ยัยตัวร้ายกับนายไร้ส้ม

  "ใครมาเหรอครับคุณปู่"ชายหนุ่มซึ่งเป็นหลานบุญธรรมของทัศนัยชื่อ รัสตะวันเอ่ยขึ้นขณะเดินขึ้นบรรไดมาอย่างอารมณ์ดี

"อ่าว!สวัสดีครับคุณอา"ชายหนุ่มยกมือไหว้ทินกรกับแพรรำไพร ก่อนที่จะหันไปยิ้มให้แพทนภาซึ่งความเป็นจริงแล้วแพทนภา แพมนภัสและรัสตะวันรู้จักกันตั้งแต่เด็กๆแล้วรัสตะวันแอบปลื้มแพทนภามาตั้งแต่เด็ก เพราะเธอ นิสัยดีและน่ารักกับทุกคนยกเว้นแพมนภัสน้องสาวที่ต้องทะเลาะกันตลอดอาจจะเป็นเพราะแพมนภัสชอบแกล้งตน ส่วนแพมนภัสกับรัสตะวันเองก็ไม่ค่อยลงรอยกันเท่าไหร่ เพราะแพมนภัสเป็นคนนิสัยดื้อรั้น เอาแต่ใจและก็ห้าว

"ไงตะวันไปไร่มาเหรอเรา"ทินกรถามขึ้น

"ครับคุณอาช่วงนี้งานเยอะครับต้องไปดูคนงานเก็บส้ม"รัสตะวันตอบทุกคนคุยกัยอย่างสนุกสนานยกเว้น แพมนภัสนั่งทำหน้าหงิกอย่างเคืองๆ

"เฮ้อ!"แพมนภัสถอนหายใจยาวๆอย่างเซงๆอยู่ริมน้ำหลังบ้านหลังจากพ่อ แม่และพี่กลับไปแล้ว

"เป็นอะไร"รัสตะวันเดินเข้ามาถาม

"ยุ่ง"แพมนภัสตอบอย่างสั้นๆหันหน้าหนี

"นี่ฉันถามดีๆนะ"

"แล้วนายคิดว่าฉันอยากตอบนายรึเปล่าหละ"

"เธอนี่ยังกวนประสาทเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนนะ"รัสตะวันบอกอย่างเสียอารมณ์

แพมนภัสหันมามองหน้าอย่างไม่พอใจ"อ๋อ!ขอโทษนะฉันมันพวกกวน...ใครจะไปเหมือนพี่แพทกันหละสวยก็สวยนิสัยก็ดี"แพมนภัสพูดประชดประชัน"เสียใจด้วยนะเผอิญฉันมันพูดไม่เป็น แคได้ยินก็อยากจะอ๊วกแล้ว"แพมนภัสพูดแล้วจะเดินไปแต่รัสตะวันยืนขวางอยู่"หลีก"แพมนภัสพูดแล้วเหยียบเท้ารัสตะวันแรงๆ"โอ๊ย!รัสตะวันร้องลั่น

"สมน้ำหน้า"พูดจบแพมนภัสก็เดินจากไปด้วยความสะใจ

"ยายบ้า"ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นอย่างเจ็บใจ