†SEPTEMBER STORY†
เขียนโดย 
Pen_Novel
วันที่ 18 มกราคม พ.ศ. 2559 เวลา 18.42 น.
แก้ไขเมื่อ 29 มกราคม พ.ศ. 2559 19.23 น. โดย เจ้าของนิยาย
5) Ep.5 : 5 September 2016 - ช่วงเวลา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความThursday
Ep.5 : 5 September 2016 - ช่วงเวลา
Written by: Pen_Novel
Present
ช่วงเวลา คือ เวลาต่างๆที่ผ่านมาหยุดที่เรา แล้วก็ผ่านไป ทุกอย่างดูเหมือนมีความสุขในตอนนี้
ทุกครั้งมันช่างพิเศษ ในช่วงเวลานั้นๆ ช่วงเวลาที่ได้อยู่กับครอบครัว ช่วงเวลาที่ได้เที่ยวกับคนรัก
แม้กระทั่ง ช่วงเวลาที่ได้อยู่กับเพื่อน ... มันเป็นสิ่งที่ดีเสมอเพื่อจะได้สร้างสัมพันธุ์ที่แน่นแฟ้น
เวลาที่อาจจะได้ช่วยเหลือกัน...หรือ...เวลาที่เพื่อนในกลุ่มมีปัญหาที่แก้ปมยาก เพื่อนของเขาก็จะ
ช่วยเสมอ...แล้วคุณล่ะ? มีเพื่อนดีๆแบบนี้หรือยัง?
.
.
.
ถ้าหากตอบว่า มีแล้วแสดงว่าคุณ เป็นคนที่โชคดีสุดๆ ที่มีเพื่อนสนิทอย่างเขาหรือเธอ เพื่อน
สนิท คนนั้นอาจจะช่วยเติมเต็มความสุขให้กับคุณได้ในบางช่วงเวลาที่คุณท้อหรือเหนื่อย หรือ
เสียใจมากับเรื่องต่างๆ....
.
.
.
ถ้าหากตอบว่า ไม่ แสดงว่าคุณอาจจะมีดวงตก อาจจะมีสักวันที่คุณอาจจะถูกเพื่อนคนนั้นหักหลังได้
แต่อาจจะมีบ้างที่เขาจะกลับใจมาเป็นเพื่อนสนิทของคุณเสียเอง
School 7:02 PM.
ตั้งแต่เมื่อวานนี้ พวกเขาก็สนิทกันง่ายมาก เพราะมีเรื่องคุยกันอย่างถูกคอ และอีกมากมายที่
พวกเขามีเหมือนกัน การสร้างความสัมพันธุ์มันง่ายกว่าที่คิด และทุกครั้งที่นั่งคุยกันอยู่อาจารย์ใหญ่
ก็มักจะเดินมาขัดตลอดและเตือนเรื่องกฏระเบียบกับ คาร์ตแมน ไม่ก็บอกให้เคร็กเลิกยกนิ้วกลางใส่
เพื่อน บางทีก็เตือนอะไรอีกหลายๆอย่างเป็นชั่วโมงจนพวกเขาไม่มีเวลาทำกิจกรรมที่คิดไว้เลยซัก
อย่าง
"เดี๋ยวนะ...วันนี้ทำไม เคนนี่ไม่มาล่ะ?"
ไบรอัน ถามขึ้นขนาดที่มองหาเคนนี่ เขายังไม่มาทั้งๆที่เขาชอบมาโรงเรียนแต่เช้าก่อนใคร
แต่มันแปลกก็วันนี้ที่เขามาสายผิดปรกติ
"อืมม...คงจะตื่นสายมั้งนะ"
คาร์ตแมนพูด
"งั้นเหรอ..."
พวกเขานั่งคุยกันจนผ่านไป กว่า 30 นาที แล้วอาจารย์ใหญ่ก็เรียกไปที่ห้องเรียนทันที
แต่สุดท้ายก็เห็นเคนนี่วิ่งมาทันเวลา แล้วมาวางกระเป๋าลงบนเก้าอี้
"ทำไมวันนี้นายมาสายจังเลยแฮะ"
สแตนถามขณะนั่งหันมามองเคนนี่
"อ...อ้อ ! ฉัน...ฉันตื่นสายน่ะ"
เขารีบพูดทันควัน
"อืม งั้นเหรอ งั้นก็ดีแล้วที่นายมาทันเวลานะเพื่อน"
คาบการสอนยาวออกไปกว่า 3 ชั่วโมง เคนนี่คิดในหัวสับสนซ้ำไปซ้ำมา...ว่าสิ่งที่เขาเห็นนั้นมัน
เรื่องจริงหรือเปล่า หรือว่าเขาตาฝาดไปเอง
ยมทูตที่ใส่ชุดคลุมสีดำยืนถือเคียวตรงหน้าของเขา แล้วพูดออกมาเป็นเชิงถามว่า
'พร้อมที่จะ'ตาย'รึยัง'
คำถามนั้นทำเอาเขาถึงกับนิ่งอึ้งก่อนจะตื่นขึ้นมา ปรากฏว่าเขามาโรงเรียนสาย...
เขาคิดว่ามันเป็นความฝัน..
...พักเที่ยง...
พวกเขาเดินไปที่ตู้กดน้ำ ก่อนจะเดินมานั่งที่โต๊ะไม้ เคนนี่เงียบแล้วมองแต่ละคนจนไปสิ้นสุดที่ไบรอัน
จนกระทั่งมีคนถามขึ้นมา
"นายเป็นอะไรรึเปล่า? เคนนี่"
ทวีคถาม
"ใช่ เราเห็นนายเป็นแบบนี้ตั้งแต่อยู่ในห้องเรียนแล้วนะ"
เคร็กพูดต่อ
"นายมีอะไรบอกเราได้นะ"
คาร์ตแมนพูด
"คือ..."
เขาเว้นคำพูดเล็กน้อยแล้วจับกระป๋องน้ำอัดลมแน่น
"คือ...ฉันไม่สบายนิดหน่อยน่ะ...ไม่มีอะไรหรอก อย่าใส่ใจเลย"
สเเตนมองเล็กน้อย ก่อนจะขมวดคิ้ว เเล้วยกน้ำขึ้นดื่ม ก่อนที่พวกเขาจะเข้าสู่โหมด
สังคมก้มหน้ายกโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นเกมออฟไลน์ เคนนี่มองแล้วยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะเล่นเกมต่อ
.
.
.
ลาก่อน เป็นเหมือนคำจากลา มันเป็นสิ่งที่น่าเศร้าถ้าใครซักคนจากเราไปอย่างไม่ทันตั้งตัว
เหมือนมันจะร้องไห้หรือเศร้าทุกครั้งที่คิดถึงเขา มันเป็นความรู้สึกที่น่ากลัว...
To Be Continue Ep.6 : 6 September 2016 - เคนนี่...ตายแล้ว...
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
