†SEPTEMBER STORY†

Thursday
 
Ep.6 : 6 September 2016 - เคนนี่...ตายแล้ว...
 
Written by: Pen_Novel
 
 
Present
 
"กลับกันเถอะ!"
 
ไบรอันพูด แล้วสะพายกระเป๋า ยืนรอเพื่อนที่เหลือ วันนี้คิ้วของทุกคนกระตุกพร้อมกัน
มันแปลกมาก แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากมายนัก มันอาจจะไม่มีอะไร...
ระหว่างเดินออกมาจากโรงเรียนนั้น เคร็กบ่นออกมาอย่างหัวเสีย หมวกของเขาปลิวไปอยู่
ที่กลางถนน เคร็กรีบวิ่งไปเก็บก่อนจะวิ่งกลับมาเสียงทะเลาะของคุณนายโรสกับสามีของเธอดังออก มา
จนได้ยินชัดเจน ที่หน้าร้านขายดอกไม้ แต่พวกเขาไม่ใส่ใจนักก่อนจะก้าวเท้าข้ามถนนไป เคนนี่มอง
นาฬิกาก่อนจะบอกว่า
 
"ฉันจะกลับก่อนนะวันนี้น่ะ"
 
"อืม ได้เลย"
 
ปัง!
 
เสียงลั่นไกของปืน ดังขึ้นพร้อมกับร่างของเคนนี่ค่อยๆร่วงลงกับพื้น 
 
ตุบ!
 
เสียงร่างที่อ่อนเเรงกระทบกับพื้น พร้อมกับลมหายใจที่ค่อยๆจะดับลง 
 
"เคนนี่!!?"
 
เสียงทวีคดังขึ้นทำให้พวกเขาหันไปมองออกจากภวังค์ที่งุนงงกับเสียงนั้น ทุกคนรีบวิ่งมาที่เคนนี่
ทันที เลือดชุมสีแดงสดที่กระจายอยู่ทั่วพื้น 
 
"เลือด...! เลือดมันไหลเร็วมาก!รีบโทรแจ้งรถพยาบาลเร็ว!!"
 
คุณครูใหญ่กรีเวนที่ยืนอยู่หน้าโรงเรียนรีบบอกทันที สแตนรีบคว้าโทรศัพท์ออกมาแล้วกดเเจ้งรถ
พยาบาลทันที 
 
"ค...เคนนี่ นายอย่าเพิ่งตายนะเฟ้ย!!"
 
ไบรอันที่นั่งอยู่ข้างๆทวีคพูดขึ้นแล้วเอาผ้ามาปิดแผลเพื่อพยายามไม่ให้เลือดออกเยอะเกิน
ไป บรรยากาศทำให้รู้สึกกดดันมาก ถึงมากที่สุด เป็นครั้งแรกที่พวกเขาทั้งห้าเคยเผชิญมา
ที่มาของเสียงปืนนั้นมาจาก สามีของคุณนายโรส ...
 
"ท...ทุกคน..."
 
เสียงของเคนนี่ดังขึ้นมาด้วยเสียงอันสั่นเครือ
 
"ขอบ...ใจนะ...ที่เป็น...เพื่อน...กับฉัน...และ...ขอบใจ..ที่เป็นห่วง...ฉันมาโดย...ตลอด..."
 
เลือดของเคนนี่ไหลออกมาจากปากทีละนิด ... พร้อมน้ำตาที่ไหลออกมาจากดวงตาทั้งสองข้าง ...
 
"ฮึก...เคนนี่! "
 
ทวีคพูดขึ้นพร้อมร้องไห้ออกมา
 
"อย่า...อย่าจากพวกเราไปแบบนี้สิ..."
 
ไบรอันพูดพลางมองไปที่เคนนี่ เคนนี่ยิ้มเล็กน้อย...แล้วส่งบางสิ่งบางอย่างมาให้
มันคือพวงกุญเเจตุ๊กตาที่ใส่เสื้อฮูดสีส้มเหมือนเขา เขาส่งไปที่มือของไบรอันแล้วพูดว่า
 
"ฝากด้วยนะ..."
 
เคร็กหันไปทางอื่นแล้วเอามือทั้งสองข้างปิดใบหน้าแล้วหันหลัง
 
มือของเคนนี่ค่อยๆร่วงลงกับพื้น พร้อมชีพจรที่ดับลง
 
"เคนนี่!!"
 
คาร์ตแมนพูด
 
"เขาไม่หายใจแล้ว..."
 
สแตนพูด เข่าอ่อนหยวบลงทันที 
 
เสียงไซเรนดังมาจากที่ไกลๆ จนพยาบาลมาจอด มันสายไปแล้ว ...
เคร็กเดินไปต่อยหน้าคนขับทันทีที่เขาเดินออกมาจากรถ
 
"ทำไมคุณไม่รีบมา!! ห๊ะ!! มันสายไปแล้ว!!! มันสายไปแล้ว !! เพื่อนผมเขาตายแล้ว!!"
 
"ด..เดี๋ยวสิ!"
 
เคร็กง้างมือเตรียมจะต่อยอีกครั้ง
 
"หยุดเถอะ เคร็ก ต่อยเขาไป...หรือร้องไห้ไป เคนนี่ก็ไม่ฟื้นขึ้นมาหรอก ...เราต้องยอมรับความจริง"
 
ทวีคพูดพลางบอกให้ไบรอันอุ้มร่างของเคนนี่ที่กำมือของไบรอันจนเเน่น ไปวางบนเตียง
ก่อนจะแกะมือของเคนนี่ออก เเล้วเอาผ้าคลุมร่าง
 
"โธ่เว้ย!!!"
 
 
ณ ที่บ้าน
 
ทุกคนกลับบ้านมาหลังจากที่ไปดูศพของเคนนี่ หมอบอกว่า เขาถูกยิงเข้าที่หัวใจ แล้วมันไป
ตัดเส้นเลือดด้วย ทางหนึ่ง จึงเป็นสาเหตุที่เลือดมันไหลออกเร็ว แถมกระสุนยังคงฝังอยู่ที่
หัวใจจนต้องผ่าออก หลังจากนั้น สามีของคุณนายโรสก็ถูกควบคุมตัว เขามีอาการทางจิต จึง
เป็นเหตุที่ทะเลาะกับภรรยาของตนบ่อยๆ ไบรอันมองพวงกุญเเจรูปตุ๊กตาเคนนี่ แล้วพูดว่า
 
"นาย...ทำไมจากไปเร็วอย่างนี้....ฉันยังรู้จักนายไม่ดีพอเลยนะ...เพิ่งเป็นเพื่อนกันได้แค่สองวันเอง..."
 
เขาพูดออกมาท่ามกลางห้องนอนที่เงียบและมืดสนิท มีแสงจันทร์ส่องเข้ามาเล็กน้อย...
แล้วหลับตาลงในมือลืมปล่อยพวงกุญแจ
 
'เรื่องนั้น...นายไม่ต้องรู้หรอก...เพื่อน...:)'
 
เสียงของเคนนี่ดังเข้ามาข้างหู เขาสดุ้งตื่นทันที เเล้วมองไปรอบๆ ทุกอย่างไม่มีอะไร...
ไบรอันมองพวกกุญเเจในมือ แล้วยิ้มพลางถอนหายใจ 
 
"งั้นเหรอ...เคนนี่..."
 
 
To Be Continue   Ep.7 : 7 September 2016 - โบสถ์