รักนี้สีซากูระ

ซากูระ//จะไม่ให้สนใจได้ไงล่ะก็เรา......พี่น้องกันนะ

 

ซาบูสะ//......

 

เราเงียบกันไปซักพัก……

 

ซาบูสะ//ตามใจ....

 

ซากูระ//ขอบคุณน้ะจร้า น้องรัก ^3^

 

ซาบูสะ//พี่น่ะ ทำตัวเป็นเด็กไปได้ -0-

 

ซากูระ//แหะๆๆ

 

ชั้นฉีกยิ้มให้ซาบูสะ หลังจากที่ซาบูสะปิดประตูห้องของฉันบางครั้งชั้นก็คิดนะว่า แล้วแกล่ะ ”ไอ้เด็ก 4 ขวบ”-0-^

 

ฉันพยายามข่มตานอนให้หลับ แต่ก็นอนไม่หลับอยู่ดี โห่ย….นาฬิกาปลุกบ้าฉันดิ้นไปดิ้นมาบนเตียงจนสุดท้าย ชั้น.......หิว

 

ซากูระ//เห้ย!อะไรเนี้ยนอนก็นอนไม่หลับยังจะมาหิวอีกหรอเนี้ย กระเพาะไม่รักดี!

 

ฉันจึงลงจากเตียงและเดินไปที่ห้องครัว……………

 

ซากูระ//มีอะไรน่ากินบ้างนะ

 

เมื่อฉันเปิดตู้เย็นถึงกับร้องว้าวกันเลยทีเดียว!เพราะในตู้เย็นมีขนมมากมายเช่นเค้ก ช็อกโกแลต ไอศกรีม ลูกอม และอีกมากมาย

ฉันหยิบขนมขึ้นมากินทีละชิ้นสองชิ้น จนอิ่ม ฉันจะอ้วนมั้ยเนี้ย

 

??//นึกว่าใคร.....

 

ฉันรีบหันขวับเมื่อมีคนเรียกชั้น และคนที่เรียกชั้นคือ

 

ซากูระ//ค...คุณน้า ตกใจหมดเลยค่ะ

 

น้ามินนะ//น้าขอโทษๆ แต่ถ้าซากูระกินแบบนี้มีหวังอ้วนแน่นอน......!

 

ซากูระ//ก็น่าจะใช่อ่ะนะคะ -0-

 

คุณน้านี้ซ้ำเติมเก่งชะมัด

 

น้ามินนะ//ทำไมวันนี้ตื่นเร็วจังเลยจ้ะตั้งตี 4:30 แหนะ

 

ซากูระ//นั้นสินะคะ 5555

 

จะให้คุณน้ารู้ไม่ได้เด็ดขาดว่าเรายังไม่นอนไม่งั้นโดนไล่ให้ไปนอนแน่เลย ก็คนมันนอนไม่หลับนี้

 

น้ามินนะ//งั้นเดี๋ยวไปกับน้านะจ้ะ

 

ซากูระ//ไปไหนหรอค้ะ ??

 

น้ามินนะ//ก็ไปเลือกชุดไงจ้ะ

 

ซากุระ//ห้ะ!!!เลือกชุด...ตอนนี้!!

ฉันแทบจะไปเชื่อหูตัวเองเอาซะเลย

 

น้ามินนะ//ใช่!ตอนนี้

 

ซากุระ//ไปทำไมตอนนี้ล่ะคะ!

 

น้ามินนะ//น้าจะพาเธอไปสมัครเข้าเรียนด้วยไง

 

ซากุระ//ค..ค่ะ

 

บนรถ

 

น้ามินนะ//เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันนะ

 

ซากุระ//ไม่เปลี่ยนใจแน่นอนค่ะ

 

น้ามินนะ//เฮ้อ!...

 

คุณน้าถอนหายใจยาวๆก่อนจะพูดต่อ

 

น้ามินนะ//นิสัยบ้าบิ่นอย่างนี้เนี่ย

 

ซากุระ//แฮะๆๆๆ

 

ฉันยิ้มเจื้อนๆให้คุณน้าก่อนจะหลับเป็นตาย -0-

 

น้ามินนะ//ถึงแล้วนะซากุระ.......

ซากุระ//.......Zzzzz

 

น้ามินนะ// --*-- ซากุระ!!!!

 

ซากุระ//คะๆ!ตื่นตั้งนานแล้วค่ะ

 

ฉันสะดุ้งโยงเมื่อคุณน้ามาปลุก ตกใจหมดเลย ฉันเข้าใจผิดรึเปล่าว่าน้าของฉันใจดี-0-

 

น้ามินนะ//ถึงแล้วจ้ะ.....

 

ซากุระ//โห!!!โรงเรียนใหญ่โตเว่อร์วังอลังการงานสร้างสุดๆ

 

น้ามินนะ//เด็กมีปัญหาที่นี่เยอะจะตาย น้าจะย้ายให้เธอไปอยู่ห้องเดียวกับซาบูสะละกันนะจ้ะ

 

ซากุระ//ค่ะๆๆ

 

ฉันรับคำ แต่เอ๋!ทำไมคุณน้าดูสนิทชิดเชื้อกับผู้อำนวยการจังเลยล่ะ

 

น้ามินนะ//เดี๋ยวน้าจะเข้าไปเอาชุดและก็คุยเรื่องห้องให้นะ

 

ซากุระ//ได้ค่ะ

 

เห้ยทำไมตอนนี้ฉันค่ะๆๆอย่างเดียวเลยล่ะ(ผ.ต.//มารยาทไง มารยาท!)

 

ฉันเดินไปทั่วๆโรงเรียนตอนนี้เด็กนักเรียนบางส่วนก็ยังเดินแพ้นพล่านกันอยู่.......

 

ซากุระ//ทำมถึงยังไม่กลับบ้านนะ

 

ฉันคิดในใจ

 

แล้วอยู่ๆก็มีคนมาทัก

 

??//เห้ยๆๆเธอน่ะอยู่โรงเรียนไหนหรอ หน้าตาไม่คุ้นเลยนะ

 

ซากุระ//เอ่อ...

 

ฉันถึงกับพูดไม่ออกเมื่อมีคนมาทักแบบยังไงล่ะ เห้ยๆๆ อะไรยังเงี้ย

 

??//เอ้า!ตอบสิ

 

คนตรงหน้าคือผู้ชายคนนึงที่ใส่เสื้อรุงรัง ไม่เป็นระเบียบ แถมสูบบุหรี่ด้วย โอ้ย!ฉันแพ้ขวันบุหรี่โว้ย!

ฉันหันหลังหนีเตรียมตัวจะใส่เกียร์หมาทันที

เมื่อฉันวิ่งหนีได้แค่ไม่กี่ก้าวเท่านั่นล่ะ

 

??//ถามดีๆและนะนังนี่!

 

ห้ะ!นี้เขาเรียกฉันดีๆแล้วหรอเนี้ย และที่สำคัญมันจับมือฉันไว้แน่นมาก หนีไปไหนไม่พ้นเลยงานนี่ ตูตายแน่ๆ

 

??2//คิบะ!

 

เมื่อเสียงที่เรียกชื่อนี่ทำให้ไอ้นี่ อืมใครนะ อ๋อ!คิบะซินะหน้านี่เปลี่ยนเป็นสีซีดทันทีเมื่อคนที่ใส่ฮู้ดสำน้ำเงินเกือบดำมาเรียก

 

คิบะ//ล.......ลูกพี่เคนจิ

 

เคนจิ// ฉันเคยบอกว่าอะไร!

 

คิบะ//ค...ครับลูกพี่

 

เคนจิ//นายขัดคำสั่ง!

 

หลังจากนั่นก็มีคนมากมายหลาย10คน!เดินมาล้อมคิบะเป็นวงกลมเลย เห้ย!ไอ้คนที่ชื่อคิบะจะตายมั้ยเนี้ย!

 

 ซากุระ//หยุดน้ะ!!

 

เคนจิ//หืม...??

 

เอาล่ะสิเรา ซวยเเล้ว...............