นายบ่นกับคุณหญิงจอมวุ่น

ตอนที่ 2
ที่ได้พบกับ......นักเรียนใหม่
          ความเดิมจากตอนที่แล้วสมศักดิ์ได้อุจจาระราด(อย่าลืมอ่านตอน 1 หล่ะ^^) สีของอุจจาระราดที่สมศักดิ์ได้ปลดปล่อยออกมาเป็นสีรุ้งซึ่งเกิดจาการดื่มนมสีรุ้งของแมวตัวหนึ่งที่เป็นมาสค็อตของนมยี่ห้อนี้ที่ขายแทบไม่ออกแต่สมศักดิ์ดันชอบ ชื่อยี่ห้อว่ารุ้งนภาสุดล่าฟ้าเขียว รสชาติกล่มกล่อมรสออกหวานนิดๆเค็มนิดๆขมนิดๆเหมาะสำหรับคนชอบรสชาติและชอบลองของใหม่ๆ โดยสีกางเกงของสมศักดิ์จากสีฟ้าปรกติกลายเป็นสีรุ้งทันทีตอนนั้นเองสมศักดิ์เปลี่ยนสีหน้าจากเข้มขรึมซึ่งคิ้วจะตรงอยู่ตลอดตอนนี้เปลี่ยนเป็นคิ้วด้านซ้ายของทั้งสองโค้งลงแหลมตรงแถมมีเครื่องหมายบวกขึ้นตรงหน้าของสมศักดิ์บนขวาสภาวะตอนนี้สมศักดิ์กำลังโกรธแบบสุดดั่งกับภูเขาไฟใกล้ปะทะออกมา ตอนนั้นหน้าของสมศักดิ์ได้เปลี่ยนเป็นสีแดงฉานราวกับพระอาทิตย์เนื่องจากพระอาทิตย์ได้ส่องมาที่เขาจุดๆเดียวทำให้สมศักดิ์เจิดจรัสและเด่นทันทีจากนั้นก็มีเสียงกระซิบกระซาบกัน
 "เห้ยนาย นั้นมันสมศักดิ์นิ สุดยอดนักบ่น วันนี้ทำตัวเด่นอีกแล้ว"เด็กนักเรียนชายกลุ่มหนึ่งที่มีเลขหนึ่งติดอยู่บนหัวพูดนินทราจนสมศักดิ์ได้ยิน
 "เธอๆผู้ชายคนนนั้นที่ร่ำลือกันอ่า" เด็กนักเรียนหญิงกลุ่มสองที่มีเลขสองติดอยู่บนหน้าขนาดใหญ่จนไม่เห็นตากับปากและจมูกซุบซิบนินทาจนสมศักดิ์ได้ยิน
 "เฮ้ยแก ผู้ชายคนนั้นอ่าที่มันวันเอาแต่บ่น"กลุ่มเพื่อนเพศที่ 3 ได้ทำการตะโกนจนสมศักดิ์ไม่ได้ยิน เพราะสมศักดิ์ทนไม่ไหวเลยจะไม่รับฟังสิ่งใดๆทั้งสิ้น ตอนโกรธจัดสมศักดิ์จะกำมือทั้ง 2ข้างไว้แน่นๆเพื่อระงับความโกรธ เหงื่อของสมศักดิ์ไหลดั่งสายน้ำจนเส้นเลือดแดงและดำของสมศักดิ์เปล่งที่มือจนสมศักดิ์ทนไม่ไหวหลังจา่กนั้นเองสมศักดิ์ก็......
 "หยุดเลยคนเขียนแต่งตอน 2 ด่วน มาเล่าย้อนความเดิมแบบผิดประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติได้ยังไง ตอนเข้าแถวนะแสงมันเจิดจร้ามากราวกับว่ามันส่องโดดเด่นมาที่ข้าพเจ้าเพียงผู้เดียวแถมมีเสียงบรรเลงอันเร้าใจของวงกีตาร์และนักดนตรี...." สมศักดิ์ก็บ่นยาวๆๆๆ จนคนเขียนทนไม่ไหวเอาแผ่นเซนเซอร์มาบังไว้
 "งั้นมาอ่านตอน 2 กันเลยดีกว่านะครับ ปล่อยสมศักดิ์บ่นไป"
คนเขียนยิ้มมุมปากเป็นรูปตัวยูและเขียนอย่างมีความสุข
=============================
"เงียบๆ นักเรียนคนใหม่ที่ย้ายมาจะตกใจหาว่าพวกเธอบ้านนอกกัน" อาจารย์สมเหตุพูดแดกดันนักเรียน ทุกคนในห้องจึงสงบนิ่งเงียบราวกับป่าช้า จากนั้นก็มีนักเรียนคนหนึ่งเข้ามาแล้วแนะนำตัวตัวทำให้ทุกคนในห้องถึงกับอ้าปากค้าง สมศักดิ์ถึงกับลุกและชี้หน้า
"นายมันคนที่ทำให้เกียรติประวัติของข้า สมศักดิ์ เดอะลอร์ดมาสายเป็นครั้งที่สองโดยคนแรกที่ทำให้ข้ามาสายคือหินที่อยู่ตามถนนนายทำให้หินเสียใจมันดีใจมากที่ทำให้ข้ามาสายเป็นครั้งแรกและข้าเตะมันทิ้งไปกลางถนนทำให้เกิดกระจกหน้ารถยนต์แตก ว่ะฮ่าฮ่า รู้ไหมใครชดใช้ตูนี้แหล่ะ เพราะเจ้าหินบ้านั้น...." สมศักดิ์ก็บ่นยาวๆๆๆจนหลายคนปล่อยไปเหอะจากนั้นคนใส่ชุดรัดรูปสีดำแนะนำตัว
"สวัสดี เราชื่อ ดำ  ชื่อจริง ดำจัง นามสกุล ดำมาก อาหารที่ชอบ ของสีดำ สีที่ชอบ สีดำ ที่ย้ายมาเพราะเหตุผลทางบ้าน" ดำแนะนำตัวด้วยรอยยิ้มอันเจ้าเล่ห์แถมจมูกแหลมอันแหลมคมก็เด้งขึ้น
"ฮ่าฮ่า งั้นคนต่อไปเชฺิญ"
"สวัสดีครับ พวกเราทั้ง 2 เป็นแฝดกันโดยผมชื่อ จิ้น ส่วนผมชื่อ กันเลย เป็นเด็กหนุ่มหน้าใสจากโรงเรียนข้างๆครับ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะครับ" นักเรียนชายสองหน้าใสแจ๋ว จิ้นเป็นผู้ชายที่สูงประมาณ 180 เซนติเมตร ตากลมสีฟ้า ปากยิ้มตลอดเวลาส่วน กันเลย สูงๆพอกับจิ้น ตากลมสีเขียว ทำหน้าเข้มบ้าง แต่สิ่งที่แตกต่างเล่นเด่นชัด ทรงผมของจิ้นจะชี้ขึ้นและทรงผมของกันเลยขะชี้ลง
"รู้สึกนักเรียนที่เข้าใหม่เฮฮาดีจัง งั้นคนต่อไปเชิญ" อาจารย์สมเหตุพูดไปหัวเราะไป
"สวัสดีค่ะ ดิฉันชื่อ สาสมค่ะ เป็นผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่สามารถ...... ลืม ขอโทษค่ะ"สาสมเปลี่ยนสีหน้าเป็นแดงอมชมพูแบบเขินมาก
"ไม่เป็นรายยย พวกเราให้อภัยเสมอ" เหล่าสาวกพวกคลั่งสาวน้อยยิ้มหน้าระลื่น ยกเว้นสมศักดิ์และมีรังสีอำมหิตมาจากสาวรอบข้าง สาสมเป็นผู้หญิงไม่ธรรมดามีหูแมวด้วยสวมแว่นตาสูง 160 กว่า เป็นผู้หญิงตัวเล็กน่ารักคนหนึ่ง จากนั้นอาจารย์กล่าวต่อว่า
"ส่วนที่เหลือแยกย้ายไปนั่งประจำที่ของตนได้"อาจารย์บอกแบบขอไปที
"อาจารย์ค่ะ/ครับ แล้วพวกผม/หนู ไม่ต้องแนะนำตัวอ๋อ"
"อ๋อก็พวกเธอ......มันก็แค่ตัวประกอบของเรื่องนี้ไง ว่ะฮ่าฮ่า" อาจารย์สมเหตุหัวเราะดังลั่นแบบสะใจ นักเรียนใหม่คนอื่นทำหน้าหวอจากนั้นตัวซีดขาวอย่างกับซักมาดีด้วยโอโม่แล้วไปนั่งประจำที่
 "เฮ้ยไม่จริงน่าทำไมแกถึง.." สมศักดิ์ทำหน้าช็อคแบบสุดๆ
.
.
.
.
.
.
.
     อย่าลืมมาวิจารณ์กันหล่ะจะได้แก้ไขข้อผิดพลาดได้ อิอิ  
ขอบคุณคนที่ติดตามอ่านด้วยหล่ะ
ส่วนนางเอก....... โผล่..... ไม่รู้จิ อิอิ