Adventures of a New World : การผจญภัยของโลกใหม่
เขียนโดย AunlockKeyCoolness
วันที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2559 เวลา 19.50 น.
แก้ไขเมื่อ 5 มกราคม พ.ศ. 2559 06.32 น. โดย เจ้าของนิยาย
13) The Fight In The Colosseum [End]
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความรูบี้นั่งลงดูการต่อสู้ของซีน่อนกับแบลซอย่างเงียบสงบ ซีน่อนที่ถูกจี้จุดก็หยิบอาวุธออกมาปาใส่แบลซอย่างต่อเนื่อง ส่วนแบลซก็เบี่ยงตัวหลบได้แบบสบายๆ
"วิชานินจาคาถาลมกระโชก"
แบลซถูกลมพัดจนตัวลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า ซีน่อนหยิบดาวกระจายออกมาปาใส่แบลซที่อยู่กลางอากาศ คนตัวใหญ่อย่างเขาไม่น่าจะหลบกลางอากาศได้อยู่แล้วนั่นจึงเป็นข้อเสียของการเพาะกล้ามเนื้อ ดาวกระจายโดนเข้าที่แขนและขาของแบลซ พอเขากำลังจะร่วงลงสู้พื้นซน่อนก็วิ่งเข้ามาหยิบดาบออกมาเอาด้ามปักกับดินและหันปลายดาบสู่ท้องฟ้าตรงกับที่ที่แบลซจะตกลงมา
ฉึก
"......"
เลือดสีแดงไหลลินลงพื้นอย่างต่อเนื่อง ร่างของชายที่ถูกดาบปักจนทะลุคั่วหัวใจนั้นนอนแน่นิ่งอยู่ที่เดิม เสียงทุกอย่างเงียบสนิท ไม่นานมือของแบลซก็ยกขึ้นมาจับปลายดาบและค่อยๆลุกขึ้นยืน ซีน่อนรีบดึงดาบออกมาจากตัวแต่ก็ทำไม่ได้เพราะถูกอีกฝ่ายกำไว้อยู่ ซีน่อนใช้เท้าเตะไปที่หลังของแบลซจนดาบหลุดออกมาได้ เขาล้มลงหน้าจั้มกับพื้นซักพักก็ลุกขึ้นมา
"กรรมการ !"
ทุกคนหันไปมองที่มาของเสียง รูบี้ที่นั่งอยู่บนพื้นลุกขึ้นมาเดินหาผู้ประกาศที่นั่งอยู่ข้างสนาม
"แบบนี้ต้องถือว่าซีน่อนชนะแล้ว เพราะเท่ากับว่าเจ้าถึกนั่นตายแล้วใช่ไหม"
รูบี้ชี้นิ้วไปที่แบลซที่ตอนนี้ทำหน้าตาไม่พอใจอยู่
"ชะ ใช่ เพราะผู้กล้านั้นไม่สามารถตายได้จาการรีเซ็ตแต่ถ้าหากถูกฆ่าแล้วครั้งหนึ่งจะถือว่าตายแล้วเท่ากับแพ้นั่นเอง"
"เฮ้ย แก-"
"แค่นี้ยังไม่รู้อีกหรอ นายน่ะเอาชนะซีน่อนไม่ได้หรอก หมอนั่นยังไม่ได้เอาจริงเลยด้วยซ้ำ"
แบลซที่กำลังจะแย้งต่อคำตัดสินถูกรูบี้พูดตัดหน้าก่อนจึงโกรธเปิดฟืนเป็นไฟพุ่งเข้าไปหารูบี้อีกครั้ง
ปึก
เสียงทุกเสียงเงียบลงเมื่อรูบี้ใช้หมัดชกไปที่ท้องของแบลซจนเจ้าตัวกระอักเลือดล้มลงกับพื้น
/ นั่นแหละสั่งสอนเจ้าบ้านั่นซะ /
"คุณรูบี้เผลอลงมือจนได้ แบบนี้จะดีหรอคะ"
"ไม่เป็นไรหรอกครับ เพราะตอนนี้เราได้เงินพนันมาส่วนหนึ่งแล้ว ที่สำคัญ...."
ลีโอหัวเราะออกมาอย่างชั่วร้าย
"เรายังได้ของแถมมาอีกด้วย"
ไอริสกับโคลด์ขยับห่างจากลีโอเล็กน้อย
' น่ากลัว / น่ากลัว '
ไอริสไม่เข้าใจที่ลีโอพูดจึงตั้งใจมองไปที่รูบี้กับซีน่อน
"แล้วเกมที่นายบอกตอนแรกล่ะ"
"อ้า นั่นน่ะหรอ เธอลงพนันด้วยใช่ไหมล่ะ"
รูบี้แค่พยักหน้ารับ
"เอาอย่างนี้ไหมเราก็มาเล่นพนันกันเองดีกว่า กติกาก็ง่ายๆวางเดิมพันข้างที่จะชนะ เอาซัก.....1,000 เหรียญทอง"
"เหรียญทอง ?"
"ไม่รู้จักหรอ 1,000 เหรียญเงินเท่ากับ 1 เหรียญทอง"
"แพงไปไหม ?! แล้วนายจะพนันข้างไหน ?"
"ชั้นลงพนันข้างตัวเอง"
"....เอาตามนั้น"
รูบี้ยิ้มออกมา ซีน่อนก็ฉีกยิ้มกว้าง
ทั้งสองคนถอยห่างออกจากกันตั้งท่าและเริ่มเตรียมต่อสู้
"เอาล่ะนะ"
รูบี้รีบเตรียมตั้งรับการโจมตีที่กำลังจะมา ซีน่อนวิ่งเข้ามาใกล้จนแทบชิดกับรูบี้เปลี่ยนทิศทางเป็นอ้อมไปข้างหลังรูบี้แทน รูบี้ตกใจจนไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อจึงใช้ความเร็วสูงสุดวิ่งไปข้างหน้าแทน ซีน่อนเห็นว่ารูบี้กำลังจะออกตัววิ่งจึงใช้เท้าหยุดการเคลื่อนไหวและวิ่งตามหลังรูบี้ไป เมื่อรูบี้เห็นว่าเขากำลังวิ่งตามาจึงหันกลับไปเตะทรายที่อยู่บนพื้นขึ้นมา ซีน่อนหยุดวิ่งและใช้มือป้องกันเอาไว้ตาก็ปิดไปโดยสัญชาติญาณของมนุษย์
เสียงโห่ดังขึ้นมารอบสนามแต่รูบี้ไม่ได้สนใจเลย รูบี้ใช้โอกาสนี้พุ่งเข้าไปโจมตีโดยใช้พละพลังช้างสารทุบไปที่หลังของซีน่อนจนเขาล้มลงกับพื้น รูบี้จึงถอยออกมา ซีน่อนค่อยๆลุกขึ้นมาพลางปัดฝุ่นในมือออก
"ทำไมไม่โจมตีต่อล่ะ"
"ก็นายล้มแล้วนี่"
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า แบบนี้สิลูกผู้ชาย"
"ฉันเป็นผู้หญิงต่างหากล่ะ"
พอบทสนทนาจบลงซีน่อนก็หยิบดาบที่แทงแบลซไปขึ้นมาเช็ดคราบเลือดและพุ่งเข้าไปหารูบี้ เขาง้างมือออกในท่าเตรียมฟัน รูบี้จึงใช้มือปัดไปที่หลังมีดแต่...
"ชั้นไม่ได้บอกหรอว่านี่เป็นดาบสองคมน่ะ"
เลือกสีแดงไหลออกมาจากมือและหยดลงบนพื้นต่อเนื่อง
'เจ็บชะมัดเลย ?!'
"ดาบเล่มนี้น่ะเป็นดาบหายากที่ทำขึ้นมาเฉพาะที่หมูบ้านของฉันมันทำขึ้นมาด้วยโลหะพิษที่หาได้เฉพาะในดันเจี้ยนทะเลทราย"
รูบี้รวบรวมพลังสีฟ้าเอาไว้ในมือและสร้างอาวุธขึ้นมาด้วยพลังเปลี่ยนแปลงเกิดเป็นเคียวที่เหมาะมือ ซีน่อนที่กำลังตกใจกับพลังของรูบี้โดยไม่ได้สังเกตุว่าตอนนี้ถูกรูบี้ฟันไปแล้ว
'ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน'
ตุบ
เขาล้มลงกับพื้นในท่าคว่ำหน้า น้ำสีแดงไหลออกมาอย่างกับก๊อกน้ำรั่ว รูบี้ตกใจรีบวิ่งเข้าไปหาเขาทันที
"เดี๋ยวสิ อย่าพึ่งตายนะ"
"รู....บี้...ชั้นน่ะ...."
รูบี้ที่ยกซีน่อนขึ้นมานอนบนตักต้องเบิกตากว้างเมื่อ....
"ไม่ได้เป็นอะไรซักหน่อย แบร่"
"?!"
ซีน่อนหยิบถุงอะไรซักอย่างขึ้นมาโปรยผงระอองประหลาดใส่รูบี้
"แคก แค่ก อะไรเนี่ย"
"ผงนิทราน่ะ"
สติของรูบี้เริ่มเลือนรางภาพตรงหน้าเริ่มเบลอทีละเล็กทีละน้อย
"แย่ล่ะสิผมทุ่มพนันลงกับการต่อสู้ครั้งนี้ซะหมดตัวเลย ถ้าเกิดแพ้ขึ้นมาล่ะก็โดนอัดเละแน่"
"เอ๊ !!"
/ รูบี้อย่าแพ้นะหาเงินมาจ่ายค่าขนมให้ข้าซะดีๆ /
รูบี้ที่ตอนนี้ไม่ได้สนใจรอบข้างอีกต่อไปเพราะต้องต่อสู้กับตัวเองที่กำลังจะหลับให้ตาสว่างขึ้นมาจึงคิดหาวิธีต่างๆมากมาย
"ชั้นชนะแล้วล่ะ"
ซีน่อนค่อยๆเดินมาหารูบี้อย่างเชื่องช้า
"รูบี้ !!!"
เสียงตะโกนที่ดังจนทำให้หลายๆคนเงียบลง รูบี้หันมองไปตามเสียงเรียกนั้นคนที่ตะโกนลงมาไม่ใช่ไอริส ไม่ใช่โคลด์หรือแม้กระทั่งลีโอ เสียงนั้นมาจากฝั่งตรงข้ามที่นั่งของพวกไอริส ภาพเบื้องหน้าช่างเลือนลางทำให้มองไม่เห็นหน้าของคนที่ตะโกนลงมา รูบี้ใช้เคียวนั้นแทงไปที่ขาของตัวเอง
ซีน่อนรีบถอยห่างทันที รูบี้ใช้ความเจ็บปวดเพื่อกระตุ้นให้ตัวเองตื่นตัว ซีน่อนฉีกยิ้มออกมา
"ขอโทษนะ.....การต่อสู้นี้...ฉันชนะแล้ว"
รูบี้ที่ยืนอยู่ข้างหลังซีน่อนกำลังใช้เคียวจ่อไปที่คอของเขา
เฮ เฮ เฮ เฮ เฮ เฮ
เสียงฮือฮาดังสนั่นไปทั่วโคลอสเซียมพลังของรูบี้ก็สลายไปและกำลังจะฟุบลงกับพื้นแต่แขนของซีน่อนดันตัวเอาไว้ก่อน ตอนนี้รูบี้กำลังถูกชายหนุ่มอุ้มขึ้นมาอย่างกับเจ้าหญิงกับเจ้าชาย
"งานนี้ได้กำไรเต็มๆเลยครับ"
"งะ งั้นหรอคะ"
/ ถือว่าพยายามได้ดีมาก /
โคลด์บินเข้าไปหารูบี้และเกาะลงบนไหล่ของซีน่อน
/ เอ้าเดินไปสิ เจ้ามนุษย์ /
"นายเป็นใครกันเนี่ย"
/ อาจารย์ของยัยนี่ไง เลิกพูดแล้วไปได้แล้ว/
"ครับอาจารย์"
รูบี้ที่อยู่ในอ้อมแขนของซีน่อนนั้นได้ยิ้มออกมาโดยที่มีแค่คนๆเดียวเท่านั้นที่เห็น....
หญิงสาวที่มองจากที่นั่งคนดูได้ลุกขึ้นยืนและกำลังเตรียมตัวจะกลับ
"กลับที่พักกันเถอะ.... เอเลน"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ