ด้ายแดงคล้องใจนายตัวแสบ
6.8
เขียนโดย baboo
วันที่ 9 มกราคม พ.ศ. 2559 เวลา 19.05 น.
6 chapter
4 วิจารณ์
8,270 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 23.05 น. โดย เจ้าของนิยาย
5) ขอบใจนะ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความโยชิ โยชิ
เห้อยัยนั่นอยู่ไหนเนี่ย ทำไมชั้นต้องห่วงเธอด้วย ชั้นหาเธอจะรอบโรงเรียนละนะ
"ช่วยด้วย ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยฉันด้วย ตุบๆๆๆ ชั้นอยู่ในห้องนํ้า"โยชิ
เห้ยนั่นมันเสียง โยชิ เธออยู่ในห้องนํ้า แต่ประตูมันล๊อกหนิ ไม้ๆๆใช่ไม้ผมต้องหาไม้เพื่อแงะประตู เจอแล้วดีนะ ที่เจอ ฟาดตรงกลอนไปอย่างจังทำให้ประตูเปิดออกมา โยชิล้มลงที่หน้าผมดีนะผมรับเธอทัน สภาพเธอแย่มาก มีแผลเยอะมากเมื่อรวมกับตอนเช้าด้วย ผมอุ้มเธอออกมา แต่แล้วเธอก็ลืมตาขึ้น
"ขอบใจนายมากนะ ฮันเตอร์ " โยชิ
เธอยิ้มแล้วสลบไป ไม่ได้การละ ซินดี้เธอมันร้าย ไม่น่าเชื่อเลยว่านี่คือผู้หญิงที่ผมเคยรัก ไม่น่าเชื่อเลยจริงงง
ติ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
"โมโมะแกบอกมิกิ เพื่อนรักยัยโยชิมาหลังโรงเรียนเดี๋ยวอย่าตื่นตุมนะ มากับมิกิสองคน แกมาดูโยชิให้ชั้นหน่อยชั่นมีเรื่องจะต้องจัดการกับซินดี้"ฮันเตอร์
"แล้วไม่ต้องบอกไอเลโก้มันหรือไง เดี๋ยวมันก็โกรธเอาหรอก"โมโม๊ะ
"ถ้าเมิงบอกเรื่องจะใหญ่มาก แล้วโยชิจะไม่ปลอดภัย เรื่องนี้กูจัดการเอง ออกมาให้เงียบที่สุด ใครรถามถึงกูบอกว่ากูกลับบ้านมาแล้ว จบนะ "ฮันเตอร์
ติ๊ด
ไปด้านของโมโม๊ะกันบ้าง
"มิกิ เธอมากับฉันเดี๋ยวนี้"โมโม๊ะ
"ปล่อยช้านเจ็บนะ"มิกิ
"ไม่เป็นห่วงเพื่อนเธอหรอ เธอเงียบๆตามชั้นมาอย่าให้ใครรู้ไม่งั้นเพื่อนเธอแย่แน่"โมโมะ
"โอเค"มิกิ
"นายนี่ไกลมากละนะ นายเล่ามาเดี่ยวนี้เลยนะ ว่าเกิดอะไรขึ้น ซินดี้ทำร้ายเพื่อนช้านเหรอ"มิกิพูดพร้อมกับจะร้องไห้
"นี่เธอมันเป็นแบบที่เธอเข้าใจ เห้อเธอจะร้องทำไมเนี่ยช้านแพ้นํ้าตาผู้หญิงนะ เดี่ยวก็จีบซะเลย 555555"โมโม๊ะ
"นายนี่ จะบ้าเหรอห๊ะ ช้านไม่ง่ายเหมือนผู้หญิงของนายหรอกนะ "มิกิ
"อยากลองดูป่ะล่ะ ว่าง่ายหรือไม่ง่าย "โมโม๊ะมองต้องสายตาเจ้าเล่ห์
"นี่ๆเลิกจีบกันเดี๋ยวนี้เลยนะ รีบมาดูโยชิก่อน เดี๋ยวจะตามซินดี้ไปไม่ทัน ส่วนเธอมิกิอย่าไปหลงคารมมันหล่ะ อย่าหาฉันไม่เตือน"ฮันเตอร์
"นี่มิกิ ชั้นจะว่านะบางทีเพื่อนของฉันอาจหยุดที่เพื่อนของเธอนะ"โมโม๊ะ
"มันก็ดี ถ้าเค้าสามารถลบคำสาปได้ คำสาปที่ตราตรึงใจโยชิ แล้วนายหล่ะเคยคิดจะหยุดที่ใครบ้างไหม"มิกิ
"บางทีอาจเป็นเธอก็ได้นะ ยัยขี้แง"โมโม๊ะ
โยชิค่อยๆลืมตาขึ้น
"ฮันเตอร์ ฮันเตอร์อยู่ไหน"โยชิ
"แหม๋ ตื่่นมาก็ถามหาเลยนะ ชอบมันล่ะสิ บางทีมันก็อาจชอบเธอก็ได้นะ มันไปเอาเรื่องคนที่ทำร้ายเธอ เธออยู่ตรงนี้แหละเดี๋ยวมันก็กลับมา"โมโม๊ะ
ด้านฮันเตอร์
ซินดี้เธออยู่ไหน ทำไมวันนี้มีแต่การค้นหา เนี่ย เหนื่อยจริงๆๆ ประชาสัมพันธ์ ใช่ๆๆประกาศประชาสัมพันธ์ก็ได้หนิ ยัยนั่นคงไปอ่อยใครอยู่คงไม่น่ากลับบ้านเร็วหรอก
ประกาศๆๆๆๆ ซินดี้มาพบฮันเตอร์ที่ห้องประชาสัมพันธ์ด้วย ฮันเตอร์มีของจะให้
ต้องแบบนี้แหละไม่งั้นคงไม่มา
รอไม่ถึง 10 นาที เธอก็เดินมาพร้อมทำหน้าตาอ่อยเต็มที่ ถ้าเป็นตะก่อนผมคงเคลิ้มไปละ แต่ตอนนี้มันไม่ใช่
"มีอะไรค่ะ ที่รัก"ซินดี้ เรียกผมพร้อมเข้ามากอดผมอย่างกับจะไม่อยากให้ผมจากไปไหน
"มีสิ" ฮันเตอร์ ผมยิ้มมุมปากพร้อมกระชากเธอออกจากตัว
"เธอมันเลวจริงๆ เธอทำแบบนี้กับโยชิได้ไง เค้าไม่ได้ทำอะไรเลย นะ เธอทำไม ทำไม ทำไมมมม"ฮันเตอร์
"ก็เพราะเตอร์สนใจมัน เตอร์เริ่มชอบมันดูจากแววตาซินก็รู้ "ซินดี้
"เรื่องมันไม่จบแค่นี้ คงเจอมันและสินะ มันเจอยิ่งกว่านี้แน่ถ้าคุณยังยุ่งกับมัน"ซินดี้
"ฉันจะรักใครก็เรื่องของฉัน เธอไม่เกี่ยว อยากทำไรก็ทำแล้วอย่าหาว่าไม่เตือน"ฮันเตอร์
ผมเหวี่ยงตัวเธออย่างแรงและไม่หันไปมองเธออีก ผมวิ่งๆไปหาโยชิ สภาพของเธอตอนนั้นผมไม่กล้าที่จะด่าเธอด้วยซํ้า
"นี่ยัยโยชิ ทีหลังอย่าหาเรื่องอีกนะ เห้อลำบากๆจริง ฉันไม่อยากมีเรื่องกับซินดี้เข้าใจไหม"ฮันเตอร์
"มิกิ โมโมะ กลับไปได้ละ"ฮันเตอร์
"นี่เธอมานี่ขี่คอช้าน ช้านจะไปส่งเธอ รถช้านจอดใต้อาคาร สภาพเธอคงเดินไม่ไหว"ฮันเตอร์
"ถ้าเธอไม่ขี่คอชั้นอุ้มนะ"ฮันเตอร์
"โอเคนายนี่มันเผด็จการที่สุด"โยชิ
แววตาทั้งคู่ที่มีความสุขโดยหารู้ไหมว่ามีสายตาอีกคู่กำลังจ้องมองมาด้วยความอิจฉา
"รีบขึ้นมา"ฮันเตอร์
"หย่ะ"โยชิ
จะว่าไปนายก็น่ารักดีเหมือนกันนะ ถ้าตอนแรกเราเจอกันดีกว่านี้ก็คงดีแหละ ถ้าเป็นแบบนั้นชั้นอาจชอบนายแทนที่จะชอบเลโก้ก้ได้ แต่ยังไงชั้นก็ไม่สามารถรักใครได้อยู่แล้วจนกว่าแม่ชั้นจะเล่าทุกอย่างให้ชั้นฟัง
"นี่เธอชั้นขับรถอยู่ต้องการสมาธินะ มาจ้องฉันแบบนี้ชอบฉันหรือไง "ฮันเตอร์ยิ้มด้วยสายตากรุมกริ่ม
"จะบ้าหรือไง ขับรถไปเลย ชริ "โยชิ
เธออย่ามาชอบฉันเลย คนอย่างเธอเหมาะกับเลโก้มากที่สุดยิ่งเธอเข้าใกล้ฉัน เธอก็ยิ่งอันตราย
"ถึงละ"ฮันเตอร์
"ยังไงวันนี้ชั้นก็ขอบใจนาย และต้องขอโทษด้วยที่ทำให้นายทะเลาะกับแฟน"โยชิ
โยชิยิ้มให้ก่อนลงจากรถแล้วเข้าบ้านไป แม่ชั้นเห็นสภาพนี้ชั้นต้องตายแน่จะโกหกว่าอะไรดีแอบย่องเข้าบ้านดีกว่า แต่พอก้าวเท้าเข้าบ้านไปกลับเจอแม่มองด้วยสายตา โกรธ พร้อมกับใครอีกคนที่ฉันไม่คาดคิดว่าเค้าจะมาบ้านฉัน เขาคนนั้นก็คือ...........
___________________________________________
เขาคนนั้นจะเป็นใครกันนะ แล้วแม่รู้อะไรรู้เรื่องหมดล่ะสิเนี่ย ติดตามกันหน่อยนะ เนื้อเรื่องกำลังเข้มข้น โยชิคนเราจะเป็นของใคร เขาที่กวนปราสาท หรือ เขาที่ชั้นชอบ
เห้อยัยนั่นอยู่ไหนเนี่ย ทำไมชั้นต้องห่วงเธอด้วย ชั้นหาเธอจะรอบโรงเรียนละนะ
"ช่วยด้วย ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยฉันด้วย ตุบๆๆๆ ชั้นอยู่ในห้องนํ้า"โยชิ
เห้ยนั่นมันเสียง โยชิ เธออยู่ในห้องนํ้า แต่ประตูมันล๊อกหนิ ไม้ๆๆใช่ไม้ผมต้องหาไม้เพื่อแงะประตู เจอแล้วดีนะ ที่เจอ ฟาดตรงกลอนไปอย่างจังทำให้ประตูเปิดออกมา โยชิล้มลงที่หน้าผมดีนะผมรับเธอทัน สภาพเธอแย่มาก มีแผลเยอะมากเมื่อรวมกับตอนเช้าด้วย ผมอุ้มเธอออกมา แต่แล้วเธอก็ลืมตาขึ้น
"ขอบใจนายมากนะ ฮันเตอร์ " โยชิ
เธอยิ้มแล้วสลบไป ไม่ได้การละ ซินดี้เธอมันร้าย ไม่น่าเชื่อเลยว่านี่คือผู้หญิงที่ผมเคยรัก ไม่น่าเชื่อเลยจริงงง
ติ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
"โมโมะแกบอกมิกิ เพื่อนรักยัยโยชิมาหลังโรงเรียนเดี๋ยวอย่าตื่นตุมนะ มากับมิกิสองคน แกมาดูโยชิให้ชั้นหน่อยชั่นมีเรื่องจะต้องจัดการกับซินดี้"ฮันเตอร์
"แล้วไม่ต้องบอกไอเลโก้มันหรือไง เดี๋ยวมันก็โกรธเอาหรอก"โมโม๊ะ
"ถ้าเมิงบอกเรื่องจะใหญ่มาก แล้วโยชิจะไม่ปลอดภัย เรื่องนี้กูจัดการเอง ออกมาให้เงียบที่สุด ใครรถามถึงกูบอกว่ากูกลับบ้านมาแล้ว จบนะ "ฮันเตอร์
ติ๊ด
ไปด้านของโมโม๊ะกันบ้าง
"มิกิ เธอมากับฉันเดี๋ยวนี้"โมโม๊ะ
"ปล่อยช้านเจ็บนะ"มิกิ
"ไม่เป็นห่วงเพื่อนเธอหรอ เธอเงียบๆตามชั้นมาอย่าให้ใครรู้ไม่งั้นเพื่อนเธอแย่แน่"โมโมะ
"โอเค"มิกิ
"นายนี่ไกลมากละนะ นายเล่ามาเดี่ยวนี้เลยนะ ว่าเกิดอะไรขึ้น ซินดี้ทำร้ายเพื่อนช้านเหรอ"มิกิพูดพร้อมกับจะร้องไห้
"นี่เธอมันเป็นแบบที่เธอเข้าใจ เห้อเธอจะร้องทำไมเนี่ยช้านแพ้นํ้าตาผู้หญิงนะ เดี่ยวก็จีบซะเลย 555555"โมโม๊ะ
"นายนี่ จะบ้าเหรอห๊ะ ช้านไม่ง่ายเหมือนผู้หญิงของนายหรอกนะ "มิกิ
"อยากลองดูป่ะล่ะ ว่าง่ายหรือไม่ง่าย "โมโม๊ะมองต้องสายตาเจ้าเล่ห์
"นี่ๆเลิกจีบกันเดี๋ยวนี้เลยนะ รีบมาดูโยชิก่อน เดี๋ยวจะตามซินดี้ไปไม่ทัน ส่วนเธอมิกิอย่าไปหลงคารมมันหล่ะ อย่าหาฉันไม่เตือน"ฮันเตอร์
"นี่มิกิ ชั้นจะว่านะบางทีเพื่อนของฉันอาจหยุดที่เพื่อนของเธอนะ"โมโม๊ะ
"มันก็ดี ถ้าเค้าสามารถลบคำสาปได้ คำสาปที่ตราตรึงใจโยชิ แล้วนายหล่ะเคยคิดจะหยุดที่ใครบ้างไหม"มิกิ
"บางทีอาจเป็นเธอก็ได้นะ ยัยขี้แง"โมโม๊ะ
โยชิค่อยๆลืมตาขึ้น
"ฮันเตอร์ ฮันเตอร์อยู่ไหน"โยชิ
"แหม๋ ตื่่นมาก็ถามหาเลยนะ ชอบมันล่ะสิ บางทีมันก็อาจชอบเธอก็ได้นะ มันไปเอาเรื่องคนที่ทำร้ายเธอ เธออยู่ตรงนี้แหละเดี๋ยวมันก็กลับมา"โมโม๊ะ
ด้านฮันเตอร์
ซินดี้เธออยู่ไหน ทำไมวันนี้มีแต่การค้นหา เนี่ย เหนื่อยจริงๆๆ ประชาสัมพันธ์ ใช่ๆๆประกาศประชาสัมพันธ์ก็ได้หนิ ยัยนั่นคงไปอ่อยใครอยู่คงไม่น่ากลับบ้านเร็วหรอก
ประกาศๆๆๆๆ ซินดี้มาพบฮันเตอร์ที่ห้องประชาสัมพันธ์ด้วย ฮันเตอร์มีของจะให้
ต้องแบบนี้แหละไม่งั้นคงไม่มา
รอไม่ถึง 10 นาที เธอก็เดินมาพร้อมทำหน้าตาอ่อยเต็มที่ ถ้าเป็นตะก่อนผมคงเคลิ้มไปละ แต่ตอนนี้มันไม่ใช่
"มีอะไรค่ะ ที่รัก"ซินดี้ เรียกผมพร้อมเข้ามากอดผมอย่างกับจะไม่อยากให้ผมจากไปไหน
"มีสิ" ฮันเตอร์ ผมยิ้มมุมปากพร้อมกระชากเธอออกจากตัว
"เธอมันเลวจริงๆ เธอทำแบบนี้กับโยชิได้ไง เค้าไม่ได้ทำอะไรเลย นะ เธอทำไม ทำไม ทำไมมมม"ฮันเตอร์
"ก็เพราะเตอร์สนใจมัน เตอร์เริ่มชอบมันดูจากแววตาซินก็รู้ "ซินดี้
"เรื่องมันไม่จบแค่นี้ คงเจอมันและสินะ มันเจอยิ่งกว่านี้แน่ถ้าคุณยังยุ่งกับมัน"ซินดี้
"ฉันจะรักใครก็เรื่องของฉัน เธอไม่เกี่ยว อยากทำไรก็ทำแล้วอย่าหาว่าไม่เตือน"ฮันเตอร์
ผมเหวี่ยงตัวเธออย่างแรงและไม่หันไปมองเธออีก ผมวิ่งๆไปหาโยชิ สภาพของเธอตอนนั้นผมไม่กล้าที่จะด่าเธอด้วยซํ้า
"นี่ยัยโยชิ ทีหลังอย่าหาเรื่องอีกนะ เห้อลำบากๆจริง ฉันไม่อยากมีเรื่องกับซินดี้เข้าใจไหม"ฮันเตอร์
"มิกิ โมโมะ กลับไปได้ละ"ฮันเตอร์
"นี่เธอมานี่ขี่คอช้าน ช้านจะไปส่งเธอ รถช้านจอดใต้อาคาร สภาพเธอคงเดินไม่ไหว"ฮันเตอร์
"ถ้าเธอไม่ขี่คอชั้นอุ้มนะ"ฮันเตอร์
"โอเคนายนี่มันเผด็จการที่สุด"โยชิ
แววตาทั้งคู่ที่มีความสุขโดยหารู้ไหมว่ามีสายตาอีกคู่กำลังจ้องมองมาด้วยความอิจฉา
"รีบขึ้นมา"ฮันเตอร์
"หย่ะ"โยชิ
จะว่าไปนายก็น่ารักดีเหมือนกันนะ ถ้าตอนแรกเราเจอกันดีกว่านี้ก็คงดีแหละ ถ้าเป็นแบบนั้นชั้นอาจชอบนายแทนที่จะชอบเลโก้ก้ได้ แต่ยังไงชั้นก็ไม่สามารถรักใครได้อยู่แล้วจนกว่าแม่ชั้นจะเล่าทุกอย่างให้ชั้นฟัง
"นี่เธอชั้นขับรถอยู่ต้องการสมาธินะ มาจ้องฉันแบบนี้ชอบฉันหรือไง "ฮันเตอร์ยิ้มด้วยสายตากรุมกริ่ม
"จะบ้าหรือไง ขับรถไปเลย ชริ "โยชิ
เธออย่ามาชอบฉันเลย คนอย่างเธอเหมาะกับเลโก้มากที่สุดยิ่งเธอเข้าใกล้ฉัน เธอก็ยิ่งอันตราย
"ถึงละ"ฮันเตอร์
"ยังไงวันนี้ชั้นก็ขอบใจนาย และต้องขอโทษด้วยที่ทำให้นายทะเลาะกับแฟน"โยชิ
โยชิยิ้มให้ก่อนลงจากรถแล้วเข้าบ้านไป แม่ชั้นเห็นสภาพนี้ชั้นต้องตายแน่จะโกหกว่าอะไรดีแอบย่องเข้าบ้านดีกว่า แต่พอก้าวเท้าเข้าบ้านไปกลับเจอแม่มองด้วยสายตา โกรธ พร้อมกับใครอีกคนที่ฉันไม่คาดคิดว่าเค้าจะมาบ้านฉัน เขาคนนั้นก็คือ...........
___________________________________________
เขาคนนั้นจะเป็นใครกันนะ แล้วแม่รู้อะไรรู้เรื่องหมดล่ะสิเนี่ย ติดตามกันหน่อยนะ เนื้อเรื่องกำลังเข้มข้น โยชิคนเราจะเป็นของใคร เขาที่กวนปราสาท หรือ เขาที่ชั้นชอบ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ