In The End

   สหรัฐอเมริกา เวลา 6:23 AM.

 

   เสียงเหล็กกระทบกันเสียงดังไปทั่วเมือง ตอนนี้ทุกอย่างถูกสตัฟเอาไว้ ทหารลงตรวจแอเรียต่างๆทั่ว

ทุกพื้นที่ แต่ยังคงไม่แน่ใจว่าที่นี่ยังเหลือคนอยู่อีกหรือไม่ ฮอริคอปเตอร์ ลงจอดที่ถนนกลางเมือง แล้ว

ทหารตรวจพื้นที่ค่อยเดินลงมา เรื่อยๆ และเเยกไปคนละทางตามที่หัวหน้าสั่ง

 

   "เร็วๆๆๆ เรามีเวลาไม่มากนะพลทหาร!!"

 

     เสียงตะโกนรัวๆของผู้สั่งการสั่งมาเป็นระยะๆ วันนี้เป็นที่5 แล้วที่รัฐบาลเริ่มสั่งมาตราการ GATTAI

กวาดล้างคนทั้งอเมริกามารวมกันที่ แอเรีย - 609 ที่เป็นโดมขนาดใหญ่ มีห้องทั้งหมด 2,000,009 ห้อง

และสามารถรองรับประชากรได้อีกมากมาย แต่ที่ทุกอย่างนั้นย่ำแย่ไม่ใช่เพราะสิ่งที่มนุษย์บางคนทำแต่

เป็นเพราะรัฐบาลเรียงตามรายชื่อ และจะบอกนักวิทยาศาสตร์ทดลองคนตามรายชื่อได้เลย เเละการทดลองนี้

 

   พวกเขาบอกด้วยเสียงตรงกันว่า มันคือ "สิ่งที่จะเปลี่ยนโลกทั้งใบ" นั่นมันไม่มีใครคิดว่ามันสำคัญ

ซักเท่าไหร่ พวกเขาจะถูกตั้งชื่อว่า ' lab Rast - 000 'หลังจากการทดลองนั้นสำเร็จแล้วและจะเรียงเลข

ที่ไปเรื่อยๆจนกว่าจะครบภายใน 7 ปี ให้หลัง และถ้าเกิดการทดลองผิดพลาด พวกเขาจะจัดการศพด้วย

การเอาศพไปเเช่ในน้ำกรดเพื่อไม่ให้ส่งกลิ่นเหม็นและไปแช่ฟลอมาลีนอีกที แล้วค่อยโยนศพลงเครื่องบด

มันเป็นวิธีที่ทำให้หนูทดลองที่ถูกเข้าใจผิดว่าตายแล้ว กลัวแต่สุดท้ายก็ตายอยู่ดี ....

 

   - Area - 216 -

 

   ร่างหนึ่งนอนอยู่บนเตียงสลบไม่ได้สติ หลังจากที่เขาถูกจับมาที่นี่ก็สลบจากเข็มฉีดยาสลบ

เขาจำอะไรไม่ได้ และพวกนักวิทยาศาสตร์ ยังล็อกเเขนทั้งสองข้างของเขาเหมือนคนไข้โรคจิต 

มันทำให้รู้สึกไม่ปรกติเลย เขาเกลียจการถูกขังเป็นที่สุด มันทำให้อึดอัด และที่นี่เขาไม่สามารถออกไป.

ได้เลย เพราะประตูมันต้องใช้คีย์การ์ดในการเปิด เขาค่อยๆลืมตาขึ้นมา เขาถูกทดลองมากว่าสองวัน

ได้เเล้ว เท่าที่จำได้ ... เขาลุกขึ้นมา และเเขนทั้งสองข้างก็ยังถูกล็อกไขว้ข้างหลังอยู่เช่นเดิม แต่แปลก

ตรงที่ว่า ห้องมันเปลี่ยนไป มันดูใหญ่ขึ้นเล็กน้อย และรอบตัวไม่มีสิ่งของหรืออะไรวางอยู่เลยนอกจาก

เก้าอี้หนึ่งตัว พื้น เพดาน ผนัง เป็นเหมือนนวมสีขาวทั้งหมด มีไฟอยู่เเค่หลอดเดียว ข้างซ้ายมีกระจกเเข็ง

ที่ถูกสั่งทำมาเป็นพิเศษ ไม่สามารถใช้อะไรตีให้แตกได้ ข้างในถ้ามองเข้าไปมันเป็นห้องขนาดเล็ก ที่มี

คอมพิวเตอร์หนึ่งตัว แผงควบคุมที่ติดอยู่กับกระจกและมีไมล์ตั้งอยู่ สุดท้ายคือเก้าอี้ สายตา

ของชายหนุ่มยังคงผล่ามัว มันมองไม่ค่อยชัด ก่อนจะปรับสายตารับแสงได้อย่างคงที่ ก่อนจะมี

ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาในห้องส่ง แล้วนั่งลงบนเก้าอี้ แล้วบอกว่า

 

  "lab Rate - 606 เชิญมานั่งลงเก้าอี้"

 

  "จะสัมพาษณ์ผมอีกรึไง...น่าเบื่อชมัด...!"

  

  "ขอประทานอภัยนะครับ ที่เราคงจะสัมพาษณ์แต่เรื่องเดิมๆ แต่ว่าวันนี้จะสัมพาษณ์เรื่องอื่นครับ"

 

  "เหรอ..."

 

   เขาลุกขึ้นเดินไปนั่งลงบนเก้าอี้ ที่มีไมล์ยื่นลงมา ชายคนนี้มีลักษณะใส่กางเกงยีนส์ สวมชุดแลป

และทับเสื้อกาวน์ใส่อีกที ผมสีฟ้าชี้โด่เด่เหมือนวัยรุ่นอายุ 18-19 ปี 

 

  "อะไรล่ะ...ที่จะสัมพาษณ์ผมน่ะ"

 

  "เรื่องความเป็นมาของคุณครับ"

  

  "อ้อ!...นั่นมันง่ายมากเลยล่ะ..."

 

  "เริ่มจาก?"

 

  "พวกคุณจับผมมาแล้วมาทดลอง มันมีแค่นี้แหละ"

 

  "เอาดีๆครับ"

 

  "เหอะ ก็ได้ ผมเป็นนักฆ่า ที่รับจ้างฆ่าคนที่นายจ้างส่งเควสให้"

 

   "อืม..."

 

  เขาก้มลงจดข้อมูลลงในกระดาษแผ่นหนึ่ง...

 

  "หลังจากที่ผมดูมาคุณชื่อ ลิค อายุ 19 ปี ข้อมูลไม่แน่ชัด สิ่งที่ชอบหรืออะไรไม่ปรากฏ..."

 

  "เออ แล้วจบการสัมพาษณ์รึยังล่ะ"

 

   "ยังครับ คุณชอบสีอะไร ?"

 

    "ดำ เทา แดง "

 

    "แล้วอาวุธที่พกติดตัวตลอด?'

 

    "มีด ปืนไรเฟิล "

 

    "สิ่งที่ชอบทำยามว่าง"

 

    "ฆ่าคน"

 

    'ว่าแล้วทำไม...ประชากรลดลงหายไปทีละคน...'

 

    "เอาล่ะ ขอบคุณนะครับ จบการสัมพาษณ์ เจอกันอีกสองวันครับ"

 

    เขาเดินออกไปพร้อมปิดไฟในห้องส่ง  เขาลุกขึ้นก่อนจะกลับไปที่มุมห้องแล้วนั่งลง ทีนี้ความเงียบ

ก็เข้าครอบงำทันทีที่เสร็จการสัมพาษณ์ ..

 

   ตุบ...

 

  กระดาษที่ห่อของอยู่ภายใน ถูกส่งออกมาที่ช่องประตูสำหรับส่งของให้ เขาเดินไปก่อนจะเดินไป

ขยับให้พลิกไปอีกด้านจนกระดาษคลี่ออกมา ...

 

   'มีด...กับปืนสั้น...?"

 

  เขาลองจับขอบเหล็กแล้วค่อยๆแกะออกอย่างทุลักทุเล จนแขนทั้งสองข้างหลุดออกจากกัน

และจำได้ว่า ....

 

   ทหารสองคนที่คุมตัวเขามาเกี่ยงกันเรื่องล็อกแขนของเขา พวกนี้เป็นพวกมือใหม่ จึงเอาแต่พูดปัดๆ

ข้ามหัวเขาไปเรื่อยๆ 

 

   'นายก็ล็อกสิ เดี๋ยวถ้ามันมีอาวุธซ่อนมาล่ะซวย ยิ่งเขาเป็นนักฆ่าด้วย '

   "ไม่เว้ย! นายทำสิวะ ฉันจะเปิดประตู!"

 

  ประมาณนั้น อย่างน้อยมันก็ดีอยู่หรอกที่มันเป็นมือใหม่ และยังขี้ขลาดกลัวตายอยู่ เขาเดินไปหยิบมีด

และปืนขึ้นมา ก่อนจะมีกล่องสี่เหลี่ยมแบนส่งมาทางช่องส่งของแต่มันมีโน๊ตแปะมาด้วย

 

    'ถึงเวลาแล้วที่คุณจะทำสิ่งนี้ ฝากด้วยล่ะ มันจะดีมากถ้าคุณไม่ตายก่อน ในกล่องนี้มีวิทยุหูฟังอยู่

และผมจะส่งเรื่องที่คุณควรทำมาให้ หลังจากที่คุณเตรียมตัวเสร็จแล้ว...'

 

   " Welcome To Area - 216"

 

 

   To Be Continue