เงารักในพายุ
8.7
เขียนโดย nightshadow
วันที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2559 เวลา 15.44 น.
30 ตอน
0 วิจารณ์
29.67K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 02.08 น. โดย เจ้าของนิยาย
13) บุรุษที่ถูกกรรมตามสนอง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหากว่านี่คือทัณฑ์ของสวรรค์ที่ขีดเขียนชะตาของความรักให้กับหย่งคัง เขาก็คิดว่าสวรรค์ช่างเข้าใจลงทัณฑ์เขาได้อย่างเจ็บแสบเหลือเกิน เพราะตลอดเวลาที่ ผ่านมาเขาคือบุรุษที่แสวงหาความสุขเข้าใส่ตัวด้วยสาวงามได้อย่างไม่ยากเย็น เพราะรับรู้ดีว่า เขาคือบุรุษรูปงามและมีสถานะของเจ้าชายสูงศักดิ์ที่มีสาวงาม มากมายมาหลงใหล มอบหัวใจให้เขา จนทำให้เขาแม้ไม่ต้องใ้ช้ความพยายาม ก็สามารถได้ครอบครองสาวงามเหล่านั้น โดยความยินยอมพร้อมใจของหญิงสาวเหล่านั้น แต่ก็ไม่เคยมีสาวงามนางใดเป็นเจ้าของหัวใจเขา และเขาก็ ไม่คิดสนใจใยดีกับความรู้สึกของหญิงสาวเหล่านั้น ที่ผ่านมาบรรดาสาวงามที่เขามีความสัมพันธ์ด้วย เขาก็เลือกเฉพาะสาวงามสูงศักดิ์สาวชาววังที่ชาติตระกูลสูงส่ง ซึ่งนั่นทำให้หญิงสาวแต่ละคนล้วนแล้วแต่ได้ชื่อว่าเป็นหญิงงามด้วยกันทั้งนั้น
แต่มันก็ไม่เคยทำให้เขารู้สึกหวั่นไหว กับความงามหรือใยดีกับหัวใจรักที่หญิงงามเหล่านั้นมอบให้ โดยเฉพาะยิ่งเมื่อเขามีความสามารถพิเศษ ในเรื่องของการได้ยินเสียงและรับรู้ความรู้สึกนึกคิดของผู้คน ก็ทำให้เขายิ่งนึก หยามหมิ่นดูแคลนในความรักของหญิงสาวเหล่านั้นมากขึ้น เพราะแต่ละคนแม้จะดูภายนอกเป็นสาวงาม สุภาพอ่อนหวาน จนสามารถมอบความหวั่นไหวให้กับเหล่าบุรุษได้อย่างไม่ยากเย็น แต่เขาก็มักได้ค้นพบความรู้สึกนึกคิดของสาวงามเหล่านั้น ว่าไม่ได้มีความงามไปที่ใจด้วย พอเห็นว่าเขามีท่าทีสนใจและร่วมรักด้วย ก็เริ่มอยากจะยึดครองเขาไว้กับตัว พร้อมจะฟาดฟันทำลายสาวงามอื่นที่เป็นคู่แข่งที่มาพัวพันกับเขา และความหลงใหลของหญิงสาวเหล่านั้นที่มีต่อเขา ก็เพียงเพราะรูปลักษณ์และสถานะอันสูงส่งของเขา ดังนั้นเขาจึงไม่เคยเห็นค่าในความรักของสาวงามเหล่านั้นมาก่อน และยิ่งเมื่อเขาเอง มีรสนิยมส่วนตัวที่มีอารมณ์ทางกามารมณ์อันรุนแรงดิบเถื่อน ก็มักจะสร้างความเจ็บปวดทุกข์ทรมานราวกับขุมนรกให้กับหญิงสาวเหล่านั้น ซึ่งเขาก็สนใจแต่เพียงความสุขของตัวเองเท่านั้น และเมื่อได้ปลดปล่อยอารมณ์สวาทของเขาสมใจแล้ว ก็ไม่คิดใยดีหรือใส่ใจที่จะทะนุถนอมหญิงสาวเหล่านั้นอีก และมันก็มักจะจบลงเพียงแค่ครั้งเดียว
แต่ในเวลานี้บุรุษที่โฉดชั่วและไร้หัวใจ กลับต้องมาหลงรักสาวงามใบ้ที่เย็นชาและใจแข็งอย่างเสวี่ยไป๋ ที่นอกจากจะไม่ได้พิศวาสหลงใหลในตัวเขาเหมือนสาวงามนางอื่น ซ้ำร้ายยังเกลียดชังในตัวเขาจนแม้กระทั่งในยามที่กำลังร่วมรัก กับเขานั้น จิตใต้สำนึกของนางก็ต้องการที่จะฉีกทึ้งร่างกายของเขาให้ได้รับความเจ็บปวดทุกข์ทรมาน จนส่งผลให้อารมณ์ทางกามารมณ์ที่นางแสดงออกมา มีความดุดัน รุนแรง ดิบเถื่อนเหมือนสัตว์ป่า ที่ไม่ได้มีอารมณ์รักใคร่ต่อเขา แต่อารมณ์รุนแรงดิบเถื่อนที่นางแสดงออกมาด้วยความชิงชังกลับตรงรสนิยมของเขาพอดี และมันก็ทำให้เขาหลงมัวเมากับรสสวาทอันรุนแรงดิบเถื่อนของนางจนเจียนคลั่ง เมื่อไหร่ที่ได้ร่วมสวาทกับนาง ก็ไม่เคยจบลงได้โดยง่าย หากเขาไม่หมดแรงไปเสียก่อน และเมื่ออารมณ์อันบ้าคลั่งนั้นหมดไปแล้ว เขาก็มักต้องมาปวดใจกับร่องรอยตามเรือนร่างอันงดงามของนางที่เป็นผลงานจากเขา แต่นางเองก็ตอบสนองกลับจนทำให้ร่องรอยบนตัว ของเขาเต็มไปด้วยบาดแผลทั้งจากเล็บและฟันของนาง แต่เขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับร่องรอยบนร่างของเขา เขาพอใจเสียด้วยซ้ำที่เหมือนได้รู้สึกว่าตนเองมีสัญลักษณ์ที่ได้ร่วมรักกับนาง ซึ่งเป็นหญิงสาวที่เขารักอยู่บนร่างกาย
แต่เขาเป็นกังวลและปวดใจกับร่องรอย ที่เขาก่อบนร่างของนางเสียมากกว่า ดังนั้นเมื่อเสร็จสิ้นอารมณ์แห่งกามารมณ์อันบ้าคลั่งแล้ว เขาจึงดูแลทำความสะอาดรอยเลือดบริสุทธิ์ที่เปรอะเปื้อนของนาง ใช้ผ้าชุบน้ำเช็ดให้อย่างอ่อนโยนทะนุถนอมอย่างรู้สึกผิด อย่างที่ไม่เคยทำให้หญิงสาวอื่นใดมาก่อน แต่กระนั้นก็ไม่ได้สร้างความประทับใจ หรือซาบซึ้งให้กับนางอันเป็นที่รักเลยแม้แต่น้อย นางมองการกระทำของเขาด้วยความเฉยชาไม่แม้แต่จะหน้าแดงเขินอายอย่างหญิงสาวทั่วไป และยังคงสื่อสารกับเขาผ่านทางความนึกคิดของนางอย่างเป็นปกติ ถามไถ่และบอกกล่าวเกี่ยวกับแผนการที่จะช่วยเหลืออาจารย์ของนาง นางไม่คร่ำครวญร่ำไห้ให้เขาต้องปลอบ และแม้ว่าจะได้ครอบครองร่างกายของนาง แต่ก็ไม่เคยได้หัวใจของนาง สำหรับนางเขาเป็นที่พึ่งเพียงหนึ่งเดียวที่นางต้องการ นางจึงใช้เรือนร่างของนางเป็นดังค่าตอบแทนให้กับเขา ที่นางถือมันเป็นเพียงผลประโยชน์ต่างตอบแทนเท่านั้น ไม่เคยมีเรื่องของหัวใจหรือความรักให้กับเขา นี่คงเป็นผลกรรมที่สวรรค์ใช้ในการลงทัณฑ์บุรุษชั่วช้าเห็นแก่ตัวไร้หัวใจอย่างเขากระมัง ตอนนี้ผลกรรมที่เขาเคยทำกับหญิงสาวมากมายได้ย้อนกลับมาสนองเขาแล้ว
แต่เขาในตอนนี้ก็ยังคงเป็นหย่งคัง ผู้ชั่วร้ายและเอาแต่ใจเห็นแก่ตัวเช่นเดิม เพียงแต่เขาจะร้ายกับคนอื่นที่เขาไม่ได้เห็นความสำคัญเท่านั้น แต่พร้อมจะยินยอมเป็นเบี้ยล่างและมอบรักให้กับเทพธิดาหิมะของเขาเพียงคนเดียว
แต่มันก็ไม่เคยทำให้เขารู้สึกหวั่นไหว กับความงามหรือใยดีกับหัวใจรักที่หญิงงามเหล่านั้นมอบให้ โดยเฉพาะยิ่งเมื่อเขามีความสามารถพิเศษ ในเรื่องของการได้ยินเสียงและรับรู้ความรู้สึกนึกคิดของผู้คน ก็ทำให้เขายิ่งนึก หยามหมิ่นดูแคลนในความรักของหญิงสาวเหล่านั้นมากขึ้น เพราะแต่ละคนแม้จะดูภายนอกเป็นสาวงาม สุภาพอ่อนหวาน จนสามารถมอบความหวั่นไหวให้กับเหล่าบุรุษได้อย่างไม่ยากเย็น แต่เขาก็มักได้ค้นพบความรู้สึกนึกคิดของสาวงามเหล่านั้น ว่าไม่ได้มีความงามไปที่ใจด้วย พอเห็นว่าเขามีท่าทีสนใจและร่วมรักด้วย ก็เริ่มอยากจะยึดครองเขาไว้กับตัว พร้อมจะฟาดฟันทำลายสาวงามอื่นที่เป็นคู่แข่งที่มาพัวพันกับเขา และความหลงใหลของหญิงสาวเหล่านั้นที่มีต่อเขา ก็เพียงเพราะรูปลักษณ์และสถานะอันสูงส่งของเขา ดังนั้นเขาจึงไม่เคยเห็นค่าในความรักของสาวงามเหล่านั้นมาก่อน และยิ่งเมื่อเขาเอง มีรสนิยมส่วนตัวที่มีอารมณ์ทางกามารมณ์อันรุนแรงดิบเถื่อน ก็มักจะสร้างความเจ็บปวดทุกข์ทรมานราวกับขุมนรกให้กับหญิงสาวเหล่านั้น ซึ่งเขาก็สนใจแต่เพียงความสุขของตัวเองเท่านั้น และเมื่อได้ปลดปล่อยอารมณ์สวาทของเขาสมใจแล้ว ก็ไม่คิดใยดีหรือใส่ใจที่จะทะนุถนอมหญิงสาวเหล่านั้นอีก และมันก็มักจะจบลงเพียงแค่ครั้งเดียว
แต่ในเวลานี้บุรุษที่โฉดชั่วและไร้หัวใจ กลับต้องมาหลงรักสาวงามใบ้ที่เย็นชาและใจแข็งอย่างเสวี่ยไป๋ ที่นอกจากจะไม่ได้พิศวาสหลงใหลในตัวเขาเหมือนสาวงามนางอื่น ซ้ำร้ายยังเกลียดชังในตัวเขาจนแม้กระทั่งในยามที่กำลังร่วมรัก กับเขานั้น จิตใต้สำนึกของนางก็ต้องการที่จะฉีกทึ้งร่างกายของเขาให้ได้รับความเจ็บปวดทุกข์ทรมาน จนส่งผลให้อารมณ์ทางกามารมณ์ที่นางแสดงออกมา มีความดุดัน รุนแรง ดิบเถื่อนเหมือนสัตว์ป่า ที่ไม่ได้มีอารมณ์รักใคร่ต่อเขา แต่อารมณ์รุนแรงดิบเถื่อนที่นางแสดงออกมาด้วยความชิงชังกลับตรงรสนิยมของเขาพอดี และมันก็ทำให้เขาหลงมัวเมากับรสสวาทอันรุนแรงดิบเถื่อนของนางจนเจียนคลั่ง เมื่อไหร่ที่ได้ร่วมสวาทกับนาง ก็ไม่เคยจบลงได้โดยง่าย หากเขาไม่หมดแรงไปเสียก่อน และเมื่ออารมณ์อันบ้าคลั่งนั้นหมดไปแล้ว เขาก็มักต้องมาปวดใจกับร่องรอยตามเรือนร่างอันงดงามของนางที่เป็นผลงานจากเขา แต่นางเองก็ตอบสนองกลับจนทำให้ร่องรอยบนตัว ของเขาเต็มไปด้วยบาดแผลทั้งจากเล็บและฟันของนาง แต่เขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับร่องรอยบนร่างของเขา เขาพอใจเสียด้วยซ้ำที่เหมือนได้รู้สึกว่าตนเองมีสัญลักษณ์ที่ได้ร่วมรักกับนาง ซึ่งเป็นหญิงสาวที่เขารักอยู่บนร่างกาย
แต่เขาเป็นกังวลและปวดใจกับร่องรอย ที่เขาก่อบนร่างของนางเสียมากกว่า ดังนั้นเมื่อเสร็จสิ้นอารมณ์แห่งกามารมณ์อันบ้าคลั่งแล้ว เขาจึงดูแลทำความสะอาดรอยเลือดบริสุทธิ์ที่เปรอะเปื้อนของนาง ใช้ผ้าชุบน้ำเช็ดให้อย่างอ่อนโยนทะนุถนอมอย่างรู้สึกผิด อย่างที่ไม่เคยทำให้หญิงสาวอื่นใดมาก่อน แต่กระนั้นก็ไม่ได้สร้างความประทับใจ หรือซาบซึ้งให้กับนางอันเป็นที่รักเลยแม้แต่น้อย นางมองการกระทำของเขาด้วยความเฉยชาไม่แม้แต่จะหน้าแดงเขินอายอย่างหญิงสาวทั่วไป และยังคงสื่อสารกับเขาผ่านทางความนึกคิดของนางอย่างเป็นปกติ ถามไถ่และบอกกล่าวเกี่ยวกับแผนการที่จะช่วยเหลืออาจารย์ของนาง นางไม่คร่ำครวญร่ำไห้ให้เขาต้องปลอบ และแม้ว่าจะได้ครอบครองร่างกายของนาง แต่ก็ไม่เคยได้หัวใจของนาง สำหรับนางเขาเป็นที่พึ่งเพียงหนึ่งเดียวที่นางต้องการ นางจึงใช้เรือนร่างของนางเป็นดังค่าตอบแทนให้กับเขา ที่นางถือมันเป็นเพียงผลประโยชน์ต่างตอบแทนเท่านั้น ไม่เคยมีเรื่องของหัวใจหรือความรักให้กับเขา นี่คงเป็นผลกรรมที่สวรรค์ใช้ในการลงทัณฑ์บุรุษชั่วช้าเห็นแก่ตัวไร้หัวใจอย่างเขากระมัง ตอนนี้ผลกรรมที่เขาเคยทำกับหญิงสาวมากมายได้ย้อนกลับมาสนองเขาแล้ว
แต่เขาในตอนนี้ก็ยังคงเป็นหย่งคัง ผู้ชั่วร้ายและเอาแต่ใจเห็นแก่ตัวเช่นเดิม เพียงแต่เขาจะร้ายกับคนอื่นที่เขาไม่ได้เห็นความสำคัญเท่านั้น แต่พร้อมจะยินยอมเป็นเบี้ยล่างและมอบรักให้กับเทพธิดาหิมะของเขาเพียงคนเดียว
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ