The Lost Mind
เขียนโดย Primula
วันที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2559 เวลา 19.03 น.
แก้ไขเมื่อ 20 มกราคม พ.ศ. 2559 13.08 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) ถ่านไฟเก่าที่เริ่มลุก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"อิสระเสรี...ถึงมันจะหมายถึงว่า เราจะสามารถทำอะไรก็ได้อย่างที่ใจต้องการ แต่ก็ไม่ใช่แปลว่าทำได้ทุกอย่าง มันย่อมมีขอบเขตของมัน ดังนั้น...อิสระเสรี คือ เราสามารถทำอะไรก็ได้โดยที่ทำให้คนรอบข้างไปจนถึงผู้ร่วมโลกนั้น ไม่เดือดร้อนไปกับการกระทำของเรา นั่นคือ อิสระเสรี ที่แท้จริง"
คำกล่าวปราศรัยของประธานาธิบดีมิเกล ได้จบลงพร้อมกับเสียงปรบมือที่ค่อย ๆ ดังขึ้นจากกลุ่มแขกเหรื่อที่อยู่ในห้องโถงของงานเต้นรำ
"ทำไมไฟไม่ดับซะที มันนานไปแล้วนะ ประธานาธิบดีกำลังจะกลับมาแล้ว"
ผู้หญิงที่ดูท่าทางลนลาน ในชุดกี่เพ้าสีแดง ยืนรอคอยอะไรบางอย่างด้วยความหวาดระแวง ที่บริเวณทางเดินไปที่ห้องของประธานาธิบดีที่เธอสามารถผ่านระบบรักษาความปลอดภัยไว้ได้ แต่เธอติดต่อคนที่มากับเธอทั้งสองคนนั้นไม่ได้เลย
"กะไว้แล้ว...ต้องมีคนอยู่แถว ๆ นี้"
เสียงพูดของใครคนหนึ่งทำให้เธอตกใจและหันหลังไปหาที่มาของเสียงนั้น
"ครูซ !!"
"เอวา...คุณยังไม่เข้าใจอะไรเลยสินะเรื่อง Freedom Project น่ะ"
สาวเอวา หยิบปืน 9mm แบบเก็บเสียง พร้อมกระสุนเต็มแม็กกาซีน และหันปลายกระบอกไปที่นายพลครูซ
"ฉันแค่ทำตามคำสั่งของท่านเสนาธิการเวย์นเท่านั้น...ถอยไปซะ"
นายพลครูซยอมชูมือขึ้นและเดินเข้ามาหา เอวา ด้วยท่าทางที่ไม่มีความกังวลเอาเสียเลย
"...งั้นเหรอ ? เสนาธิการ ต้องรับคำสั่งจากผมอีกทีนะ ถ้าผมสั่งให้คุณ ถอนตัวออกจากภารกิจของคุณซะ จะทำได้มั้ย ? คงจะรู้กันดีนะว่า คำสั่งของใครสำคัญกว่ากัน"
"หุบปากไปซะ...!! อย่าเอายศของคุณมาขู่ฉัน ถึงคุณจะเป็นถึงนายพล ฉันก็ฆ่าคุณได้เหมือนกัน ถอยไป !!"
เอวา ค่อย ๆ ถอยหลัง และถือปืนแน่นขึ้น ทำให้ปืนและแขนของเธอดูสั่นอย่างชัดเจน แต่นายพลครูซก้เดินเข้าไปหาอย่างไม่ลดละ จนปลายกระบอกปืนของเธอชนที่กลางอกของเขา
"ตั้งแต่เด็กแล้วนะ...ที่คุณเป็นแบบนี้ แม้แต่แมลงซักตัวคุณยังไม่กล้าฆ่าเลย คุณน่ะใจเสาะจะตาย..."
เอวา ถูกตอกย้ำปมด้อยของเธอ ทำให้เธอกดดันเป็นอย่างมาก จนเธอทนความกดดันนั้นไม่ไหวเสียแล้ว
"ฉันบอกให้ถอยไปไง !! ยังไม่เข้าใจอีกเหรอ ถ้าไม่ถอย...ฉันยิงจริง ๆ นะ คุณจะไปเข้าใจอะไร ว่าฉันน่ะ...ฉันน่ะ !!"
เอวาบีบน้ำตาออกมา แต่ปลายกระบอกปืนของเธอยังคงกดหน้าอกของนายพลครูซอยู่
"ผมเข้าใจคุณดี...ตั้งนานแล้ว ตั้งแต่คุณหนีไปในตอนนั้น..."
"ท่านนายพล !"
โฮปุวิ่งเข้ามา ทำให้นายพลครูซชะงักไปช่วงหนึ่ง
"ตุบ !" ในจังหวะนั้นเอวาใช้เท้ายันนายพลครูซ จนเขาถอยติดกำแพง และวิ่งหนีสวน โฮปุไป
"หวาย !!"
โฮปุ เลือกที่จะช่วยนายพลครูซก่อน เธอค่อย ๆ พยุงร่างอันกำยำของนายพลครูซขึ้นมา
"ผมเกือบจับเธอได้แล้ว..."
"ขอโทษค่ะ ท่านนายพลครูซ...เดี๋ยวหนูตามเธอไปเองค่ะ"
"ไม่ต้องหรอก...ปล่อยเธอไปซะ เธอไม่ได้ทำอะไรผิดเลย...จริง ๆ"
โฮปุ มองสีหน้าของนายพลครูซที่ดูเศร้า...
"ท่านนายพล...หนูเจอผู้ต้องสงสัยสองคน พยายามจะทำลายงานนี้ ตอนนี้ถูกบอดี้การ์ดของที่นี่ควบคุมตัวอยู่ ส่วนคนร่วมงานทุกคนปลอดภัยดีค่ะ"
"ดีมาก...ดีแล้วหล่ะ"
"จะดีเหรอคะที่ปล่อยเธอไป.. ?"
นายพลครูซนิ่งไปซักพักหนึ่ง...
"เธอ...เคยเป็นภรรยาของผม..."
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ