ทะเลเลือดแห่งความทรงจำ

"ท่านคือปีศาจที่ฆ่าคนที่มาสร้างเขื่อนที่นี่ใช่ไหมคะ"ฉันถามมังกรสีฟ้าตัวนั้น
"ใช้ คนที่ฆ่ามนุษย์พวกนั้นคือข้าเอง"มังกรสีฟ้าตัวนั้นตอบมา
"ทำไมท่านถึงต้องทำแบบนั้น แล้วสึนามิที่เกิดขึ้นทุกเดือน คือฝีมือท่านอีกใช้ไหม"ฉันยังคงยืนยังที่จะถามต่อไป
"ที่ข้าต้องทำแบบนี้น่ะเหรอ เพราะว่า มนุษย์พวกเอาคุณหนูของข้าไปไงละ"มังกรสีฟ้านั้นกระทืบเท้าจนพื้นสะเทือนทำให้ฉันล้มลงกับพื้น
"คุณหนูของท่าน?"
"ใช่ ทั้งๆทีคุณหนูยังเด็กมากแถมยังต้อง ออกมาจากอณาจักร ตั้งแต่อายุ9ขวบเลย ทั้งๆที่คุณหนูน่าสงสารออกขนาดนั้นแต่พวกนั้นกลับ..."เจ้ามังกรนั้นมีเสียงสะอื้นเล็กน้อยก่อนฉันจะสังเกตุเห็นน้ำตาที่ออกมาจากตาของมังกรนั้น
"แล้วก็เด็กอย่างเจ้าน่ะ ข้าไม่ฆ่าหรอก ท่าหมดคำถามแล้วก็ จงเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ แล้วรีบไปสะ ก่อนที่ข้าจะเปลี่ยนใจ"มังกรตัวนั้นหันหลับไป และกำลังจะกลับลงทะเล
"ไม่คะ!"ฉันตะโกนตอบไปแล้วมังกรนั้นก็หันมา
"จนกว่าฉันจะแน่ใจว่าท่านจะไม่โผล่มาฆ่าคนบริสุท หรือ ทำให้น้ำท่วมเมืองจนวินาจอีก ฉันจะไม่ไปไหนทั้งนั้นคะ!" ฉันยืนกรานด้วยเสียงอันหนักแน่น
"5555คิดจะกำจัดฉันเหรอ กล้าดีนี่เธอน่ะ ทั้งๆทีไม่มีอาวุธใดๆเลยละนะ"มังกรตัวนั้นหัวเราะ ก่อนจะใช้มือขว้าฉันขึ้นมา ก่อนจะมีเสียงปืนดังขึ้น แล้วลูกปืนนั้นก็ดูเหมือนจะยิงมาโดนที่แขนของมังกรทำให้ฉันร่วงลง ก่อนที่จะมีร่างนึงมารับฉันไว้
"ชิ ตัวเกะกะอีกแล้วรึไง"เจ้ามังกรนั้นพูดออกมาด้วยท่าทางไม่พอใจ
"เป็นอะไรไหมน่ะ"ฉันได้ยินเสียงหนึ่งเรียกฉันอยู่
"คุณหัวหน้า!"