นายตัวร้าย กับ ยัยสุดแสบ

-

เขียนโดย Zane

วันที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2559 เวลา 11.45 น.

  7 ตอน
  2 วิจารณ์
  10.39K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 มกราคม พ.ศ. 2559 23.46 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

7) คนข้างบ้าน...

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ทำบ้าอะไรกันอยู่ตรงนี้"    เสียงของเนคอนดังมาจากทางด้านหลังของเอมิ  เขาเดินกรูดเข้าไปกระชากแขนเอมิออกจากอ้อมแขนของซัน

 

"เกิดอะไรขึ้นแกทำอะไรเธอ"   เนคอนถามซันด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด ในขณะที่ซันมองเนคอนด้วยเเววตาที่ดุดันแฝงไปด้วยความโกธร

"ที่ยัยนี้เป็นแบบนี้...ตัวนายเองน่าจะรู้ดีว่าทำไม ถ้าดูแลเธอไม่ได้ก็ปล่อยเธอไปซะ"  ซันจ้องหน้าเนคอนแล้วตอบกลับไปด้วยท่าทีจริงจัง

 

 

"พอ... พอสักทีเถอะ"  เอมิตะโกนสุดแรงที่มีแล้วเธอก็วิ่งออกไปโดยไร้จุดหมาย

 

เนคอนวิ่งตามเอมิไป ส่วนซันก็ได้แต่มองด้านหลังของสองคนนั้นด้วยความเจ็บปวด..

"ตอนนี้เธอคงไม่ต้องการอัศวินขี่ม้าขาวอย่างฉันแล้วสิ"  ซันพรึมพรำออกมาพร้อมกับพยายามฝืนยิ้มสีหน้าของซันยังคงดูเจ็บปวด...  เขาทำอะไรไม่ได้มากไปกว่านี้ทั้งที่เขามองแค่เธอมาตลอด  แม้ว่าเธอจะไม่เคยรู้ตัวเลยก็ตาม 

 

 

#ความรู้สึกของซันนี่

[ตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นรอยยิ้มของเธอเมื่อปีก่อน...  มันทำให้ผมหลงรักเธอ จะว่าเป็นรักแรกพบก็ไม่ผิดหรอก  ปีที่แล้วผมต้องย้ายมาอยู่กับป้าเพราะพ่อกับแม่ต้องไปทำงานที่ต่างประเทศ ในวันแรกที่ย้ายมาผมก็ได้เจอกับเธอรักแรกพบของผม  เธอพูดคุยกับเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งอย่างสนุกสนานที่สวนหน้าบ้านของเธอเอง  ผมที่มองลงมาจากชั้นสองที่อยู่ข้างบ้านเธอ เผลอมองเธอและอดที่จะยิ้มตามรอยยิ้มนั้นไม่ได้เลย  ผมรู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก  หลังจากนั้นผมก็แอบมองเธอมาตลอด.... แต่เธอคงไม่เคยมองเห็นผมเลย  ผมสอบเข้า ม.ปลายที่เดียวกับเธอ  และโชคดีที่ผมได้อยู่ห้องเดียวกับเธอด้วย  ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังไม่สังเกตุเห็นผม  ทั้งที่เราอยู่ข้างบ้านกัน ทั้งที่เราได้เรียนและอยู่ห้องเดียวกัน  เธอกลับไม่เคยมองมาที่ผมเลย...  จนวันนี้มีผู้หญิงคนหนึ่งถามหาเธอและต่อว่าเธออย่างแรง  ผมไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเธอเเต่เรื่องที่ได้ยินตอนนั้นมันเหลือเชื่อจริงๆ  ผมมองเธอท่ามกลางฝูงนักเรียนมากมาย  พอมองเธอแบบนั้นก็อดไม่ได้ที่จะเข้าไปดึงตัวเธอออกมา....  ผมอยากให้เธอยิ้ม  อยากมองเธอที่กำลังยิ้มอย่างมีความสุข  ผมพยายามพูดแหย่ให้เธอยิ้มแต่กลับได้ผลตรงกันข้าม...  จู่ๆเธอก็เงียบแล้วก้มหน้าลงเหมือรู้สึกผิดอะไรสักอย่าง แล้วเธอก็พูดออกมาเบาๆว่า ("............. ฉะ ฉันไม่รู้ว่าเขามีคู่หมั้น  ทุกอย่างที่เกี่ยวกับเขา... ฉันไม่รู้อะไรเลย")  หลังจากจบประโยคนั้นเหมือนเธอกำลังร้องไห้อยู่   ผมรู้สึกเจ็บที่ใจ  เจ็บปวดมาก...  ในตอนนั้นผมอยากเป็นคนที่อยู่ข้างเธอ  ไม่อยากแค่มองเธออีกต่อไปแล้ว  คิดได้อย่างนั้นผมก็ดึงเธอมากอดไว้  สัมผัสนั้นมันยิ่งทำให้ผมอยากดูแลเธอมากขึ้น  และมากขึ้นเรื่อยๆ   ในอ้อมแขนผม...ผมรู้สึกได้ถึงร่างกายที่กำลังสั่นของเธอ !!  จนกระทั่งมีเสียงผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้น แล้วเขาก็เดินเข้ามาดึงเธอออกไปจากอ้อมเเขนผม  ผู้ชายคนนี้สินะที่เป็นต้นเหตุให้เธอต้องร้องไห้..... เราพูดแล้วจ้องหน้ากันอย่างจริงจัง  ไม่นานนักเธอคงอึดอัดกับสถานะการณ์ถึงได้ตะโกนบอกให้เราพอ!!   เเล้วเธอวิ่งออกไป  ผมอยากวิ่งตามแผ่นหลังเล็กๆนั้นไปใจแทบขาด   แค่พอคิดว่าตอนนี้คนที่เธอต้องการคงไม่ใช่ผม  ขามันก็ก้าวไม่ออกซะงั้น...  เจ็บ!.. ผมรู้สึกเจ็บปวดเหลือเกิน!]

                                 

                          เว็บขีดเขียน

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา