Sayonara Kaoru (ลาก่อน คาโอรุ)
10.0
เขียนโดย เฟิร์นยลลดา
วันที่ 11 มกราคม พ.ศ. 2559 เวลา 10.08 น.
6 ตอน
3 วิจารณ์
8,727 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 29 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 12.15 น. โดย เจ้าของนิยาย
5) รักแรกของเรา3
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ2 ปีผ่านมา เขาทั้งสองต่างมีอาชีพของกันและกันสาวน้อยได้รับราชการเป็นคุณครูส่วนชายหนุ่มก็ได้รับราชกาลเป็นนายทหารเขาทั้งสองนานๆทีจะได้เจอกันเพราะความคิดถึงสะสมจนวันนี้เขาสองคนก็ได้มาพบกัน
"ทาเกชิ"
"คาโอรุ"
"ฉันคิดถึงเธอมากเลยรู้ไหมฉันเฝ้ารอเธอวันไหนเธอจะมารู้หรือป่าวเจ้าบ้าเอ้ย"
คาโอรุบ่นด้วยความคิดถึงและดีใจอย่างเต็มเปรียมสองมือโอบกอดด้วยความรักที่จากกันมาเกือบ1ปีส่วนทาเกชิก็น้ำตาคลอเพราะคิดถึงกันมากเหลือเกิน
สองคู่รักคู่นี้มีแต่คนอิจฉามากมายทำไงได้เขารักกันขนาดนี้
"นี่คาโอรุฉันมีอะไรจะให้เธอด้วยแหละ"
"อะไรหรอ"
"มันคือสร้อยอัสุรี"
"คือไรอสุรี"
"มันเป็นสร้อยที่ไม่แยกจากกันแบบเราสองคนไง"
เมื่อทาเกชิมอบของขวัญให้กับคาโอรุเรียบร้อยแล้วเขาสองคนก็นั่งคุยกันในเรื่องที่ผ่านมาต่างๆ
ชื๊อ..........................
"โทรทัศน์เป็นอะไรน่ะ"
ขอกราบขอโทษประชาชนทุกท่านบัดนี้บ้านเมืองมีภัยหนักกำลังต่อต้านค่าศึกอยู่เราจำเป็นต้องระงับการติดต่อต่างๆไม่ว่าจะเป็นทางโทรทัศนหรือเครื่องสื่อสารต่างๆจำเป็นต้องหยุดใช่งานขอให้ประชาชนอย่าได้วิตกกังวลไปเลยเมื่อมีการคืบหน้าอย่างไรทางฝ่ายเราจะขอรายงานขอให้ทุกท่านอยู่ในความสงบ
ห้ะบ้านเมืองจะเกิดสงครามหรอเนี่ยตายแล้ววววววววว
เสียงผู้คนก่อระหนกันวุ่นวายเพราะตอนนี้มีข่าวสงครามเข้ามาทุกคนหวั่นไหว
"อะไรกันทาเกชิเขาหมายความว่าอย่างไงห้ะทาเกชิ"
"ใจเย็นๆนะคาโอรุเธอจะไม่เป็นอะไรฉันจะดูเเลเธอตอนนี้เธอต้องไปค่ายทหารกับฉันตอนนี้"
"แล้วพ่อฉันล่ะ"
"งั้นเราจะตามหาพ่อเธอแล้วเราจะไปค่ายกันดีไหม"
"อืม"
โปรดติดตามตอนต่อไป
"ทาเกชิ"
"คาโอรุ"
"ฉันคิดถึงเธอมากเลยรู้ไหมฉันเฝ้ารอเธอวันไหนเธอจะมารู้หรือป่าวเจ้าบ้าเอ้ย"
คาโอรุบ่นด้วยความคิดถึงและดีใจอย่างเต็มเปรียมสองมือโอบกอดด้วยความรักที่จากกันมาเกือบ1ปีส่วนทาเกชิก็น้ำตาคลอเพราะคิดถึงกันมากเหลือเกิน
สองคู่รักคู่นี้มีแต่คนอิจฉามากมายทำไงได้เขารักกันขนาดนี้
"นี่คาโอรุฉันมีอะไรจะให้เธอด้วยแหละ"
"อะไรหรอ"
"มันคือสร้อยอัสุรี"
"คือไรอสุรี"
"มันเป็นสร้อยที่ไม่แยกจากกันแบบเราสองคนไง"
เมื่อทาเกชิมอบของขวัญให้กับคาโอรุเรียบร้อยแล้วเขาสองคนก็นั่งคุยกันในเรื่องที่ผ่านมาต่างๆ
ชื๊อ..........................
"โทรทัศน์เป็นอะไรน่ะ"
ขอกราบขอโทษประชาชนทุกท่านบัดนี้บ้านเมืองมีภัยหนักกำลังต่อต้านค่าศึกอยู่เราจำเป็นต้องระงับการติดต่อต่างๆไม่ว่าจะเป็นทางโทรทัศนหรือเครื่องสื่อสารต่างๆจำเป็นต้องหยุดใช่งานขอให้ประชาชนอย่าได้วิตกกังวลไปเลยเมื่อมีการคืบหน้าอย่างไรทางฝ่ายเราจะขอรายงานขอให้ทุกท่านอยู่ในความสงบ
ห้ะบ้านเมืองจะเกิดสงครามหรอเนี่ยตายแล้ววววววววว
เสียงผู้คนก่อระหนกันวุ่นวายเพราะตอนนี้มีข่าวสงครามเข้ามาทุกคนหวั่นไหว
"อะไรกันทาเกชิเขาหมายความว่าอย่างไงห้ะทาเกชิ"
"ใจเย็นๆนะคาโอรุเธอจะไม่เป็นอะไรฉันจะดูเเลเธอตอนนี้เธอต้องไปค่ายทหารกับฉันตอนนี้"
"แล้วพ่อฉันล่ะ"
"งั้นเราจะตามหาพ่อเธอแล้วเราจะไปค่ายกันดีไหม"
"อืม"
โปรดติดตามตอนต่อไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ