Adventures of a New World : การผจญภัยของโลกใหม่

               ทะเลทรายที่มีผู้คนอยู่จำนวนมากกำลังดีใจถึงชัยชนะที่ได้รับ เวลากลางคืนแล้วพวกเขาได้ตั้งหลักอยู่ตรงนั้น รูบี้ที่กำลังนั่งดูไอริสทำอาหารก็ทบทวนถึงความสามารถของตัวเอง ลีโอที่ไม่พูดไม่จากับโคลด์ที่บินไปนอนอยู่ข้างๆซีน่อนที่อยู่ขั้นกลางระหว่างทั้งสอง ไอริสจึงถามคำถามกับรูบี้
     "ทำไมสองคนนั้นถึงเป็นแบบนั้นล่ะคะ ?"
รูบี้หันกลับไปมองทั้งสองคนก็ทำหน้าเบื่อๆและตอบกลับมาว่า
     "ไม่รู้สิ…"
ซีน่อนที่ทำท่าทางอึดอัดก็ลุกขึ้นและเดินเข้ามานั่งใกล้ๆไอริสปล่อยให้ลีโอกับโคลด์นั่งอยู่ตรงนั้นกันสองคน
ผู้กล้านั่งล้อมรอบกองไฟและกำลังฉลองกันยกใหญ่ คาเลนก็ชวนพีบีให้เดินไปหารูบี้แต่ก็ยังให้พีบีเดินนำอยู่ดี เมื่อทั้งสองเดินมาถึงกองไฟของพวกรูบี้พีบีก็ผลักคาเลนไปหารูบี้
     "อ๊ะ ไม่ได้เจอกันตั้งนานนะคาร่า พีบี"
รูบี้ทักทายมาด้วยรอยยิ้มเหมือนปกติที่อยู่ด้วยกัน แต่ซีน่อนกับไอริสก็หันไปมองที่รูบี้ด้วยความตกใจในใจก็คิดเหมือนกันแต่ก็ไม่ได้พูดออกมา
     'คาร่า ?!'
     "เป็นไงบ้าง"
     "ก็อย่างที่เห็นแหละ สบายมาก !"
คาเลนประหม่าเล็กน้อยแต่พีบีก็พยักหน้าให้ประมาณว่าดีแล้ว
     "มานั่งด้วยกันสิ"
พีบีรีบดันให้คาเลนนั่งใกล้ๆรูบี้และตัวเองก็นั่งอีกฝั่งหนึ่ง เมื่ออาหารเสร็จแล้วก็ส่งให้พีบีและคาเลน คาเลนหันไปมองลีโอเขาก็ยิ้มกลับมานั่นทำให้คาเลนหน้าแดงเล็กน้อย
ซีน่อนทำหน้าเซ็งๆและเดินเข้ามาข้างๆคาเลนเบียดให้คาเลนไปชิดกับรูบี้จนไหล่รูบี้แตะกับไหล่ของไอริส
     "ทำอะไรของนายเนี่ยซีน่อน"
รูบี้หงุดหงิดเล็กน้อยแต่คาเลนกับไอริสกลับดีใจจนเผลอยิ้มออกมา
แบลซที่กำลังประจบวัลดัสอยู่นั้นเหลือบไปเห็นคาเลนจึงรีบลุกขึ้นและเดินไปหาแต่พอเดินเข้าไปใกล้ก็เห็นว่ากำลังนั่งชิดจนตัวติดกับรูบี้แถมยังอยู่ระหว่างกลางของซีน่อนกับรูบี้อีกด้วย
ภาพที่เห็นตอนนี้คาเลนพยายามก้มหน้าลงเพราะปิดบังหน้าที่เริ่มแดงทีละเล็กทีละน้อย แบลซจึงเดินเข้าไปมองหน้ารูบี้และหันมาหาซีน่อน
     "เฮ้ยแกน่ะกำลังทำอะไรกับคนของชั้น"
ซีน่อนมองขึ้นไปสบตากับแบลซที่กำลังทำหน้าตาโกรธเคืองมาทางเขา รูบี้ลุกขึ้นยืนและมองไปทางแบลซ หมัดที่กำเอาไว้แน่นถูกไอริสจับเอาไว้ ลีโอเดินเข้ามาหาแบลซและพูดบางอย่างกับเขา
แบลซทำท่าทางตกใจและฟุบลงกับพื้นค่อยๆวิ่งกลับไปหากลุ่มตัวเองด้วยความหวาดกลัว พีบีที่อยู่ใกล้ที่สุดกลับได้ยินคำพูดนั้นด้วยจึงชักสีหน้าไม่พอใจเล็กน้อย ลีโอก็ส่งยิ้มให้แต่นั่นยิ่งทำให้พีบีหงุดหงิดมากขึ้น
ลีโอผายมือมาให้คาเลนจับ คาเลนเหลือบมองไปที่รูบี้ที่กำลังจับมือกับไอริสก่อนจะค่อยๆจับมือนั้นไว้ ลีโอดึงคาเลนให้ยืนขึ้นและพามานั่งกับพีบี เขาเข้าไปนั่งที่ตรงนั้นแทนและใช้มือดันหัวของรูบี้ให้มาซบอกของเขา
     "ผมจะปกป้องคุณเองครับ"
รูบี้เขินเล็กน้อยและรีบเบี่ยงตัวมาอยู่ในท่าเดิมเพราะอยู่ๆฝ่ายชายก็มาพูดแบบนี้แถมยังทำท่าทางยังกับว่ารูบี้เป็นคนรักของเขา ซีน่อนที่นั่งอยู่ตรงนั้นก็ใช้ศอกชนไปที่เอวของลีโออย่างหมั่นไส้
พีบีเองก็ยิ่งหงุดหงิดมากกว่าเดิม ไอริสยิ่งจับมือของรูบี้จนเลือดแทบจะไม่ไหล คาเลนจ้องไปที่การกระทำนั้นอย่างนิ่งๆแต่ในใจกลับมีคำถามผุดขึ้นมามากมาย
     "ดันเจี้ยนต่อไปคือที่ไหนหรอ ?"
รูบี้ทำลายบรรยายกาศที่กำลังมาคุอย่างง่ายดาย
     "ดันเจี้ยนบาดาลน่ะครับ"
ลีโอตอบพร้อมกับรอยยิ้ม ไอริสก็ทำท่าทางสนใจขึ้นมา
     "บาดาลที่ว่าใช่ใต้ทะเลไหมคะ ?!"
     "ครับ"
ไอริสยิ้มออกมาอย่างดีใจทำให้รูบี้กับซีน่อนสงสัยเล็กน้อย
     "ท่าทางดีใจจังนะ"
ซีน่อนถามขึ้นมาแทนรูบี้
     "ค่ะ คุณย่าเคยเล่าว่าที่นั่นมีวังบาดาลที่สวยงามอยู่ด้วย ถ้าใครได้เห็นจะทำให้อายุยืนแถมยังทำให้หน้าตาสละสวยอีกด้วยค่ะ"
     "แต่ฉันคิดว่าไอริสสวยอยู่แล้วนะ"
หลังจากที่รูบี้พูดแบบนั้นไอริสก็หน้าแดงอมชมพูและหันไปมองทางอื่นทันที คาเลนจ้องมาทางรูบี้จนแทบจะเข้าไปสิงร่าง พีบียิ้มออกมาที่มุมปากเล็กน้อยและตบไหล่ของคาเลนเล็กน้อย
ซีน่อนทำท่าทางสนใจและพูดต่อว่า
     "งั้นชั้นเองก็คงไม่ต้องไปที่นั่นหรอกเพราะอย่างชั้นเนี่ยหน้าตาดีเป็นเลิศอยู่แล้ว"
ทุกคนหันมาทางซีน่อนกันหมดถ้านั่นลีโอเป็นพูดจะไม่มีใครเถียงซักคำเลย
     "ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า"
รูบี้เผลอปล่อยก๊ากออกมาทันที
แบลซที่นั่งมองอยู่ห่างก็นั่งเงียบไม่พูดกับใครเหมือนก่อนหน้านี้เลย
*********************************************************************************
ชายที่พึ่งกลับมาถึงเมืองฟรานกำลังถามข่าวสารเกี่ยวกับคนกลุ่มหนึ่ง
     "ออกไปแล้วงั้นหรอ"
     "ครับ ต้องขออภัยด้วยที่ทีมข่าวสารไม่สามารถเข้าไปในดันเจี้ยนทะเลทรายได้แต่ว่ามีผู้กล้าเข้าไปข้างในนั้นแล้วครับ คงอีกไม่นานพวกเขาก็จะออกมา"
     "แล้วถ้าออกมาได้สถานที่ต่อไปคือที่ไหน ?"
     "ต้องผ่านป่าไปอีกหน่อยจากนั้นจะถึงดันเจี้ยนบาดาลครับ"
เขาแสยะยิ้มออกมาเล็กน้อยและหันหน้าออกเดินทางอีกครั้ง ฝ่ายหญิงที่เห็นเขาออกไปอีกครั้งจึงรีบตามไปอย่างรวดเร็ว ระหว่างที่ย่างก้าวอยู่บนฟ้าเขาได้เผลอปล่อยจิตสังหารออกมาทำให้ผู้หญิงที่วิ่งอยู่ข้างล่างต้องยิ้มตาม
     "ชักสนุกแล้วสิ"