สาวฮอตหลงมิติกับจอมมารล่ารัก

จอมมารอินเทียนในรูปลักษณ์คุณชายมู่จง        นั่งอยู่บนโต๊ะในคฤหาสน์ของตัวเอง                  รอคอยลูกสมุนปีศาจมารายงานในคำสั่งที่เขาใช้ให้ไปทำ เพียงครู่เดียวลูกสมุนก็มาปรากฏกายตรงหน้าเจ้านายของตน        "เรียนท่านจอมมาร ข้าได้แปลงเป็นมนุษย์ไปปล่อยข่าวเรื่องคุณชายมู่จง ในโรงเตี้ยมของแม่นางหลิ่งจีแล้วขอรับ"
"ทำได้ดีมาก แต่ต่อไปนี้พวกเจ้าต้องเรียกนางว่านายหญิง เพราะนางจะมาเป็นชายาของข้า เจ้าไปบอกคนอื่นๆด้วย"                      "ขอรับ ท่านจอมมาร"
ลูกสมุนปีศาจรายงานแล้วก็หายตัวจากไป   จอมมารอินเทียนนั่งยิ้มอย่างสมใจ   เขาใช้กระแสจิตติดตามอนิลลาไป          จนได้รับรู้ว่านางไปอยู่ที่เมืองส่านซี นางได้ใช้มันสมองกับเสน่ห์ความเย้ายวนของนาง    จนทำให้สามารถเปิดร้านโรงเตี้ยมกิจการของนางเป็นไปได้ด้วยดี        และนางยังมีผู้ว่าประจำเมืองนั้นลุ่มหลงติดพันนางอยู่      ให้การอุปถัมนาง         ถึงขนาดมอบบ้านหลังใหญ่ของอนุคนโปรดให้กับนาง                   เดิมทีเขาตั้งใจว่าจะไปหานางทันที แต่กลับมีเรื่องน่ารำคาญทางนี้เสียก่อน               อ๋องหวางหลงอาศัยโอกาส   ที่เขาถูกอนิลลาในร่างหลิ่งจีทิ้งหนังสือหย่าแล้วหนีไป           หยิบยกมาเป็นข้ออ้างว่ากลัวคำติฉินนินทา        ไม่ต้องการอับอายชื่อเสียงที่เป็นวงศ์ตระกูลเชื้อพระวงศ์                 จึงบังคับให้เขาต้องแต่งงานกับหงส์เซียนบุตรีคนโต   หากเขาไม่ทำตามอ๋องหวางหลงจะใช้อิทธิพลในราชสำนักทำให้เขาเดือดร้อนและอยู่ที่นี่ไม่ได้อีก      หึ น่าขันกับมนุษย์ที่ถือว่ามีบรรดาศักดิ์ใหญ่โตก็คิดจะมาบังคับเขา     ความจริงเขาจะทำให้คุณชายมู่จงหายไปพร้อมกับคฤหาสน์นี้เลยก็ได้ เพราะเขาไม่มีความจำเป็นใดที่ต้องข้องเกี่ยวกับอ๋องผู้นี้อีกแล้ว        แต่เขาอยากจะสั่งสอนให้มนุษย์ผู้นี้ได้อับอาย   ก็เลยทำทีเป็นจำยอมเพราะถูกบังคับรับปากจะแต่งงานกับหงส์เซียน แล้วเขาคิดไว้แล้วล่่ะว่า      จะนำเอาวิธีสุดแสบสันต์ของอนิลลาเอามาใช้บ้าง โดยในวันแต่งเข้าหอเขาคิดจะทำแบบเดียวกับนาง     เขียนหนังสือหย่าทิ้งไว้แล้วหนีหายไป   และในการนี้เขาก็ได้ถือโอกาสนี้ สั่งการให้ลูกสมุนปีศาจของเขาไปปล่อยข่าวนี้ให้อนิลลารู้        เพราะเขาอยากจะแกล้งให้อนิลลารู้สึกผิดต่อเขา     แล้วหลังจากจัดการเรื่องทางนี้แล้ว เขาค่อยไปหานางที่เมืองส่านซี ในร่างแปลงของคุณชายมู่จง   เพื่อให้นางรู้สึกผิดติดค้างต่อเขาและขอให้นางรับเขาไปอยู่ด้วย แล้วค่อยหาทางครอบครองนางทีหลัง  
จอมมารอินเทียนหยุดความคิดทุกอย่างลง        พร้อมกับเดินไปล้มตัวลงนอนทอดกายอยู่บนเตียงนอนภายในคฤหาสน์         พอจะหลับตาลงก็ได้ยินเสียงบางอย่างมาจากหน้าต่างภายในห้องนอนดังกุ๊กกักๆ         เขาเพ่งตามองไปที่หน้าต่าง           ครู่หนึ่งหน้าต่างก็ถูกเปิดออก แล้วเขาก็ได้พบกับร่างบางของหญิงที่เขาเพิ่งจะคิดคำนึงถึง                 อนิลลาในร่างของหลิ่งจีโผล่ออกมา แล้วเดินตรงเข้ามาหาเขาด้วยรอยยิ้มยั่วแสนร้าย                "ว่ายังไงคะ มู่จงสุดที่รัก จำอดีตเจ้าสาวของตัวเองได้หรือเปล่าเอ่ย"             ร่างบางเอ่ยปากพร้อมกับเดินเข้ามานั่งใกล้เขา            พร้อมกับโถมกายทับมาบนร่างของเขาจนร่างของเขาและนางนอนทับกันอยู่บนเตียง
"ท่านคงสงสัยสินะ ว่าข้ามาหาท่านทำไม...  ข้ารู้ข่าวว่าท่านกำลังจะถูกบังคับให้แต่งกับพี่สาวตัวร้ายของข้าอยู่   ก็เลยสงสารและเพราะข้าเองก็รู้สึกผิดอยู่ที่มีส่วนทำให้ท่านต้องเผชิญกับเรื่องร้าย  ข้าเขียนใบหย่าเพื่อต้องการมอบอิสระให้ท่านได้ไปเจอหญิงดีๆที่อ่อนหวานเป็นกุลสตรีที่เหมาะสมกับท่าน    แต่มันกลับทำให้ท่านต้องถูกบังคับแต่งกับพี่สาวที่ชั่วร้ายเลวทราม   ซึ่งไม่เหมาะกันกับท่านที่เป็นสุภาพบุรุษที่แสนดีเอาซะเลย  ดังนั้น"...มือบางปลดเปลื้องสาบเสื้อของชายหนุ่มออกแล้วปลดทิ้ง  จนเห็นเพียงร่างเปลือยส่วนบน แล้วลูบไล้ไปตามแผงอกแกร่งก้มลงจุมพิตพร้อมขบเม้มเม็ดปุ่มเล็กตรงหน้าอกแล้วเลื่อนใบหน้ามาแนบบริเวณใบหน้าของชายหนุ่ม            พร้อมกับกระซิบเสียงแผ่ว        "ข้าขอโทษที่ทิ้งให้ท่านต้องเจอปัญหา  ข้าเลยต้องการมารับผิดชอบด้วยการมาพาท่านหนี        อีกสองวันท่านก็ต้องแต่งงานกับพี่สาวนิสัยแย่ของข้าแล้ว      ถ้ายังไง ท่านหนีไปกับข้านะ"        ชายหนุ่มใต้ร่างมองหน้าหญิงสาวนิ่งก่อนจะระเบิิดเสียงหัวเราะออกมาดังลั่น   "หึๆ ฮ่าๆๆ ส่งเสียงหัวเราะพร้อมกับพลิกร่างของหญิงสาวตรงหน้า ให้เป็นฝ่ายมาอยู่้ด้านล่างแทน        "เจ้านี่ช่างเป็นหญิงสาวที่น่าทึ่งได้ตลอดเลยจริงๆเลยนะ   ทั้งกล้าเขียนหนังสือหย่าทอดทิ้งเจ้าบ่าวไปพร้อมเงินค่าสินสอด        แล้วนี่ยังคิดจะมาพาชายหนุ่มหนีตามอีก ได้สิข้าไปกับเจ้าก็ได้     แต่คืนนี้ข้าขอใช้สิทธิ์ของเจ้าบ่าวที่อดเข้าหอกับเจ้าในวันนั้น ให้เต็มที่ก่อนก็แล้วกัน กล่าวจบก็ประกบริมฝีปากจุมพิตอย่างเร้าร้อนจนอนิลลา ตกใจ ส่งเสียงห้ามปราม       "เดี๋ยวสิ...มู่จง นี่ท่านจริงๆเหรอเนี่ย ข้าว่าท่านเปลี่ยนไปมากนะ มู่จงแสนสุภาพขี้อายทำไมเป็นงี้ได้ล่ะ"
"หึๆ ข้าไม่เคยเปลี่ยนหรอกนะอนิลลา     ตัวตนของคุณชายมู่จงที่แสนสุภาพขี้อายผู้แสนดีมันไม่เคยมีอยู่จริงๆหรอก   เพราะมันมีแต่ จอมมารอินเทียนคนนี้อยู่ตั้งแต่แรกแล้วต่างหากล่ะ"   แล้วร่างของชายหนุ่มตรงหน้าก็แปรเปลี่ยนไปจากคุณชายรูปงามที่ดูสุภาพ เป็นชายรูปงามดังรูปสลักที่เทพสรรสร้าง จากผมมัดเกล้าไว้เรียบอย่างเรียบร้อยแบบคุณชาย        แปรเปลี่ยนเป็นผมยาวสยายประบ่าไร้การผูกมัด               ชุดที่ดูธรรมดาเรียบร้อยแปรเปลี่ยนเป็นชุดสีดำ  กระตุกร้อยยิ้มร้ายสายตาพราวระยับมาที่หญิงสาวตรงหน้า