น้องสาวที่น่ารักของผม

ความเดิมตอนที่แล้วกอร์นได้พบกับอิโชกะแล้วจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อทั้งสองมาเจอหน้ากัน
กอร์น:"เฮ้ย ปล่อยเดี่ยวนี้นะ"
อิโชกะ:"ฉันปล่อยแน่ แต่ต้องบอกก่อนว่านายกำลังหาอะไรอยู่"
กอร์น:"ก็ฉันบอกไปแล้วไง  ไม่ใช่เรื่องของแก่ที่จะมา......เรื่องชาวบ้าน"
อิโชกะมีสีหน้าที่เปลี่ยนไปและมีจิตสังหารแผ่รอบตัวเขากอร์นเห็นท่าไม่ดีจึงรีบวิ่งถอยออกมาจากอิโชกะแต่ไม่ทันที่จะได้ก้าวถอยก็ถูกมือของอิโชกะบีบคอเอาไว้และตัวก็ถูกยกสูงชึ้น
กอร์น:"ปล่ อ อ ย ปล่อย"
กอร์นพยายามดิ้นสุดแรงที่ตัวเองมีให้อิโชกะเอามือปล่อยจากคอของเขาแต่มันกลับไม่ได้ผล
กอร์น:("นี่ฉันกำลังจะตาย")
กอร์นคิดอยู่ในใจขณะที่กำลังโดนอิโชกะบีบคออยู่
และแล้วก็มีเสียงเล็กๆดังขึ้น
ยากะ:"พี่คะ!!!!!!"
ยากะรีบวิ่งเข้ามาพร้อมกับกระโดดตัวให้สูงขึ้นเตรียมพร้อมที่จะถีบอิโชกะให้กระเด็นไปให้ห่างจากพี่ชายของตัวเองแต่อิโชกะกลับหลบลูกเตะของอิโชกะได้แต่โชคดีที่มือของอิโชกะได้หลุดออกไปจากคอของกอร์นแล้วตอนนี้
กอร์น:"แฮ่กๆ แฮ่กๆ ยากะน้องหนีไปชะ"
ยากะ:"ไม่ น้องจะอยู่ปกป้องพี่"
กอร์น:"อย่ามาดื้อตอนนี้หนีไปชะ"
อิโชกะ:"ว้าวว เป็นพี่น้องที่รักดีจัง"
อิโชกะพูดแทรกขึ้นมาขณะที่เรากำลังพูดกันอยู่
อิโชกะ:"อยากรู้จัง ว่านายจะป้กป้องน้องสาวหรือว่าให้น้องสาวป้กป้อง และอีกอย่างอยากรู้จังว่าพี่หรือน้องที่จะตายก่อน"
กอร์น:"แก่พูดอะไรนะ"
ยากะ:"นั้นสิ"
อิโชกะ:"แค่คำทำนายนะ จดจำเอาไว้ให้ดีละ และก็ เธอ"
ยากะ:"หะ ฉันหรอ"
อิโชกะ:"ใช่ เธอนะเป็นน้องสาวที่น่าสนใจดีนะ"
กอร์น:"อย่ามายุ่งกับน้องสาวของฉัน"
อิโชกะ:"งั้นหรอ งั้นก็ดูน้องสาวของนายให้ดีละ"พูดพร้อมแฉะยิ้ม และก็เดินจากพวกเราสองพี่น้องไป