The Lost Mind

          "...แผนการลอบสังหารประธานาธิบดีมิเกลในตอนนี้พวกเราได้ถึงคฤหาสน์ Freedomia แล้วค่ะ"
          "อืม...งั้นเหรออย่าให้ประชนได้แตกตื่นกันหล่ะ"
          "รับทราบค่ะ"
          กลุ่มชุดดำกลุ่มหนึ่ง มีสามคน ได้กระโดดร่มลงมาจากเครื่องบินรบ มายังบริเวณหลังคาของคฤหาสน์อย่างเงียบเชียบ ด้วยเป็นเวลากลางคืนทำให้ไม่มีแขกในงานคนไหนสังเกตุเห็นเลยแม้แต่บอดี้การ์ด ทั้งสามคนได้เก็บร่มชูชีพอย่างรวดเร็ว ชุดดำคนหนึ่งเป็นคนหญิงคนเดียวซึ่งเหมือนจะเป็นหัวหน้าได้กางแผนที่คฤหาสน์ และทวนแผนการอีกครั้งกับคนที่มาด้วยทั้งสองคน
          "พวกเราจะต้องแฝงตัวอยู่กับแขกในงาน คุณเบี่ยงเบนความสนใจกับบอดี้การ์ด ส่วนคุณ...รีบตัดระบบไฟซะ ส่วนฉันจะเข้าไปถึงตัวประธานาธิบดี เข้าใจมั้ย"
          "ครับ !"
          "เอาล่ะ...เพื่อความสงบสุขของโลก ก่อนที่ผู้คนนับล้านจะต้องสูญเสีย !!"

...

          "อ๊าาา แบบนี้มันไม่ดีเลยนะคะ ท่านหญิง"
          "ไม่เป็นไร ค่อย ๆ ขยับไปช้า ๆ นะ แล้วค่อย ๆ เร่ง...อ๊ะ !"
          "อ๋าาา เผลอเร่งเร็วเกินไป ขอโทษค่ะ เจ็บมั้ยคะ ท่านหญิง"
          "ไม่เป็นไร เอาใหม่นะ จับมือให้แน่น ๆ โอบหลังฉันด้วยนะคะ"
          "ฉันเต้นรำม่ายเป็นนนนนน"
          ลูซ ได้สอนโฮปุ เต้นรำในห้องรับแขกนั่นเอง ฝีเท้าอาจจะชนกันบ้าง แต่ยังเป็นเพียงการเริ่มต้นเท่านั้น...
          "สงสัย ฮ้ปปุ จะต้องฝึกอีกเยอะนะคะ"
          โฮปุ อายจนแทบไม่กล้ามองหน้า ลูซ เลยแม้แต่น้อย แต่จู่ ๆ โฮปุ มีลูกฮึดขึ้นมา
          "เต้นรำจังหวะ บีกิน มันก็ไม่ยากเท่าไหร่หรอกน่า"
          จู่ ๆ จังหวะการก้าวเท้าของ โฮปุ เริ่มเข้าจังหวะมากขึ้น จนเข้ากับ ลูซ พอดี แม้แต่การก้าว และการหมุน ทำให้ลูซ อึ้งไปพักใหญ่ จนกระทั่งจบลงอย่างสวยงาม ทั้งคู่ได้สบตากันไปพักใหญ่...ลูซ เขินอายขึ้นมาอย่างชัดเจน
          "ฮ...ฮ้ปปุ !?"
          กว่า โฮปุ จะรู้ตัว แขนขวาของเธอ ได้โอบกอดลูซไปเต็ม ๆ
          "ข...ข...ขอโทด"
          โฮปุ หันหลังให้ ลูซ ไปพักหนึ่งด้วยความละอายที่เผลอล่วงเกิน ลูซ
          "อย่าคิดมากเลยค่ะ ฮ้บปุ เราเป็นผู้หญิงเหมือนกันนะ แต่ว่า...เมื่อกี้นี้ยอดมากเลยการเต้นของ ฮ้ปปุน่ะ"
          โฮปุ เขินไปพักใหญ่
          "ถ้าแบบนี้ เราสองคน ไปเต้นรำโชว์ให้ เหล่าแขกเห็นกันเลยว่า เราสองคนนั้นยอดเยี่ยมแค่ไหน"
          ลูซ พา โฮปุออกมาห้องโถงซึ่งเป็นบริเวณงาน ซึ่งเป็นช่วงที่กำลังจับคู่เต้นรำกันอยู่ ส่วนแขกที่เป็นผู้ชาย ต่างหมายตาที่จะจับคู่เต้นรำกับลูซ แต่ว่า โฮปุ ได้ครองไปเสียแล้ว ทำให้แขกผู้ชายบางคนต้องผิดหวังไปตาม ๆ กัน
          "ท่านหญิงเองคงจะแย่น่าดูนะคะ ดูสิผู้ชายแต่ละคนดูหงอยไปเลย..."
          "ช่างเถอะค่ะ...ปกติก่อนหน้าทุกที ฉันก็จับคู่กับคุณพ่อทุกครั้งอยู่แล้ว เพราะผู้ชายดูแต่ละคนในที่นี้ ที่หมายขอจับคู่กับฉันน่ะ ไม่ได้คิดดีกับฉันเลย..."
          "ขอโทษที่พูดค่ะ...ท่านหญิง"
          "ช่างเถอะ...เรียกฉันว่า ลูซ ก็ได้ อ๊ะ งานเต้นรำเริ่มแล้ว"

...

          "ท่านกำลังถูกใส่ร้ายงั้นเหรอครับ ?"

          "ผมคิดว่า มันคงจะเป็นแบบนั้น เพราะตอนนี้ มีมือมืดกำลังกำเนิดโครงการ Freedom Project โดยใช้ชื่อของผมเสนอโครงการ โดยตอนแรกมันเป็นเพียงโครงการเพื่อสันติภาพ"

          นายพลครูซ และประธานาธิบดีมิเกล กำลังปรึกษาหารือกันอย่างเคร่งเครียด บรรยากาศภายในห้องประธานาธิบดีนั้น ดูกดดันมาก

          "และเพราะมันไม่ใช่อย่างที่วางแผนไว้ เพราะมันเป็นโครงการที่จะยึดพื้นที่ในโลกใบนี้ทั้งหมดให้เป็นของ Freedomia ...ด้วยนิวเคลียร์ ผู้ควบคุมโครงการนี้คือ ท่านเสนาธิการ  ฟอลคอน เวย์น"

          "การจะยกเลิกโครงการนี้ มันคงเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้อีกแล้วสินะครับ..."

          "...ใช่ แต่ก็ไม่เสมอไปหรอกนะ ผู้หักหลังมันต้องได้รับการชดใช้อย่างแน่นอน"

          สีหน้าที่ดูเอาจริงของประธานาธิบดีมิเกลนั้น ทำให้นายพลครูซรู้สึกยำเกรง

          "ถ้าต้องหยุดท่านเสนาธิการนอกรีตผู้นั้น...ผมจะช่วยเองครับ ด้วยเกียรติของ UMOF"

...

          ...งานเต้นรำได้จบลงอย่างสวยงาม

          "ยอดเยี่ยมไปเลยค่ะ ฮ้ปปุ"

          "ท่านหญิง...อ๊ะ คุณลูซ ก็เช่นกันค่ะ"

          โฮปุ รู้สึกถึงอะไรบางอย่าง เธอสังเกตุเห็นผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งหันหลังให้โฮปุพอดี เธอกำลังยืนพูดอะไรบางอย่างอยู่คนเดียว ดูเหมือนจะติดต่อหาใครซักคนหนึ่ง ดูแล้วผิดสังเกต ซักพักเธอก็เดินไปที่อื่นอย่างระแวง

          "ฮ้ปปุ เป็นอะไรเหรอคะ ?"
          "อ๋อ...เปล่าค่ะ ไม่มีอะไร แหะ ๆ..."

          และโฮปุ ได้สังเกตเห็นผู้ชายคนหนึ่ง รีบวิ่งเข้าไปในห้องอะไรบางอย่าง ที่เขียนป้ายเป็นสีเขียวว่า Electrical Room โดยที่มีผู้ชายอีกคนกำลังยืนคุยกับ การ์ด ของที่นี่อยู่ ทำให้โฮปุ ไม่อาจที่จะอยู่เฉย ๆ อีกต่อไป

          "คุณลูซ...เดี๋ยวฉันมาค่ะ ขอเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ"

          "ไม่เป็นไร แต่รีบ ๆ กลับมานะคะ..."

          "เดี๋ยวฉันกลับมา...แน่นอน"

          ลูซ มอง โฮปุที่กำลังวิ่งออกไปอย่างรู้สึกกังวล เหมือนกับรู้มาก่อนแล้วว่าจะเกิดอะไรต่อไป ลูซ แทบไม่อยากจะนึกคิดต่ออีก

          "...ฮ้ปปุ"