ
 
 
 
"ไม่แกล้งล้ะๆ แหม๋หวงจริงนะ"
 
 
"ไอจิ!!!"บีมเค้นเสียงใส่ที่จิหลุดพูดออกมา ธามคงไม่ได้ยิน 
 
 
 
ใครบอกล่ะ!! อยู่แค่ข้างหลังผมได้ยินเถอะ!! 
 
 
 
"เออนี้รู้ข่าวพี่เป้บ้างป้ะ"จิเอ่ยถามจรจัง
 
 
 
"ไมอ่ะ ชั้นไม่ได้สนใจ ถามทำไมเนี่ย''จากอารมณ์ดีๆกลายเป็นขุ่นมัว เมื่อจิพูดถึงใครอีกคน 
 
 
 
"คืองี้ แกรู้มั้ยว่าไอพี่เป้ มันเลิกกับไอน้อง....เออห่าไรนั้นน่ะที่เป็นเดือนทันตะไปแล้ว"จิเล่าอย่างออกรสออกชาติ
 
 
 
"แล้วยังไง" บีมก็ยังคงไม่เข้าใจว่าจิจะพูดเพื่ออะไร 
 
 
 
"มันบอกไอเดือนทันตะ ว่ามันลืมแกไม่ได้ยังรักแกอยู่ แล้วไอพี่เป้ก็ขอเลิกกับผู้หญิงทั้งมหาลัยด้วยเหตุผลเดียวกัน " 
 
 
 
"ห้ะ!! จะบ้ารึเปล่าวะ" บีมหลุดร้องออกมา นี้มันอะไรกัน
 
 
 
ธามพยายามยืนฟังอย่างเงียบโดยไม่พูดอะไร รอดูเพียงท่าทางของบีมเป็นพอ 
 
 
 
"เออมันบ้าสิ แล้วแกว่าไงล่ะ ไอมี่ไอหยงไม่ได้บอกหรอ"
 
 
 
"ว่าไงอะไรล่ะ ก็เลิกกันแล้วนิ ชั่งเค้าเถอะ ขอบใจนะจิ ชั้นไปก่อนแล้วกัน"
 บีมว่าด้วยใบหน้ายิ้มๆเล็กน้อยก่อนเดินออกมาโดยมาลืมดึงเสื้อไอ้เด็กม.6ที่ยืนหน้าเหวอกับวิ๊งของไอจิ
 
 
 
"กลับบ้านเถอะ" เมื่อลงมาสู่ชั้นล่าง บีมก็เอ่ยบอกธามเสียงนิ่งๆ ทำไมเรื่องนั้นมันต้องมารบกวนจิตใจด้วยวะ!!!
 
 
 
"ไปจับตุ๊กตากันดีกว่า..มาครับ''ธามไม่ได้ตอบคำถามบีม แต่กลับเอ่ยชักชวน พร้อมคว้าข้อมือบางแล้วเดินตรงไปเซ็นเตอร์เกมที่อยู่ตรงหน้า 
 
 
 
 
"เจ้ครับ มาๆเล่นกัน อย่าทำหน้าบูดสิ" ธามเรียกคนที่นั่งหน้าบูดอยู่ที่เก้าอี้ 
 
 
 
"ไม่เอาอ่ะ ชั้นเล่นทีไรโดนตู้มันโกงตลอด"บีมว่าส่ายหน้าจนเส้นผมยาวสวยปลิวไสว พร้อมทำปากยู่หน่อยๆ
 
 
 
ผมมองยังไงก็เด็ก...
 
 
 
 
"มาลองใหม่มา ผมน่ะเซียนนะ มาเล่นกับแพทบ่อยมาก พนักงานจำหน้าผมได้แล้วอ่ะ"
 
 
 
บีมที่กำลังลุกตามอีกคน แต่กับหยุดกึก! กับคำพูดของธามที่พูดออกมาโดยไม่คิดอะไร แต่ทำเอาคนฟังเจ็บแปล๊บที่ใจไปหมด 
 
 
 
'มาเล่นกับแพทบ่อยงั้นหรอ' หืม!!! จะไม่มีชื่อเด็กคนนี้จะต้องดิ้นตายมั้ย!!! 
 
 
 
 
 
"เจ้!!! เอ้ย! ขอโทดครับๆ" ธามตะโกนเรียกอีกคนลั่นร้าน ด้วยสรรพนามแปลกจึงทำให้คนทั้งร้านหันมอง จนธามต้องก้มหัวของโทษ แล้ววิ่งตามอีกคน ที่เดินปึงปังหน้าบึ้งออกมาโดยที่ตนก็ไม่ทราบสาเหตุ 
 
 
 
เป็นอะไรวะเนี่ยยยยย อารมณ์ขึ้นๆลงๆ !! 
 
 
 
"เจ้เป็นไรวะ!! ผมตามอารมณ์ไม่ทันเเล้วนะ" ธามพอเดินมาประชิดตัวก็เผลอจับต้นแขนอีกคน(บีบ)ให้หันมามองหน้า พร้อมขึ้นเสียงใส่อย่างลืมตัว 
 
 
บีมพอโดนขึ้นเสียงใส่แบบที่ไม่เคยมีใครเคยทำกับเค้ามาก่อนก็สบัดแขนออกจากการเกาะกุมพร้อมเรียกแท๊กซี่แล้วขึ้นรถไปโดยไม่มองหน้าธามสักนิด 
 
 
 
แต่ถ้าบีมหันไปคงเห็นสีหน้ารู้สึกผิดของธามแน่นอนที่เผลอขึ้นเสียงใส่...
 
 
 
 
*ไม่ต้องบอกให้รู้สักเรื่องได้มั้ย ยิ่งเรื่องเธอกับเขายิ่งอย่าพูดเลย รู้แค่เธอยังรักกันดีอย่างเคย ก็เจ็บปวดใจแทบพัง ไม่ต้องบอกให้รู้สักเรื่องได้มั้ย บอกเลยเรื่องนี้เกินกำลัง เรื่องไหนชั้นพร้อมจะฟัง ชั้นขอไม่ฟังแค่เรื่องเขาได้มั้ยเธอ*
 
 
 
 
@@@@@@@@@@@@@@
 
TALK: หายไปมีใครคิดถึงบ้างมั้ย ห้อยยยย~~ แต่ตอนนี้เราคัมแบ๊คแล้วเย้!!!! มาอ่านกันเถอะ มาเม้นกันหน่อยฮ่าๆๆ 
และอย่าลืมกดติดตามพร้อมโหวดให้นิยายเราด้วยน้าเคิ้บ~~
 
 
ขอพื้นที่ฝากนิยายหน่อย เราเปิดเรื่องใหม่แล้วล่ะ อิๆ
 
ท๊าดาาาา!!
 
*เมียแต่ง*
 
ไปอ่านกันน้า แนวโรแมนติคหวานน่ารัก แต่เป็นแนวโตๆแล้วน้า ติดตามกันด้วยยย