Sayonara Kaoru (ลาก่อน คาโอรุ)

คืนในความสงสัยซึ้งกันและกันทำให้ทั้งสองต่างกังวลว่าความรักเราสองนี้จะเป็นไปได้หรือป่าวสาวน้อยคาโอรุนั่งกอดเข่าอยู่ที่น่าละเบียงเหม่อมองดูท้องฟ้าที่ประกายไปด้วยดวงดาวที่ส่องตะกาลคิดถึงคำพูดที่ทาเกชิได้กล่าวไว้กับนางแต่ยิ่งคิดเท่าไรก็คิดได้แต่เพียงเขาคงแค่แกล้งเราเท่านั้นเองไม่มีอะไรหรอกส่วนตัวของทาเกชิก็กลัวว่าที่พูดไปนั้นอาจทำให้เขาไม่กล้าที่จะเข้าคุยกับคาโอรุอีก

เช้าแห่งความสดใสค่อยๆเปิดแสงอาทิตย์ค่อยๆขึ้น

เหลือเพียงแต่เด็ก2คนที่ยังคงไม่ตื่นใกล้เวลาเข้าโรงเรียนโดยที่ไม่มีใครปลุกเตือน

"เอิ่ม......เช้าแล้วหรอเนี่ย........ห้ะ!นี้มันใกล้เวลาเข้าโรงเรียนแล้วนี่หน่าตายแล้วฉันสายแล้วสิอ๊าย...."

ภายในบ้านแห่งความวุ่นวายกำลังเกิดขึ้นในขณะนั้น

"ซวยแล้วทำไมไม่มีใครปลุกผมเลยล่ะคราบบบบบบบบบ"

โอ๊ย!  ขอโทษครับ/ค่ะ

อ้าวทาเกชิ/อ้าวคาโอรุ

"นี่นายก็สายหรอ"

"ใช่ไปคาโอรุเดี๋ยวฉันไปส่ง"

"ขอบใจน่า"

นี่พวกเธอสองคนนะมานี่เลยยื่นตากแดงจนกว่าเขาจะปล่อยเข้าเรียนเข้าใจไหม

เสียงของคุณครูฝ่ายปกครองตักเตือนเด็กที่มาสาย

"เอิ่ม...ทาเกชิเรื่องเมื่อคืนนี่อ่ะเธอพูดจริงหรอ"

"เอ่อ...คือ...คือว่าฉัน......ฉัน"

"ฉันก็ชอบเธอเหมือนกันแหละ"

"จริงหรอคาโอรุ"

"จริงดิ"

"แย้....ดีใจที่สุดเลย"

สองมือโอบกอดสาวน้อยไว้แน่นหน้าตาของความสุขออกมาเต็มล้น

"ต่อไปนี้ฉันสัญญาจะไม่ถิ้งเธอไปไหนฉันสาบาน"

"ฉันก็จะไม่จากเธอไปไหนเหมือนกัน"

เด็กสองคนที่กำลังแสดงความรักซึ้งกันและกันและในวันนั้นเด็กสองคนก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขไม่มีอะไรที่จะห้ามไว้ได้

พวกเขาอยู่ด้วยกันจนเวลาล่วงเลยมา

                                   2ปีผ่านมา

โปรกติดตามต่อไปนะค่ะ