The fools Tower

     เมื่อคืน เวลาประมาณตี 3 เกิดเหตุฆาตรกรรมหมู่ ณ คฤหาสน์ ของผู้บริหารบริษัทหลักทรัพย์ชื่อดัง พบศพเป็นชายอายุราว 25-32 ปีจำนวน 40 คน และศพชายอายุ 65 ปี 1 ศพทั้งหมดถูกพบในสภาพโดนมีดแทงเข้าตรงขั้วหัวใจอย่างแม่นยำ ซึ่งในขณะนี้ทางเจ้าหน้าที่ตำรวจยังไม่พบเบาะแสที่จะนำไปสู้คนร้ายได้ และได้สันนิษฐานสาเหตุของการฆาตรกรรมในครั้งนี้ว่าอาจจะเป็นเพราะความไม่ลงรอยกันทางธุรกิจ

"ไม่ลงรอยทางธุรกิจงั้นเหรอ หึไร้สาระเป็นบ้า"

ปัง !! ปํง !!

"เห้ย ค่าเช่าห้องน่ะเมื่อไหร่จะจ่าย" ปัง ๆ !! "ออกมาเดี๋ยวนี้น่ะ"

"เออ รอแปปนึงจะออกไปแล้ว"

     เงินค่าห้องงั้นเหรอ ของพรรค์นั้นน่ะไม่จำเป็นต้องจ่ายหรอก มีแต่พวกหน้าโง่เท่านั้นแหล่ะที่ต้องยอมจ่ายเงินเพื่อหาที่ซุกหัวนอนน่ะ

"เห้ แกนะค้างค่าห้องมา 6 เดือนแล้วน่ะ ถ้าครั้งนี้ยังไม่ยอมจ่ายก็เก็บข้าวของออกไปซะ"

"ได้ ตามมาสิชั้นเก็บเงินเอาไว้อีกที่น่ะ"

"นี่แกจะจ่ายจริงงั้นเหรอ ตกลงเชิญแกนำไปได้เลย"

     ที่ซอกตึกตรงนี้น่ะแทบไม่เคยมีคนสนใจจะมองเข้ามาด้วยซ้ำ เป็นแค่ช่องว่างระหว่างตึกหนึ่งกับอีกตึกหนึ่ง ถ้าหากเอาศพใครซักคนมาทิ้งไว้ที่นี่คงจะสัก 4-5 วันถึงจะมีคนมาพบ ฉนั้นที่นี่แหล่ะจึงเหมาะสำหรับเก็บกวาดที่สุดแล้ว

"นี่ไง ที่นี่ล่ะถึงแล้ว"

"นี่แกมาเก็บเงินไว้ในที่แบบนี้งั้นเหรอ ฮ่า ๆ เอาล่ะไหนล่ะเงิน"

"นี่ไงล่ะ เอาไปได้เลย" 

ฉึก !! สิ้นเสียงมีดที่แทงผ่านทะลุผิวหนังเข้าไปตัดขั้วหัวใจอย่างเฉียบคมได้ไม่นานร่างของชายหนุ่มร่างท้วมก็ร่วงลงไปนอนกองกับพื้น เสื้อจากสีน้ำเงินอ่อนถูกย้อมไปด้วยสีแดงฉานของเลือดสด ๆ ร่างไร้วิญญานนอนนิ่งอยู่ในเงามืดช่องว่างแคบ ๆ ระหว่างตึก ผู้คนเดินผ่านไปมาไม่ได้รู้สึกถึงขยะชิ้นนึงที่ถูกกำจัดไปแล้วเลย

"นี่ไงล่ะ ค่าห้อง หอคอยของแกน่ะมีชั้นแค่ประมาณ 7 ชั้นยังจะมาทำอวดเบ่งต่อหน้าชั้น มนุษย์น่ะยังไงก็คือมนุษย์ ต่อให้ชั้นต่ำชั้นสูงก็คือมนุษย์ คือขยะที่ชั้นพร้อมจะเก็บกวาดอย่างเท่าเทียม"

ตึก ๆ ๆ ๆ ๆ

"เห้จิน !! อย่าอู้งานสิโว้ยแกมาทำงานน่ะ"

"เออ รู้แล้วกำลังทำอยู่นี่ไงไม่เห็นรึไง เวรเอ้ย!!"

"ดี ทำงานของแกไปซะถ้าอู้อีกแกโดนหักเงินแน่"

"เออ" ชิไอเวรเอ้ย สักวันแกจะต้องตายด้วยมือคู่นี้แน่นอน 

"เห้ พ่อหนุ่มคนนั้นน่ะ เห้ๆ"

"ห่ะ แกเรียกใครว่ะไอแก่เวร"

"ฮ่า ๆ เรียกนายนั่นแหล่ะพ่อหนุ่ม"

"อะไรของแกว่ะ อยากตายรึไง" ไอ้แก่ท่าทางแปลก ๆ นั่นใครว่ะ มันอยากจะตายงั้นเหรอ

"ฮ่า ๆ ปากร้ายไม่เบานี่พ่อหนุ่ม"

"เฮ้ย ใครเป็นพ่อหนุ่มว่ะ แกต้องการอะไร"

"งานที่นายทำอยู่น่ะ น่าสนใจนี่"

"งานก่อสร้างน่ะเหรอ สักวันชั้นคงออกแล้วล่่ะเพราะอีกเดี๋ยวหัวหน้ามันคงไม่อยู่แล้ว"

"ไม่ใช่งานก่อสร้างน่ะพ่อหนุ่ม ที่ชั้นบอกน่ะหมายถึงงานเก็บชยะของเธอต่างหาก"

"แกหมายความว่าไง" ไอ้แก่นี่มันรู้งั้นเหรอ คงต้องฆ่าทิ้งแล้วล่ะ

"ฮ่า ๆ ไม่ต้องตกใจขนาดนั้นหรอก ชั้นแค่จะมาบอกอะไรนิดหน่อยน่ะ"

"แกจะพูดอะไรก็รีบพูดออกมา"

"งานที่นายทำลับๆนะพ่อหนุ่ม มันอาจจะไปกระทบกับงานขององค์กรลับและท่าหากนายยังทำโดยไม่คิดไตร่ตรองอีกพวกเราอาจจะต้องเขี่ยนายทิ้งน่ะ"

"แกพูดบ้าอะไรไม่เห็นจะเข้าใจ องค์กรไร้สาระน่ะชั้นไม่สนใจหรอก" มันพูดอะไรของมัน ถ้าหากจะมาขวางทางกันล่ะก็ มีแต่คงต้องฆ่าเท่านั้นแหล่ะ

"นายควรจะสนใจน่ะ เพราะพวกเค้าคอยเฝ้ามองนายอยู่ตลอด พวกเค้ารู้ทุกการกระทำของนาย นายน่ะจะถูกกำจัดเมื่อไหร่ก็ขึ้นกับพวกเค้าล่ะน่ะ ฮ่า ๆ"

"งั้นเหรอ แกก็เป็นพวกมันงั้นสิน่ะ"

"ชั้นน่ะ เป็นแค่คนส่งข่าวเท่านั้นแหล่ะพ่อหนุ่ม"

"ก็หมายความว่าแกเป็นพวกนั้นสิน่ะ งั้นก็ลาก่อนน่ะไอเฒ่า"

ฉึก !!! หลังเสียงมีดจบลง มันได้เป็นการเริ่มต้นการท้าทายต่อผู้ที่คอยควบคุมสิ่งต่าง ๆ อย่างลึกลับ การกำจัดผู้ส่งสารในครั้งนี้หมายถึงการที่ประกาศตนว่าเป็นศัตรูกับทุกสิ่ง

"ต่อให้พวกมันมาเป็นองค์กรหรือกองทัพมันก็เท่านั้น ชั้นน่ะสักวันจะต้องกำจัดมนุษย์และหอคอยคนโง่นั้นให้หมดสิ้น ไม่มีวันที่จะมีอะไรมาขวางทางได้หรอก"