เงียบนัก รักจนมุม

ผมที่เดินตามหลัง ไอบาธ'มา รู้สึกแปลกใจสุด สุด กับไอ้เพื่อนคนนี้ มันไม่ชอบสถานที่ ที่คนเยอะ เยอะ 
มันไม่เคยมาห้องอาหารของโรงเรียน แต่วันนี้กลับชวนผมมา และวันนี้มันยังทำบ้า บ้า ไปเก็บไดอารี่ ของสาวที่ไหนไม่รู้ไว้อีก ทั้งที่มันเกลียดผู้หญิงขนาดนั้น มันคงบ้าไปแล้วสิ่นะ 
          "ไอ้บาธ' แกคิดไงมาที่นี่เนี่ย ?"
          "กินข้าว"
          "ร้อยวันพันปี ไม่เห็นแกจะมาเรอะ ฉันชวนมาแกยังไม่มาเรอะ"
          "ก็มาแล้วนี่ไง"
          "เออ อ อ ~ กินไรล่ะ"
ผมเริ่มหัวเสียกับไอ้เพื่อนบ้าของผมแหละ มันคิดจะทำอะไรของมัน ไดอารี่ นั้นมันก็ถือไว้ไม่ยอมปล่อย
          "บาธ' "
          "อือ"
          "ถามไรหน่อยได้ไหม"
          "อือ"
          "แกเก็บ ไดอารี่ ไว้ทำไม ? ในเมื่อไม่ใช่ของแก และยังเอามาถือไว้อีก"
          "หาคน"
          "หาใคร ?"
          "เลิกถามได้แหละ เมื่อยปาก ที่จะตอบ"
เพื่อนผมนี่มันบ้าไปแล้ว จริง จริง สิ่นะ
          "เออ อ คือ สมุดเล่มนั้นเจอมารึป่าวค่ะ"