น้องสาวที่น่ารักของผม

เช้าวันต่อมา
คิรัวร์:"โอ้ย ตื่นได้แล้วน่า เช้าแล้วน้า"
กอร์น:"ตื่นแล้วๆ"
คิรัวร์:"ตื่นเเล้ว แล้วอยู่ไหนละ"
กอร์น:"อยู่หลังนายนี่ละ"
คิรัวร์:"อ๋อ อยู่หลัง แว้ ตกใจหมดอย่าเล่นอะไรแบบนี้ดิ"
เสร็จแล้วก็เดินลงไปเข้าลิบฟ์
(ผู้เขียน:"ทำไมเรื่องมันเรียบง่ายจังเลยวะ"
คิรัวร์:"น้อยๆหน่อย ยัยผู้แต่งไม่จำเป็นว่าฉันต้องมีฉากชาดิตร์ทุกเรื่องชะหน่อย"
ผู้เขียน:"....................(ไม่มีเสียงตอบรับ)
คิรัวร์:"เนื่องจากคุณผู้เขียนไม่สามารถอธิบายต่อได้ผมจะทำหน้าที่เองครับ")
กอร์น:"ไรกัน แค่นี้เนี้ยนะ "
ยากะ:"นี่พี่"
วิ่งมาพร้อมเลโอลีโอ
เลโอลีโอ:"ไงกอร์น หวัดดี"
กอร์น:"อืม หวัดดี เช่นกัน"
เลโอลีโอ:"ฉันมีเรื่องจะถามนะวันนี้พวกเราจะไปไหนกันงั้นหรอ"
ยากะ:"คาราโอเกะเป็นไง"
กอร์น:"ความคิดเข้าท่า"
คุราปิก้า:"งั้นเราก็ไปกันเถอะ"
คุราปิก้าเดินเข้ามาเหมือนจะรู้เรื่องทุกอย่างที่พวกเราพูด
เลโอลีโอ:"ถ้าอย่างงั้นเป็นอั้นตกลง เราไปคาราโอเกะกัน"
กอร์น:"งั้นฉันไปบอบเรื่องนี้ให้คิรัวร์รู้ก่อนนะ"
หลังจากที่กอร์นลงลิบฟ์ไปแล้ว
ยากะ:"เยี่ยมเลย"
คุราปิก้า:"เยี่ยมไรหรอ"
ยากะ:"ก็ฉันจะได้แข่งกับพี่ไงละ (พูดและหัวเราะฮึๆ)"
คุราปิก้า/เลโอลีโอ:"สังหรใจไงไม่รู้แฮะ"