นายบ่นกับคุณหญิงจอมวุ่น

-

เขียนโดย sdtt1234

วันที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2559 เวลา 12.57 น.

  2 ตอน
  1 วิจารณ์
  5,012 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 5 มกราคม พ.ศ. 2559 15.29 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) วันแห่งการบ่นของสมศักดิ์

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

            ตอนที่ 1

   วันแห่งการบ่นของสมศักดิ์

      หลังจากการสัมภาษณ์ของชายชุดรัดรูปสีดำจมูกแหลม(เนื้อความเป็นมายังไงติดตามในบทนำได้เลย) สมศักดิ์ได้สังเกตนาฬิกาข้อมูลพบว่าเหลือเวลาอีกประมาณ 20 นาทีถึงจะเข้าแถวซึ่งโดยปกติสมศักดิ์ออกจากบ้านประมาณ ตี 5 ในการเดินทางมาโรงเรียน ทำไมสมศักดิ์ไม่ขึ้นรถมาโรงเรียนหรือไม่ให้พ่อแม่มาส่งเพราะว่าสมศักดิ์เป็นคนบ่นมากกก  อยู่ที่ไหนก็บ่น นี้ นั้น โน่น พอขึ้นรถเมลล์ทุกคนยอมลงหมดเพื่อให้สมศักดิ์ได้นั่งคนเดียวถึงขั้นคนขับรถเมล์ให้เงินจำนวน 100 บาทเพื่อให้สมศักดิ์ลงจากรถ ชื่อเสียงสุดยอดแห่งการบ่นในจังหวัดนี้คือสมศักดิ์และที่พ่อแม่ไม่ไปส่งสมศักดิ์เพราะว่าท่านทั้งสอง..........ขี้เกียจ  จึงเป็นเหตุให้สมศักดิ์ต้องตื่นเช้าแล้วเดินมาโรงเรียนทุกวันโดยพื้นฐานสมศักดิ์เป็นคนสูง 180 เซนติเมตร หนักประมาณ 63 กิโลกรัม เป็นน้ำหนักโดยปกติของคนทั่วไป จึงเป็นเหตุให้สมศักดิ์ต้องวิ่งไปโรงเรียนครั้งแรกด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อถึงขั้นเด็กร้องไห้ยังหยุดร้องความเร็วนั้นยิ่งกว่าเต่าซึ่งช้ากว่าเดินปกติโดยเจ้าตัวไม่ได้สังเกตถึงแม้จะมีคนหัวเราะใส่ก็ตาม 

      ตอนนนี้เวลา 7.59 นาฬิกา สมศักดิ์ถึงพอดี

  "เกือบสายแล้วแม่ง ไอ้คนใส่ชุดรัดรูปสีดำจมูกแหลมจำไว้เลยนะที่ทำให้ข้าต้องวิ่งด้วยความเร็วของเต่า 10 ตัวที่กำลังแบกพีระมิดอยู่ ถ้าเจอนะ  เดี๋ยวจะซัด โดดถีบ  เบิร์ดคิก  ท่าผีเสื้อบิน...." สมศักดิ์ก็บ่นไปเรื่อยๆระวังเข้าแถวด้วยคิ้วขมวดปากจากซ้ายไปขวาโค้งขึ้นลงเป็นดับเบิ้ลยู ตอนที่ปากเป็นแบบนี้คือตอนที่สมศักดิ์โกรธสุดขีด หลังจากเข้าแถว สมศักดิ์ก็บ่นต่อ ทุกคนก็ถอยห่างจากสมศักดิ์ 

 "ขนาดบ่นจนถึงขีดสุดแล้วนะ ยังไม่หายโกรธเลยแม่ง วันนี้ก็ดันเป็นวันที่อากาศร้อนด้วยแถมพระอาทิตย์ทำไมต้องเล็งจุดศูนย์กลางมาที่ตูด้วยทำไมตูต้องเจิดจรัสด้วยพระอาทิตย์หหรือสปอตไลท์กันแน่ ที่น่าหงุดหงิด ผอ สมส่วน แม่งพูดยาวจัง วันที่ตูร้อนคนเดียวสาธยายแบบสโลว์โมชั่นแถมเนื้อหานี้เป็นสสารที่จับต้องไม่ได้เลยเป็นแก๊สดีๆนี้เอง แถมวันนี้ดันมีวิชาที่ข้า เดอะสมศักดิ์ เกลียดที่สุดคือ โฮมรูม...." สมศักดิ์ก็บ่นยาวๆถึงห้องเรียน จนในที่สุดสมศักดิ์ก็ถึงห้องเรียนก่อนเข้าโฮมรูม 1 วินาที

     หลังจากสมศักดิ์มาถึง หัวหน้าห้องก็เริ่มกล่าว

 "นักเรียนเคารพ " หลังจากหัวหน้ากล่าว ทุกคนก็ลุกขึ้นแล้แล้วยกมือไหว้อาจารย์ ยกเว้นสมศักดิ์

"ทำไมตูต้องเคารพอาจารย์ ทุกคนมีสิทธิเท่าเทียมกันจะเคารพหรือไม่ก็ได้นิ..."จากนั้นสมศักดิ์ก็บ่นยาว

 "สมศักดิ์ก็ยังบ่นเหมือนเดิมแต่ปล่อยเค้าไปนะทุกคนเนื่องจากห้องเรามีนักเรียนลาออกจากห้องไปประมาณ 10 คนเนื่องจากทนการบ่นของสมศักดิ์ไม่ไหว วันนี้จะมีนักเรียนใหม่ย้ายมาทั้งชายและหญิงค่ะ" อาจารย์สมเหตุได้ป่าวประกาศ

 นักเรียนคนอื่นๆก็เริ่มซุบซิบกัน

   "จริงหรอที่จะมีนักเรียนย้ายมาใหม่"

       "ห้องเราจะไม่เงียบเหงาแล้ว ซึ่งมันก็ไม่เงียบเพราะการบ่นสมศักดิ์"

    "ฉันกลัวอย่างนึง นักเรียนใหม่จะทนสมศักดิ์ได้ไหม"

จากนั้นมีนักเรียนชายคนหนึ่งชื่อ  สมเอ  ได้ยกมือขึ้นถามอาจารย์ 

 "อาจารย์ครับนักเรียนใหม่จะทนสมศักดิ์ได้ไหมครับ" เนื่องจาก สมเอ เป็นคนหน้ารูปตัวเอ ไม่มีปากไม่มีจมูกมีรูปตัวเอติดไว้ที่หน้า ทำให้ใครหลายคนเดาใจไม่ได้ นักเรียนคนอื่นในห้องนี้ก็เป็นเหมือนกันไม่รู้เพราะอะไรมีทั้ง สมบี สมซี.....

"อ๋อ เรื่องนั้นแบบว่า....  อยู่ที่ตัวนักเรียนใหม่นะค่ะนักเรียน งั้นนักเรียนใหม่ทั้งหมดเชิญเข้ามาได้"

 ....................................

"เฮ้ยนั้นมัน!!!!!!!!" สมศักดิ์ถึงกับอ้าปากค้างพูดไม่ออก  

เขาเป็นใครกันแน่ นักเรียนใหม่ที่ว่า โปรดติดตามตอนต่อไป

.

.

.

นางเอกหรอ  ก็มาตอนที่ ..... หน่ะ   

มีตรงไหนผิดพลาดติเตียนได้เลยครับ พร้อมจะแก้อยู่ข้อผิดพลาดของตนเองเสมอ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา