รักนี้สีซากูระ

ซากูระ//จะไม่ให้สนใจได้ไงล่ะก็เรา......พี่น้องกันนะ
 
ซาบูสะ//......
 
เราเงียบกันไปซักพัก……
 
ซาบูสะ//ตามใจ....
 
ซากูระ//ขอบคุณน้ะจร้า น้องรัก ^3^
 
ซาบูสะ//พี่น่ะ ทำตัวเป็นเด็กไปได้ -0-
 
ซากูระ//แหะๆๆ
 
ชั้นฉีกยิ้มให้ซาบูสะ หลังจากที่ซาบูสะปิดประตูห้องของฉันบางครั้งชั้นก็คิดนะว่า แล้วแกล่ะ ”ไอ้เด็ก 4 ขวบ”-0-^
 
ฉันพยายามข่มตานอนให้หลับ แต่ก็นอนไม่หลับอยู่ดี โห่ย….นาฬิกาปลุกบ้าฉันดิ้นไปดิ้นมาบนเตียงจนสุดท้าย ชั้น.......หิว
 
ซากูระ//เห้ย!อะไรเนี้ยนอนก็นอนไม่หลับยังจะมาหิวอีกหรอเนี้ย กระเพาะไม่รักดี!
 
ฉันจึงลงจากเตียงและเดินไปที่ห้องครัว……………
 
ซากูระ//มีอะไรน่ากินบ้างนะ
 
เมื่อฉันเปิดตู้เย็นถึงกับร้องว้าวกันเลยทีเดียว!เพราะในตู้เย็นมีขนมมากมายเช่นเค้ก ช็อกโกแลต ไอศกรีม ลูกอม และอีกมากมาย
ฉันหยิบขนมขึ้นมากินทีละชิ้นสองชิ้น จนอิ่ม ฉันจะอ้วนมั้ยเนี้ย
 
??//นึกว่าใคร.....
 
ฉันรีบหันขวับเมื่อมีคนเรียกชั้น และคนที่เรียกชั้นคือ
 
ซากูระ//ค...คุณน้า ตกใจหมดเลยค่ะ
 
น้ามินนะ//น้าขอโทษๆ แต่ถ้าซากูระกินแบบนี้มีหวังอ้วนแน่นอน......!
 
ซากูระ//ก็น่าจะใช่อ่ะนะคะ -0-
 
คุณน้านี้ซ้ำเติมเก่งชะมัด
 
น้ามินนะ//ทำไมวันนี้ตื่นเร็วจังเลยจ้ะตั้งตี 4:30 แหนะ
 
ซากูระ//นั้นสินะคะ 5555
 
จะให้คุณน้ารู้ไม่ได้เด็ดขาดว่าเรายังไม่นอนไม่งั้นโดนไล่ให้ไปนอนแน่เลย ก็คนมันนอนไม่หลับนี้
 
น้ามินนะ//งั้นเดี๋ยวไปกับน้านะจ้ะ
 
ซากูระ//ไปไหนหรอค้ะ ??
 
น้ามินนะ//ก็ไปเลือกชุดไงจ้ะ
 
ซากุระ//ห้ะ!!!เลือกชุด...ตอนนี้!!
ฉันแทบจะไปเชื่อหูตัวเองเอาซะเลย
 
น้ามินนะ//ใช่!ตอนนี้
 
ซากุระ//ไปทำไมตอนนี้ล่ะคะ!
 
น้ามินนะ//น้าจะพาเธอไปสมัครเข้าเรียนด้วยไง
 
ซากุระ//ค..ค่ะ
 
บนรถ
 
น้ามินนะ//เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันนะ
 
ซากุระ//ไม่เปลี่ยนใจแน่นอนค่ะ
 
น้ามินนะ//เฮ้อ!...
 
คุณน้าถอนหายใจยาวๆก่อนจะพูดต่อ
 
น้ามินนะ//นิสัยบ้าบิ่นอย่างนี้เนี่ย
 
ซากุระ//แฮะๆๆๆ
 
ฉันยิ้มเจื้อนๆให้คุณน้าก่อนจะหลับเป็นตาย -0-
 
น้ามินนะ//ถึงแล้วนะซากุระ.......
ซากุระ//.......Zzzzz
 
น้ามินนะ// --*-- ซากุระ!!!!
 
ซากุระ//คะๆ!ตื่นตั้งนานแล้วค่ะ
 
ฉันสะดุ้งโยงเมื่อคุณน้ามาปลุก ตกใจหมดเลย ฉันเข้าใจผิดรึเปล่าว่าน้าของฉันใจดี-0-
 
น้ามินนะ//ถึงแล้วจ้ะ.....
 
ซากุระ//โห!!!โรงเรียนใหญ่โตเว่อร์วังอลังการงานสร้างสุดๆ
 
น้ามินนะ//เด็กมีปัญหาที่นี่เยอะจะตาย น้าจะย้ายให้เธอไปอยู่ห้องเดียวกับซาบูสะละกันนะจ้ะ
 
ซากุระ//ค่ะๆๆ
 
ฉันรับคำ แต่เอ๋!ทำไมคุณน้าดูสนิทชิดเชื้อกับผู้อำนวยการจังเลยล่ะ
 
น้ามินนะ//เดี๋ยวน้าจะเข้าไปเอาชุดและก็คุยเรื่องห้องให้นะ
 
ซากุระ//ได้ค่ะ
 
เห้ยทำไมตอนนี้ฉันค่ะๆๆอย่างเดียวเลยล่ะ(ผ.ต.//มารยาทไง มารยาท!)
 
ฉันเดินไปทั่วๆโรงเรียนตอนนี้เด็กนักเรียนบางส่วนก็ยังเดินแพ้นพล่านกันอยู่.......
 
ซากุระ//ทำมถึงยังไม่กลับบ้านนะ
 
ฉันคิดในใจ
 
แล้วอยู่ๆก็มีคนมาทัก
 
??//เห้ยๆๆเธอน่ะอยู่โรงเรียนไหนหรอ หน้าตาไม่คุ้นเลยนะ
 
ซากุระ//เอ่อ...
 
ฉันถึงกับพูดไม่ออกเมื่อมีคนมาทักแบบยังไงล่ะ เห้ยๆๆ อะไรยังเงี้ย
 
??//เอ้า!ตอบสิ
 
คนตรงหน้าคือผู้ชายคนนึงที่ใส่เสื้อรุงรัง ไม่เป็นระเบียบ แถมสูบบุหรี่ด้วย โอ้ย!ฉันแพ้ขวันบุหรี่โว้ย!
ฉันหันหลังหนีเตรียมตัวจะใส่เกียร์หมาทันที
เมื่อฉันวิ่งหนีได้แค่ไม่กี่ก้าวเท่านั่นล่ะ
 
??//ถามดีๆและนะนังนี่!
 
ห้ะ!นี้เขาเรียกฉันดีๆแล้วหรอเนี้ย และที่สำคัญมันจับมือฉันไว้แน่นมาก หนีไปไหนไม่พ้นเลยงานนี่ ตูตายแน่ๆ
 
??2//คิบะ!
 
เมื่อเสียงที่เรียกชื่อนี่ทำให้ไอ้นี่ อืมใครนะ อ๋อ!คิบะซินะหน้านี่เปลี่ยนเป็นสีซีดทันทีเมื่อคนที่ใส่ฮู้ดสำน้ำเงินเกือบดำมาเรียก
 
คิบะ//ล.......ลูกพี่เคนจิ
 
เคนจิ// ฉันเคยบอกว่าอะไร!
 
คิบะ//ค...ครับลูกพี่
 
เคนจิ//นายขัดคำสั่ง!
 
หลังจากนั่นก็มีคนมากมายหลาย10คน!เดินมาล้อมคิบะเป็นวงกลมเลย เห้ย!ไอ้คนที่ชื่อคิบะจะตายมั้ยเนี้ย!
 
 ซากุระ//หยุดน้ะ!!
 
เคนจิ//หืม...??
 
เอาล่ะสิเรา ซวยเเล้ว...............