The Lost Mind
-
เขียนโดย Primula
วันที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2559 เวลา 19.03 น.
6 chapter
0 วิจารณ์
7,962 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 20 มกราคม พ.ศ. 2559 13.08 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) คำสัญญาจากความฝันที่ขาดหาย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ โฮปุ ได้รับการรักษาอย่างใกล้ชิด ณ โรงพยาบาลทหาร "ฟรีโดเมีย" (Freedomia) เช่นเดียวทหารที่บาดเจ็บนายอื่น ๆ
"ทำไมถึงเป็นแบบนี้...พลาดจนได้"
โฮปุ กำลังบ่นพึมพำถึงเรื่องของการทำภารกิจที่ผ่านมา ในขณะที่นอนบนเตียงผ่าตัดเพื่อให้หมอ ผ่าลูกตะกั่วออกมา
"ฮ่ะๆ โฮปุเนี่ย ขนาดบาดเจ็บยังพูดได้มากขนาดนี้ ก็คงหมดห่วงแล้วล่ะนะ ยังดีที่กระสุนไม่ถูกจุดที่สำคัญ"
หมอผ่าตัดท่านหนึ่งได้พูดออกมาด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้ม ถึงแม้จะมีหน้ากากอนามัยปิดหน้าก็ตามที
"ก็แค่ยิงถูกเป้าหมายในจังหวะที่เป้าหมายรู้ตัวแล้วยิงสวนมาพอดีนี่..."
"เอาล่ะ โฮปุ เดี๋ยวผมขอให้นอนนิ่ง ๆ ก่อน เดี๋ยวจะพาไปสู่โลกอันไกลโพ้น"
หลังสิ้นประโยค หน้ากากก็นำมาครอบหน้าโฮปุในทันที ภาพที่โฮปุมองเห็น ค่อย ๆ มืดลงจนมืดสนิทพร้อมกับสติสัมปชัญญะที่หายไปด้วย
...
"โฮปุ..."
เสียงของเด็กสาวที่อยู่ในฝัน ได้ปลุกโฮปุขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อโฮปุ ลืมตาขึ้นมา พบว่าเธอนอนบนตักของเด็กสาวชุดกระโปรงสีขาว ที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ ที่รายล้อมด้วยทุ่งหญ้า และท้องฟ้าที่สดใส
"หลังจากนี้...ฉันคง..."
เด็กสาวก้มลงไปที่โฮปุที่นอนตักอยู่อย่างอ่อนโยน โฮปุแอบเขินอาย...ทำให้เด็กสาวนั้นหัวเราะออกมาเล็กน้อย และจูบลงบนหน้าผากของโฮปุอย่างอ่อนโยน โฮปุลุกขึ้นนั่งด้วยอาการตกใจ และเขินอายอย่างเห็นได้ชัด
"ท..ท..ทำอะไรน่ะ ?"
"นี่คือ...คำสัญญาของฉันไงล่ะ"
โฮปุนิ่งไปพักหนึ่ง และยิ้มออกมา
"ขอบใจมากนะ..."
...
"ฉันฝันอีกแล้วงั้นเหรอ...แต่ทำไมถึงรู้สึกเจ็บจี๊ดเหมือนโดนไฟช็อตกันนะ..."
โฮปุ มีอาการมึนงง ด้วยฤทธิ์ยาสลบที่เริ่มเจือจาง และค่อย ๆ ฟื้นตัวขึ้นด้วยแรงไฟฟ้ากระตุ้นอ่อน ๆ
"เธอเป็นใครกันนะ ฉันรู้สึกเหมือนเคยเจอกันมาก่อน แต่ทำไมฉันถึงจำอะไรไม่ได้เลย... โอ๊ย...ปวดหัว !"
"ทำไมถึงเป็นแบบนี้...พลาดจนได้"
โฮปุ กำลังบ่นพึมพำถึงเรื่องของการทำภารกิจที่ผ่านมา ในขณะที่นอนบนเตียงผ่าตัดเพื่อให้หมอ ผ่าลูกตะกั่วออกมา
"ฮ่ะๆ โฮปุเนี่ย ขนาดบาดเจ็บยังพูดได้มากขนาดนี้ ก็คงหมดห่วงแล้วล่ะนะ ยังดีที่กระสุนไม่ถูกจุดที่สำคัญ"
หมอผ่าตัดท่านหนึ่งได้พูดออกมาด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้ม ถึงแม้จะมีหน้ากากอนามัยปิดหน้าก็ตามที
"ก็แค่ยิงถูกเป้าหมายในจังหวะที่เป้าหมายรู้ตัวแล้วยิงสวนมาพอดีนี่..."
"เอาล่ะ โฮปุ เดี๋ยวผมขอให้นอนนิ่ง ๆ ก่อน เดี๋ยวจะพาไปสู่โลกอันไกลโพ้น"
หลังสิ้นประโยค หน้ากากก็นำมาครอบหน้าโฮปุในทันที ภาพที่โฮปุมองเห็น ค่อย ๆ มืดลงจนมืดสนิทพร้อมกับสติสัมปชัญญะที่หายไปด้วย
...
"โฮปุ..."
เสียงของเด็กสาวที่อยู่ในฝัน ได้ปลุกโฮปุขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อโฮปุ ลืมตาขึ้นมา พบว่าเธอนอนบนตักของเด็กสาวชุดกระโปรงสีขาว ที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ ที่รายล้อมด้วยทุ่งหญ้า และท้องฟ้าที่สดใส
"หลังจากนี้...ฉันคง..."
เด็กสาวก้มลงไปที่โฮปุที่นอนตักอยู่อย่างอ่อนโยน โฮปุแอบเขินอาย...ทำให้เด็กสาวนั้นหัวเราะออกมาเล็กน้อย และจูบลงบนหน้าผากของโฮปุอย่างอ่อนโยน โฮปุลุกขึ้นนั่งด้วยอาการตกใจ และเขินอายอย่างเห็นได้ชัด
"ท..ท..ทำอะไรน่ะ ?"
"นี่คือ...คำสัญญาของฉันไงล่ะ"
โฮปุนิ่งไปพักหนึ่ง และยิ้มออกมา
"ขอบใจมากนะ..."
...
"ฉันฝันอีกแล้วงั้นเหรอ...แต่ทำไมถึงรู้สึกเจ็บจี๊ดเหมือนโดนไฟช็อตกันนะ..."
โฮปุ มีอาการมึนงง ด้วยฤทธิ์ยาสลบที่เริ่มเจือจาง และค่อย ๆ ฟื้นตัวขึ้นด้วยแรงไฟฟ้ากระตุ้นอ่อน ๆ
"เธอเป็นใครกันนะ ฉันรู้สึกเหมือนเคยเจอกันมาก่อน แต่ทำไมฉันถึงจำอะไรไม่ได้เลย... โอ๊ย...ปวดหัว !"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ