รักนี้สีซากูระ
เขียนโดย N_naja_A
วันที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2559 เวลา 19.16 น.
แก้ไขเมื่อ 11 มีนาคม พ.ศ. 2559 23.28 น. โดย เจ้าของนิยาย
6)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความซากูระ//จะไม่ให้สนใจได้ไงล่ะก็เรา......พี่น้องกันนะ
ซาบูสะ//......
เราเงียบกันไปซักพัก……
ซาบูสะ//ตามใจ....
ซากูระ//ขอบคุณน้ะจร้า น้องรัก ^3^
ซาบูสะ//พี่น่ะ ทำตัวเป็นเด็กไปได้ -0-
ซากูระ//แหะๆๆ
ชั้นฉีกยิ้มให้ซาบูสะ หลังจากที่ซาบูสะปิดประตูห้องของฉันบางครั้งชั้นก็คิดนะว่า แล้วแกล่ะ ”ไอ้เด็ก 4 ขวบ”-0-^
ฉันพยายามข่มตานอนให้หลับ แต่ก็นอนไม่หลับอยู่ดี โห่ย….นาฬิกาปลุกบ้าฉันดิ้นไปดิ้นมาบนเตียงจนสุดท้าย ชั้น.......หิว
ซากูระ//เห้ย!อะไรเนี้ยนอนก็นอนไม่หลับยังจะมาหิวอีกหรอเนี้ย กระเพาะไม่รักดี!
ฉันจึงลงจากเตียงและเดินไปที่ห้องครัว……………
ซากูระ//มีอะไรน่ากินบ้างนะ
เมื่อฉันเปิดตู้เย็นถึงกับร้องว้าวกันเลยทีเดียว!เพราะในตู้เย็นมีขนมมากมายเช่นเค้ก ช็อกโกแลต ไอศกรีม ลูกอม และอีกมากมาย
ฉันหยิบขนมขึ้นมากินทีละชิ้นสองชิ้น จนอิ่ม ฉันจะอ้วนมั้ยเนี้ย
??//นึกว่าใคร.....
ฉันรีบหันขวับเมื่อมีคนเรียกชั้น และคนที่เรียกชั้นคือ
ซากูระ//ค...คุณน้า ตกใจหมดเลยค่ะ
น้ามินนะ//น้าขอโทษๆ แต่ถ้าซากูระกินแบบนี้มีหวังอ้วนแน่นอน......!
ซากูระ//ก็น่าจะใช่อ่ะนะคะ -0-
คุณน้านี้ซ้ำเติมเก่งชะมัด
น้ามินนะ//ทำไมวันนี้ตื่นเร็วจังเลยจ้ะตั้งตี 4:30 แหนะ
ซากูระ//นั้นสินะคะ 5555
จะให้คุณน้ารู้ไม่ได้เด็ดขาดว่าเรายังไม่นอนไม่งั้นโดนไล่ให้ไปนอนแน่เลย ก็คนมันนอนไม่หลับนี้
น้ามินนะ//งั้นเดี๋ยวไปกับน้านะจ้ะ
ซากูระ//ไปไหนหรอค้ะ ??
น้ามินนะ//ก็ไปเลือกชุดไงจ้ะ
ซากุระ//ห้ะ!!!เลือกชุด...ตอนนี้!!
ฉันแทบจะไปเชื่อหูตัวเองเอาซะเลย
น้ามินนะ//ใช่!ตอนนี้
ซากุระ//ไปทำไมตอนนี้ล่ะคะ!
น้ามินนะ//น้าจะพาเธอไปสมัครเข้าเรียนด้วยไง
ซากุระ//ค..ค่ะ
บนรถ
น้ามินนะ//เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันนะ
ซากุระ//ไม่เปลี่ยนใจแน่นอนค่ะ
น้ามินนะ//เฮ้อ!...
คุณน้าถอนหายใจยาวๆก่อนจะพูดต่อ
น้ามินนะ//นิสัยบ้าบิ่นอย่างนี้เนี่ย
ซากุระ//แฮะๆๆๆ
ฉันยิ้มเจื้อนๆให้คุณน้าก่อนจะหลับเป็นตาย -0-
น้ามินนะ//ถึงแล้วนะซากุระ.......
ซากุระ//.......Zzzzz
น้ามินนะ// --*-- ซากุระ!!!!
ซากุระ//คะๆ!ตื่นตั้งนานแล้วค่ะ
ฉันสะดุ้งโยงเมื่อคุณน้ามาปลุก ตกใจหมดเลย ฉันเข้าใจผิดรึเปล่าว่าน้าของฉันใจดี-0-
น้ามินนะ//ถึงแล้วจ้ะ.....
ซากุระ//โห!!!โรงเรียนใหญ่โตเว่อร์วังอลังการงานสร้างสุดๆ
น้ามินนะ//เด็กมีปัญหาที่นี่เยอะจะตาย น้าจะย้ายให้เธอไปอยู่ห้องเดียวกับซาบูสะละกันนะจ้ะ
ซากุระ//ค่ะๆๆ
ฉันรับคำ แต่เอ๋!ทำไมคุณน้าดูสนิทชิดเชื้อกับผู้อำนวยการจังเลยล่ะ
น้ามินนะ//เดี๋ยวน้าจะเข้าไปเอาชุดและก็คุยเรื่องห้องให้นะ
ซากุระ//ได้ค่ะ
เห้ยทำไมตอนนี้ฉันค่ะๆๆอย่างเดียวเลยล่ะ(ผ.ต.//มารยาทไง มารยาท!)
ฉันเดินไปทั่วๆโรงเรียนตอนนี้เด็กนักเรียนบางส่วนก็ยังเดินแพ้นพล่านกันอยู่.......
ซากุระ//ทำมถึงยังไม่กลับบ้านนะ
ฉันคิดในใจ
แล้วอยู่ๆก็มีคนมาทัก
??//เห้ยๆๆเธอน่ะอยู่โรงเรียนไหนหรอ หน้าตาไม่คุ้นเลยนะ
ซากุระ//เอ่อ...
ฉันถึงกับพูดไม่ออกเมื่อมีคนมาทักแบบยังไงล่ะ เห้ยๆๆ อะไรยังเงี้ย
??//เอ้า!ตอบสิ
คนตรงหน้าคือผู้ชายคนนึงที่ใส่เสื้อรุงรัง ไม่เป็นระเบียบ แถมสูบบุหรี่ด้วย โอ้ย!ฉันแพ้ขวันบุหรี่โว้ย!
ฉันหันหลังหนีเตรียมตัวจะใส่เกียร์หมาทันที
เมื่อฉันวิ่งหนีได้แค่ไม่กี่ก้าวเท่านั่นล่ะ
??//ถามดีๆและนะนังนี่!
ห้ะ!นี้เขาเรียกฉันดีๆแล้วหรอเนี้ย และที่สำคัญมันจับมือฉันไว้แน่นมาก หนีไปไหนไม่พ้นเลยงานนี่ ตูตายแน่ๆ
??2//คิบะ!
เมื่อเสียงที่เรียกชื่อนี่ทำให้ไอ้นี่ อืมใครนะ อ๋อ!คิบะซินะหน้านี่เปลี่ยนเป็นสีซีดทันทีเมื่อคนที่ใส่ฮู้ดสำน้ำเงินเกือบดำมาเรียก
คิบะ//ล.......ลูกพี่เคนจิ
เคนจิ// ฉันเคยบอกว่าอะไร!
คิบะ//ค...ครับลูกพี่
เคนจิ//นายขัดคำสั่ง!
หลังจากนั่นก็มีคนมากมายหลาย10คน!เดินมาล้อมคิบะเป็นวงกลมเลย เห้ย!ไอ้คนที่ชื่อคิบะจะตายมั้ยเนี้ย!
ซากุระ//หยุดน้ะ!!
เคนจิ//หืม...??
เอาล่ะสิเรา ซวยเเล้ว...............
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ