สาวฮอตหลงมิติกับจอมมารล่ารัก

อนิลลาจ้องมองการเปลี่ยนแปลง     ของชายหนุ่มตรงหน้าด้วยสีหน้าแปลกใจอยู่ครู่หนึ่ง  ก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นสีหน้าเรียบเฉย        พร้อมกับหลี่ตาเอ่ยปากถาม

"หืม...เป็นจอมมาร   แต่่เมื่อครู่นี้ท่านเรียกฉันว่า อนิลลา แสดงว่า รู้สินะว่าฉันเป็นใคร           ฉันจำได้นะว่า ท่านพยายมได้บอกกับฉันก่อนจะมาอยู่ที่ร่างนี้ ว่าฉันยังไม่หมดอายุขัย     แต่วิญญาณต้องออกจากร่างเพราะมีใครบางคนใช้อำนาจมืดดึงวิญญาณของฉันออกมาจากร่าง      จนทำให้ฉันกลับเข้าร่างของตัวเองไม่ได้อีก   ท่านคงเป็นตัวการของเรื่องนี้สินะ คุณจอมมาร"

"ใช่แล้ว เป็นข้าเองที่ใช้อำนาจมนตราเรียกเจ้ามาหาข้าที่นี่          เพราะรู้สึกหลงใหล สนใจในตัวเจ้าน่ะสิ"    จอมมารอินเทียนเอ่ยตอบ ในขณะที่อนิลลายื่นมือบางไป   สัมผัสไปมาบนใบหน้าของชายหนุ่มตรงหน้า ส่งรอยยิ้มร้ายในแบบที่ชอบทำอยู่เป็นประจำ    ในขณะที่อยู่ต่อหน้าผู้ชายที่ตัวเองหว่านเสน่ห์   จนทำให้ชายหนุ่มมองหญิงสาวตรงหน้านิ่งงันเคลิบเคล้ม    เขาไม่อาจปฏิเสธได้เลยว่าหญิงมนุษย์     นางนี้มีเสน่ห์ของสตรีเพศร้ายกาจ เพียงแค่นางยิ้มยั่ว สัมผัสไปมาบนเรือนร่าง   ของเขาแม้เพียงนิดเดียว ก็สร้างความรัญจวนให้เขาได้อย่างง่ายดาย   มือบางที่ซุกซนลงมือถอดเสื้อชุดสีดำที่เพิ่งแปรเปลี่ยนของจอมมารหนุ่มออกจนร่างกายส่วนบน         กลับมาเปลือยเหมือนเก่า และฉวยโอกาสพลิกร่างหนาของชายหนุ่ม                     ให้เป็นฝ่ายกลับมาอยู่ใต้ร่างของเธอเหมือนเดิม แล้วกล่าวอย่างหยอกเย้า

"ถ้ายังงั้น            ฝ่ายที่ต้องรู้สึกผิดและติดค้างคือท่านต่างหากล่ะ ไม่ใช่ฉัน      เพราะในเมื่อตัวตนของคุณชายมู่จงเป็นของปลอมตั้งแต่แรก      แล้วคนที่เป็นคู่หมั้นกับคุณชายมู่จงคือ          คุณหนูหลิ่งจี ไม่ใช่ฉัน ดังนั้นฉันจึงไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบหรือรู้สึกผิดใดๆ            กับคุณชายมู่จงผู้ไม่มีตัวตนอยู่แต่แรก แต่สำหรับท่านที่เป็นจอมมารอินเทียน     ติดค้างฉันอยู่นะ เพราะฉันยังไม่ทันจะหมดอายุขัย    แต่วิญญาณต้องออกจากร่าง เพราะความเอาแต่ใจใช้อำนาจจนทำให้ฉันต้องมามีชีวิตอยู่ในร่างของคนอื่น      ดังนั้นฉันน่าจะต้องเป็นฝ่ายลงโทษท่านมากกว่านะ" 

กล่าวจบก็โน้มใบหน้ามอบจูบอันแสนวาบหวาม ร้อนแรง จนชายหนุ่มหวั่นไหวจากที่ในตอนแรก    คิดจะเป็นฝ่ายเข้าครอบครองหญิงสาวตรงหน้า แต่ตอนนี้กลับทำได้เพียง  เป็นฝ่ายรับการรุกเร้าของร่างบางอย่างมัวเมาลุ่มหลง ไม่ว่าจะ  ยังไงเขาก็ชื่นชอบติดใจกับการแกล้งยั่วเย้ากระเซ้าแหย่ ของหญิงสาวตรงหน้าจนต้องเป็นฝ่ายยินยอมเสียทุกครั้งไป       เพราะไม่อาจปฏิเสธได้ว่าทุกครั้งที่ถูกสัมผัส  ที่อีกฝ่ายมอบให้มันคือความสุข      จนต้องยินยอมเป็นของเล่นให้นางมารยั่วสวาทผู้นี้            "ซี๊ด...อือ เจ้า..อนิลลา ข้ายอมเจ้าแล้ว อยากจะลงโทษอะไร     ข้ายินดีมอบร่างกายนี้ให้เจ้า อือ..."          "หึๆ ถ้างั้นฉันไม่เกรงใจล่ะนะ..."

'ฮึ         ไม่ว่าท่านจะเป็นคุณชายมู่จงแสนสุภาพหรือเป็นจอมมารอินเทียนผู้ดูเหมือนจะร้ายกาจ แต่ฉันดูท่านออกน่ะ       ว่าท่านถนัดเป็นฝ่ายรับมากกว่ารุก อาจเป็นเพราะบำเพ็ญตบะมานานจนไม่เคยสนใจโลกมนุษย์ เห็นมนุษย์เป็นสิ่งไร้ค่าไร้พลังจนทำให้ อ่อนด้อยกับเรื่องแบบนี้         แหม..ทำมาเป็นคิดจะรุกเรางั้นเหรอ   เล่นกับใครไม่เล่น เดี๋ยวแม่จะแกล้งยั่วให้กระเจิงเลย แล้วท่านจะต้องชอบการลงทัณฑ์ของข้าแน่'        "ท่านน่ะ ไม่ว่าจะอยู่ในสถานะคุณชายแสนสุภาพ หรือจอมมาร ท่านก็คือของเล่นของฉันอยู่ดีนั่นแหละ"