♥Just love Children♥ แค่รักเด็ก..?<3

8.8

วันที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 เวลา 22.39 น.

  20 ตอน
  7 วิจารณ์
  22.10K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2559 22.06 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

10) รึเปล่า100%

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          ทั้งคู่สบตากันนิ่งงัน มือบางขอบีมวางแหมะอยู่บนไหล่กว้างของธาม(ตอนไหนก็ไม่ทราบ)ตากลมโตกระพริบปริบๆอย่างคนประหม่า ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันแน่น ดวงหน้าหวานขึ้นสีอ่อนๆ ด้วยคงามเขินอาย แต่เหมือนตกอยู่ในภวังค์ ทำให้ไม่มีใครพูดอะไรออกมาและไม่มีใครผละออกจากกัน  

 

ด้วยแรงดึงดูดหรืออะไร ทำให้ใบหน้าของธามค่อยๆเคลื่อนเข้าหาใบหน้าหวานช้าๆก่อนปลายจมูกทั้งคู่แตะกันแผ่วเบา หัวใจบีมเต้นไม่เป็นส่ำ ของคนเด็กกว่าก็เช่นกัน จากนั้นธามก็ค่อยขยับริมฝีปากหนาหมายจะแตะริมฝีปากนุ่มที่น่าหลงใหล.....

แต่ก่อนจะทำอะไร....

 

 

กริ้ง.....กริ้งงง!!!!!

 

 

เสียงกดออดหน้าห้องดังขึ้นทั้งคู่ผละออกจากกันอย่างไว บีมหอบหายใจตื่นเต้น กับเหตุการ์ณเมื่อครู่ ก่อนจะพยายามสงบจิตสงบใจให้เป็นปกติ แล้วเดินไปเปิดประตู 

 

 

 

อ้ากกกกกกกก...!!!!!! 

 

 

เมื่อกี้ผมจะทำอะไร โอ้! ไม่นะ นั่นคนที่นับว่าเป็นพี่สาว เค้าคือคนพิเศษเลยนะ นี่ผมกำลังทำอะไรลงไป ทำไมผมไม่รู้ตัว ตาย! ผมกำลังจะจูบพี่เค้า.....ก็ปากพี่เค้าน่าจูบ !!! เห้ยยยย!!! ไม่ใช่เว้ย!! ไอธามสติ !! ดึงสติมึงเดี๋ยวนี้!! ทำไมเวลาอยู่กับพี่บีมทีไร ผมรู้สึกอยากสกิลชิพเค้าเหลือเกิน รู้สึกว่าพี่เค้าตัวหอม นุ่มนิ่ม ปากก็น่า....เหี้ยยยยย!!! เอ้ย! ผมไม่ได้ด่าพี่เค้านะ ผมด่าตัวเอง! ไม่ได้ๆ ผมเป็นอะไรเนี่ยยย!! ใจก็เสือกมาเต้น ห่าไรว่ะ 

 

 

 

"พี่เป้!! " เสียงบีมร้องออกมาเมื่อเปิดมาเจอ อดีตคนรักท่าทางเมามาย อยู่น่าห้อง 

 

 

หายไปตั้งนาน ก็นึกว่าตายไปแล้ว!

 

 

"บีม! พี่ลืมบีมไม่ได้เลย เรากลับมาเป็นนนเหมือนเดิมเถ้อะะะนะ" เป้พูดออกมาท่าทางเหมือนคนไม่รู้เรื่อง จนบีมต้องทำท่าจะปิดปนะตู แต่ก็โดนคนด้านนอกดันเอาไว้ 

 

 

"ไอพี่เป้ ปล่อยนะ พี่เมามากแล้วกลับไปนอนเลย!!" บีมพูดด้วยสีหน้าเริ่มหงุดหงิด 

 

 

"ไม่เอาบีม! พี่คิดถึงบีม!" 

 

 

คนที่นั่งฟังอยู่ในห้องทนไม่ไหว(แล้วทำไมผมทนไม่ไหว)ลุกขึ้นแล้วรีบสาวเท้ายาวๆออกไปที่ประตูห้อง ก็เตอคนตัวสูงในชุดนักศึกษาที่มีเสื้อช๊อปสวมอยู่ หน้าตาก็ไม่เลวนี่ กำลังดันประตูห้องอยู่ ผมเลยจัดการให้พี่บีมไปอยู่ข้างหลัง แล้วจับประตูแทน 

 

 

"คุณเลิกวุ่นวายได้แล้ว.."ธามพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ จนบีมยังงงเพราะไม่เคยเห็นธามโหมดนี้

 

 

"มึงเป็นใครวะ อ้อ ไอเด็กกะโปโล ม.ปลาย เสือกไรด้วย"

 

 

"แล้วจะทำไม.."ธามยังคงนิ่ง

 

 

"มึงเป็นคนนอกอย่าเสือก กูจะคุยกะบีม แล้วเดี๋ยว...นี้มึงเป็นใครวะ"

 

 

"...แฟนบีม!"ธามตอบนิ่งๆ พร้อมดึงบีมมากอดะาดไหล่ จนคนถูกทำทำหน้าไม่ถูก 

 

 

นี่เราจีบน้อง หรือ น้องจีบชั้นวะเนี่ยย

 

 

"ถุ้ย! กูไม่เชื่อหรอก มึงหลบไป! "

 

 

"เมาก็หน้ากลับบ้านไปนอนนะ อ้าว ลุงรปภ. ทางนี้ครับ ช่วยลากคน คนนี้ออกไปทีครับ แล้วทีหลัง ก็อย่าให้เขาขึ้นมารบกวนแฟนผมอีก เข้าใจนะครับ"ธามเรียกรปภ.ที่ขึ้นมาตรวจตึกแล้ว เอ่ยสั่งเสียงเข้ม ซึ่งขัดกับชุดนักเรียนม.ปลายมาก ลุงรปภ.รีบพยักหน้ารับแล้วจัดการลากตัวเป้ออกไป

 

 

เมื่อทุกอย่างกับสู่สภาวะปกติ ธามก็ยกมือขึ้นเกาท้ายทอยแก้เขิน แบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน 

 

 

"เอ่อ....ผมกลับแล้ว...นะ"ธามพูดติดๆขัดๆ 

 

 

ก็ไม่กี้ทำไรไว้ล่ะ ไปบอกว่าเป็นแฟนเขา ต่อหน้าแฟนเก่า

อย่างงี้เรียกว่า เสือก! เต็มๆครับ 

 

 

"เดี๋ยว! ขอบใจนะ กลับบ้านดีๆ อย่าไปมีเรื่องด้วย" บีมพูดออกไปพยายามกลั้นยิ้ม และไม่สบตา แต่ก็ต้องแอบอมยิ้ม เมื่อเห็นีกฝ่ายอมยิ้มเช่นกัน 

 

 

"ครับ เมื่อกี้ ผมขอโทษเจ้นะ เกือบจะจู.."

 

 

"เออๆ ไม่เป็นไรๆ "บีมขัดทันที ก็พูดแล้วหน้าจะแดง

 

 

"ไปแล้วนะ......ล๊อคห้อง ดีๆนะครับ"ธามว่ายกมือบ้ายบาย ก่อนเดินออกไปพร้อมรอยยิ้ม

 

บีมยืนยิ้มเป็นบ้ากับตัวเองพร้อมกระโดดโลดเต้นไปมาทั่วห้อง ด้วยเขินระคนดีใจ น้องมันจะจูบหนู น้องมันชอบหนู รึเปล่า คะขุ่นพ่อขุ่นแม่

 

 

กรี้สสสสสสสสส

 

 

 

*ไม่แน่ใจกับท่าที แต่รู้ว่ามีความหมายได้พบกันอยู่ทุกวันแต่ฉัน

ไม่เคยมั่นใจ *

 

 

 

เช้าวันเสาร์ที่สามารถตื่นสาย ได้สบาย แสงแดดสาดส่องเข้ามาทางหน้าต่างกระจกบานใหญ่ในคอนโดที่บีมอยู่ ทำให้เจอร่างบางนอนคุมโป่งอยู่เห็นเพียงแค่ลูกกระตา เปลือกตาสีอ่อน กระพริบปริบๆเมื่อเจอแแดด ก่อนจะกลิ้งไปมาสองสามทีและวลุกขึ้นจากที่นอนด้งยท่าทางงัวเงีย ก่อนจะเดินพาดผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำ

ไปวันนี้วันเสาร์มีนัดไปช่วยหยงทำรายงานกับมี่ที่คาเฟ่ 

.

.

.

.

ธามตื่นเเต่งตัวลงมาข้างล่างด้วยชุดไปข้างนอก ก่อนเดินไปยังโต๊ะกินข้าว วันนี้คงโชคดีมากแน่ๆ แม่ตนมาทานข้าวด้วยที่บ้าน 

 

 

"ธาม..ลูกวันนี้ตื่นเช้านะ" ผู้เป็นแม่เอ่ยทักลูกชาย ที่เจอกันไม่บ่อยนัก ถ้าลูกชายไม่แวะไปที่ร้านก็เป็นตนมาที่นี้

 

 

"ครับ ผมมีนัดทำงานกลุ่มกับไอป๋อแล้วก็แพทน่ะ"ธามตอบ ก่อนจะตักข้างต้มที่มีแม่บ้านพึ่งมาวางให้ 

 

 

"อ๋อหรอจ้ะ ช่วงนี้ลูกอยากได้อะไรบอกแม่เลยนะ แม่จะได้ให้เงิน "

 

 

แล้วแม่ก็วกเข้าเรื่องนี้ทุกที ทำไมไม่ใส่ใจผมจริงๆจังเหมือนแม่คนอื่นสักที

 

 

"ครับ...ผมยากให้แม่ใส่ใจผมมากกว่านี้น่าจะดีกว่า"ธามพูดน้ำเสียงนิ่งๆปนน้อยใจ ก่อนจะลุกออกไป จนแม่ของธามำด้แต่ถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยอ่อน นี่ตนทำผิดอะไรไปซินะ  

 

ขนาดแผลบนหน้าผม แม่ยังไม่ใส่ใจจะถามเลย .... 

 

 

 

 

*จะให้ทำอย่างำรก็ไม่รู้ ยเฝ้ามองเธออยู่ทุกคืนวัน ดูเหมือนมีอะไรอยู่ในดวงตาคู่นั้น บอกชั้นให้รู้อยู่ทุกวัน ว่าเธอมีใจให้เหมือนกัน*

 

 

 

"มาแล้วหรอคะ แม่อำมตะ"เสียงทักทายแบบดี้ดี ของไปหยงเมื่อชั้นนั่งลง

 

 

"จ้า ปากดีไม่น่ามาช่วยเลย" บีมว่าหน้ามุ้ย 

 

 

"มี่อ่ะ..."บีมเอ่ยถาม

 

 

"นู้น สั่งของกินกะไอจิอ่ะ" หยงลุ้ยปากไปทางเคาท์เตอร์สั่งของ  

 

บีมเลยพยักหน้ารับ จิ คือเพื่อนร่วมคณะของหยง ที่ตัวเป็นชายใจเป็นหญิง เป็นเกย์ ที่ดูดี ทั้งหน้าตา และฐานะ แม้จะบวมไปนิสสนึง แต่ก็นะ นิสัยสิสำคัญ จิคือเกย์ที่ใจงดงามยิ่งกว่าหญิงอย่างเราๆ เข้าวัดเป็นว่าเล่น แต่นางก็มีมุมเตลิดนะ บ่อยมากด้วย 

 

 

"ว้ายยย ยัยบีม สวยขึ้นนะหล่อน" เสียงจีบปากจีบคอของจิทักขึ้น เมื่อเดินมาถึงโต๊ะพร้อม กาแฟ และของหวาน 

 

 

"จ้า เธอก็ผ่องขึ้นนะ"บีมก็จีบปากจีบคอกลับ 

 

 

"สมพรปากย่ะ" จิว่าพร้อมจิกหน้าจิกตา แบบมีจริตจะก้าน 

 

 

"เออ ไอบีม ได้ข่าวว่า เมื่อคืนไอพี่เป้ ไปอาละวาดหรอวะ" มี่ว่าพร้อมไขว่ห้างดูดอเมริกาโน่เข้าปาก

 

 

"เออดิ ดีนะธามอยู่'' บีมว่าหน้ายู่ๆ 

 

 

"เดี๋ยว...นะ ใครอยู่?" กยงละสายตาจากแล๊ปท๊อปตรงหน้าขึ้นมาส่งสายตาหาเพื่อนรวมทั้งสองคนที่เหลือด้วย 

 

 

"นี่หล่อนมี เด็กใหม่แล้วหรอ"จิถาม

 

 

"อะ...เอ่อ คือชั้น หมายถึงยามน่ะ ยาม"บีมว่าพยักเพยิดหน้า 

 

 

"หรออออ ธามรึเปล่าวะ"มี่ว่าอย่างรู้ทัน

 

 

บีมเม้มปากแน่น รู้สึกเหมือนถูกกดดัน

 

 

"ก็...รู้นี้แล้วจะถามไมวะ"

 

 

"เล่ามาค่ะ!" แหม่ อินเนอร์เต็มอย่างกะ คำสั่งว่า ขับวนไปค่ะ! เลยนะมึง

 

 

"เล่าอะไรอ่ะ" บีมถามพลางมองหน้าแต่ละคนด้วยสายตาประหม่า 

 

 

เออ เดี๋ยวนะอีจินี่ยุ่งไรเนี่ยยยยแต่เอาเถ้อะ นางคงไม่ปากมากหรอกนะ

 

 

"ทุกอย่างที่พวกชั้นไม่รู้..."เสียงเข้มๆของหยงดังขึ้น

 

 

"ก็ คืองี้เมื่อวานชั้นกำลังเดินกลับคอนโดใช่มั้ยล่ะ แล้วดันไปเจอธามโดนรุมกระทืบอยู่อ่ะ ชั้นเลยช่วยตะโกน พอเสร็จ ชั้นเลยพาน้องมาทำแผล แล้วไอพี่เป้ก็มา โวยวาย น้องมันก็ออกมา แล้วบอกว่า........"

 

 

"ว่า....."หยง

 

 

"What!! " มี่

 

 

"เร็วสินังชะนี!!"ไอจิ มึงเสือก! ต่อมเสือกนี่นะ

 

 

"ว่า....ชั้นเป็น.....แฟนน่ะ" จบประโยคของบีม ทุกคนต่างทำหน้างงแดก 

...

....

......

........

......

ก่อนพวกมันจะ ...

 

 

"กรี้สสสสสสส!!"หยง

 

"OH MY GOD!!"มี่ อีฝรั่ง

 

"ว๊ายยยยยย!!"อีกระทิง

 

 

มันกรี้สแตกอ่ะค่ะ คนทั้งร้านมองกันให้พรึบเลย นี่อายอ่ะ

 

 

"เห้ย!! หยุดกรี้สเดี๋ยวนี้นะ" บีมร้องพร้อมยกมือห้ามปราม

 

 

"อะแฮ่ม! โทดที พวกชั้นดีใจน่ะ นี่อยากบอกนะว่า น้องมันเริ่มจะชอบแก"ไอมี่ แกล้งกระแอมไอ

 

 

"เออใช่ มีอย่างที่ไหนจะมาออกโรงโต้งๆว่าเป็นแฟนแก่วะ"ไอหยง

 

 

"นั้น มันก็ใช่ แต่ชั้นยังไม่อยากมั่นใจอะไร เพราะธามมันพูดบ่อยมากว่า คิดกับชั้นเหมือนพี่สาวอ่ะ"บีมว่าหน้าเหี่ยวเบะปากมองล่าง

 

 

"น้องมันพูดไปงั้นมั้ง"หยงว่าจริงจัง

 

 

"เอ่อ...คือจีจี้ก็ไม่ได้อะไรนะ แต่อยากรู้อ่ะ ว่าเป็นใคร หล่อหรือยังไง"ไอจิค่ะ พูดทีหน้าไปหมดเลย

 

 

"หล่อนะเว้ย ไอจิ อย่าทำเป็นเล่น"ไอมี่ว่า

 

 

"อั๊ย! บอกให้เรียกจีจี้ นังพวกนี้นิ"นังจีจี้ หรือไอจิ มันทำท่าขัดใจ หน้าเป็นตูดไก่ก่อนจะพิมพ์งานบ้าง 

 

 

"พี่บีมหวัดดีคร้าบบบ พี่หวัดดีครับบ"เสียงคนมาใหม่เรียกให้บีมเงยหน้าขึ้น

 

 

"อ้าว ป๋อ มาทำไรอ่ะ"บีมเอ่ยถาม

 

 

"รายงานน่ะพี่ นี่เดี๋ยวไอธามกะแพทก็มา เพื่อนอีกสองคนอีก" 

 

 

บีมพยักหน้ารับก่อนจะสะดุด ตรง 'ธามกะแพท'

 

 

"นี่ป๋อ พี่มี่ถามไรหน่อยดิ"มี่ที่นั่งคันปากยิบๆๆ เอ่ยถามขึ้น 

 

 

"ครับ ว่ามาเลย"ป๋อรับคำพร้อมรอยยิ้ม ก่อนนั่ลงตรงที่ว่างในโต๊ะ

 

 

"ธามกับแพท นี่เป็นอะไรกันอ่ะ"

 

 

ป๋อนิ่งไป5วิ ก่อจะตอบออกมาพร้อมรอยยิ้มแป๊ะๆ

 

 

"ก็เป็น..."

 

"ไอป๋อ มานานแล้วอ๋อมึง อ้าว.....เจ้ พี่ๆหวัดดีครับ"ธาม มาขัดจังหวะก่อนที่ป๋อจะตอบคำถาม พร้อมเดินมากับแพท ที่หน้ามุ้ยมาด้วย 

 

 

ทำไมบีมไม่ชอบ...

 

 

"เหอะ กูพึ่งมาเมื่อกี้"ป๋อตอบออกไป พร้อมลุกขึ้นยืน

 

 

"อ๋อ อืมๆ พวกผมขอตัวก่อนนะครับ"

 

 

"น้องแพทเป็นอะไรรึเปล่า น่ะ ทำไมหน้ามุ้ยๆคะลูก" หยงกับมี่ที่นั่งมองหน้าบีมดูเจื่อนลงหน่อยๆเมื่อสองคนนี้มาด้วยกัน มี่เลยโยนให้หยงเปิด เพราะคิดว่าไงเพื่อนตนก็ต้องอยากลูกบ้างแหละ

 

 

 

"คือ....ธามสิคะ มีเรื่องน่ะค่ะ แพทไม่ค่อยชอบ เฉยๆค่ะ"แพทตอบออกไปอย่างไม่ปิดบัง

 

 

"แพท เราบอกแล้วไง ว่าเราไม่ได้เป็นไรแล้วแค่เจ็บๆนิดหน่อยเอง" ธามว่าลูบหัวแพทอย่างอ่อนโยน 

เสียจนคนมองหงุดหงิด ยกแก้วกาแฟ ขึ้นมาดูดรวดเดียวจนหมด ก่อนจะจ้วงเค้กเข้าปากโดยไม่สนใจโลก หน้าตาบูดบึ้ง 

 

 

"นี่! ยัยบีม แกไปอดหยาดมาจากไหนยะ แต่นี่อย่าบอกนะว่า นี่น้องธามที่แกว่า" ยัยจิกระซิบถามเบาๆ

 

 

"เออ!" บีมตอบออกมาห้วนๆ 

 

 

"อ้อ หรอจ้ะ อื้มๆ"หยงจบคำ

 

 

"น้องธามลูก ถ้ายังไม่มีใครส่งเรียนมาหาพี่ได้นะ" เสียงยัยจิ ตะโกนแอ๊วธาม

 

 

"แหะๆ ครับพี่" ธามเกาหัวหน่อยๆก่อนเดินคู่ไปกับแพท 

 

 

"อย่ายุ่งกับธาม!" บีมพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด ใบหน้าบึ้งตึง จนยัยยจิทำหน้าแหย๋ๆแล้วพิมพ์งานต่อ

 

 

"หึง หรอจ้ะ พี่บีม" มี่แกล้งแซว

 

 

"จะว่างั้นก็ได้นะ! มีอย่างที่ไหน ไม่ได้เป็นอะไรกัน มางอแงออดอ้อนอย่างงี้"บีมพูดด้วยอารมณ์หงุดหงิด

 

 

"อาจจะเป็น ใครจะรู้วะ"หยงพูดขึ้นมารอยๆ

 

 

"ไอหยง! "บีมขึ้นเสียงใส่ จนหยงทำหน้าล้อๆแล้วพิมพ์งานบ้าง

 

 

บีมได้แต่นั่งหงุดหงิดงุ่นง่าน จากอารมณ์ดีๆ ก็เสียไปหมด จากชอบๆน้องแพท พี่นี่เริ่มอคติแล้วนะ ดูดิ ถึงแม้ชั้นจะนั่งมองกะธามได้ แต่มันก็นั่งข้างๆน้องแพทอ่ะ 

 

หึ้ย!!!!!!!

 

บีมอยากว๊ากกกกกกกกก

 

"บีมๆจะไปไหน"หยงเอ่ยถามเมื่อเพื่อนลุกอย่างหุนหันไปหน้าเคาท์เตอร์

 

 

 

"ขอ อเมริกาโน่ เข้มๆ สองแก้วค่ะ"

 

 

 

บีมเดินกลับมาพร้อมอเมริกาโน่เข้มได้ใจจนเพื่อนหยี๋ 

 

 

"ของใครวะ"มี่ถามหน้าแหย๋

 

 

"ชั้นนี่ล่ะ.."

 

 

 

ธามนั่งมองการกระทำคนแก่กว่าตลอด ไม่ว่าจะทำอะไร คือผมจะมองทำไมก็ไม่รู้ คือตาแม่งมองเองอ่ะครับ คือผมไม่รู้ตัวเลย แล้วยิ่งเจ้เงยหน้าขึ้นมามองผมด้วยสายตาไม่พอใจ พร้อมดูดกแฟ ที่ดูสีหน้าจะเข้มพอตัว จนหมดไปแก้วสอง(เพราะก่อนหน้านี้หมดไปแก้วนึง) คือเจ้เค้าโดฟหรอวะ แต่ที่ผมงงคือ ทำไมมองผมด้วยสายตาอย่างงั้น ไม่รู้อะไรสั่งให้มือของผมล้วงกระเป๋าดางเกงยีนส์หยิบมือถือเครื่องแพงออกมา กดเข้าแอปแชทสีเขียว

 

 

ME'S TIME : เป็นไรอ่ะเจ้

 

อยู่ดีๆผมกก็ส่งข้อความไปซะอย่างงั้น

 

 

 

ตื้อดึง~~~~

 

 

เสียงแจ้งเตือนอชทดังขึ้น บีมกดเข้าไปดู ก่อนจะพบเป็น 

 

 

ME'S TIME : เป็นไรอ่ะเจ้ 

 

 

บีมอ่านก่อนจะเงยหน้ามองไปยังธามที่มองตนก่อน เลยส่งสายตาไม่พอใจไปให้

 

 

 

นี่ถ้าไม่หงุดหงิด ชั้นจะกรี้ส แต่ตอนนี้ไม่ใช่

 

 

BEAMMY : เหอะ!

 

ธามอ่านทันที ก่อนจะสงสายตางงๆมาให้บีม

 

 

ME'S TIME : ก็ผมเห็นว่าเป็น ทำหน้าหงิกเลย

 

 

ก็เพราะนายนั่นแหละ!!!

 

 

 

BEAMMY : เหอะ! ชั้นแค่หงุดหงิดน่ะ

 

 

บีมตอบพร้อมดูดอเมริกาโน่แก้วสามจนหมด 

 

เพื่อนหมดโต๊ะมองอย่างอึ้งๆ

 

 

คืนนี้ ไม่ต้องนอนหรอกมึง!!

 

 

ME' TIME : เรื่องอะไรอ่ะ บอกผมได้ป้ะ

 

 

 

BEAMMY : อยากรู้?

 

 

 

ME'S TIME : ใช่สิ  

 

 

 

BEAMMY : แต่ชั้นไม่บอก..

 

 

 

ME' S TIME : เจ้ครับบ ผมอยากรู้นะ เผื่อช่วยไรได้บ้าง

 

 

 

เหอะ บีมหัวเราะในคอ อยากช่วย!

 

 

มาเป็นแฟนบีมสิ!!!! ได้มั้ย

 

 

 

BEAMMY : ช่วย ทำให้ชั้นหายหงุดหงิดสิ

 

 

อย่าพึ่ง คิดอกุศลนะคะ คุณคนอ่านทุกคน

 

 

 

ธามนั่งมองข้อความล่าสุด ก่อนจะสบตากลมอีกฝั่ง ที่ทำหน้าตาหงุดหงิดอยู่ตลอเ แต่แอบกวนๆ 

 

 

"ธาม! คุยกะใครวะ ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่" ไอป๋อถามขึ้นเมื่อนั่งมองเพื่อนพิมพ์แชทด้วยใบหน้าอารมณ์ดีๆ

 

 

"เสือก! ทำงานไป" ธามว่าทำเป็นยกมือถือหนี

 

 

"งานก็ไม่ช่วยนะ นี่!"แพทว่าจิ้มแผลมุมปาก

 

 

"โอ้ย! ยัยบ้า! เราเจ็บนะแพท" ธามว่าเสียงโอดโอยย

 

 

"ก็ทำ ให้เจ็บอ่ะ"แพทว่าลอยหน้าลอยตา

 

 

 

บีมนั่งมองหอบหายใจหงุดหงิด จิ้มเค้ก เสียงดังก่อนยัดเข้าปาก

 

 

"ใจเย็น! มึง หึงโหดว่ะ" มี่ว่าจับแขนบีม

 

 

"เออ พยายาม"บีมว่า 

 

 

 

ตนว่าตนจะมาเป็นไอโรคหึงโหด ตอนชอบไอเด็กธามนี่ล่ะ

 

 

"ใจร่มๆค่ะ นี่ก็คุยกันนิ" หยงว่าส่งสายตาไปห้องแชท

 

 

"อืม นี่อ่านยังไม่ตอบเลยเล่นกันอยู่ไง" บีมว่าหน้าถมึนทึง

 

 

 

 

ตื้อดึง~~~~ 

 

 

 

ข้อความห้องอชทของธามดังขึ้น

 

 

ME'S TIME : said video

 

 

บีมกดเข้าไปดูด้วยหน้าเบื่อๆ 

 

 

~ไก๊ไก่ ไก๊ไก่ ไกไก๊ไกไกไกไกไก่...~ เสียวเพลงไก๊ไก่ดังขึ้น พร้อมคนในวิดีโอขยับเต้นไปด้วย บีมแอบหลุดยิ้มเบาๆ ก่อนจะรู้ว่ามีคนแอบมองอยู่ก็ทำเป็นตีหน้านิ่ง

 

 

 

ME'S TIME : ผมถูกไอป๋อ แอบถ่ายน่ะ นี่ไม่มีใครเคยดูเลยนะยกเว้นไอป๋อ แล้วก็เจ้นี่แหละ

 

 

 

BEAMMY : ใครอยากรู้กัน 

 

 

ME'S TIME : ผมอยากบอกนี่นา ยิ้มได้แล้วครับผมมองอยู่นะ

 

 

 

นี่อ่อยหรอไง.....ชั้นสิต้องอ่อย แอบชอบชั้นเปล่าเนี่ยเขินนะ

 

 

*รึเปล่า เธอคิดอยู่รึเปล่า ไม่อยากจะคาดเดา เราอาจจะคิดไปเอง รึเปล่า เธอคิดอยู่รึเปล่า รู้สึกบ้างรึเปล่า เพราะว่าชั้นรักแต่เธอ รู้สึกรึเปล่า*

 

@@@@@@@@@@@@@@@

 

TALK: ติดตามความรักของพี่บีมกับน้องธามนะคะ ใครเต๊าะใครใครรุกใคร ต้องอ่านค่ะ!  

เม้นให้กำลังใจเราได้นะ เราม่ายยยว่าหรอก_/\_

เรื่องรุ่นพี่ก็ไปอ่านกันได้น้า ใกล้จบแล้ว

สุดท้ายนี้

เม้นเถอะค่ะ!

หนุกไม่หนุกมาบอกกันได้เราใจดี

555555

ขอบคุณค่ะ

เจอกันตอนหน้า

บ้ายบายค่ะคุณรีดดดด

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา