น้องสาวที่น่ารักของผม

ความเดิมตอนที่แล้วกอร์นได้พบกับอิโชกะแล้วจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อทั้งสองมาเจอหน้ากัน

กอร์น:"เฮ้ย ปล่อยเดี่ยวนี้นะ"

อิโชกะ:"ฉันปล่อยแน่ แต่ต้องบอกก่อนว่านายกำลังหาอะไรอยู่"

กอร์น:"ก็ฉันบอกไปแล้วไง  ไม่ใช่เรื่องของแก่ที่จะมา......เรื่องชาวบ้าน"

อิโชกะมีสีหน้าที่เปลี่ยนไปและมีจิตสังหารแผ่รอบตัวเขากอร์นเห็นท่าไม่ดีจึงรีบวิ่งถอยออกมาจากอิโชกะแต่ไม่ทันที่จะได้ก้าวถอยก็ถูกมือของอิโชกะบีบคอเอาไว้และตัวก็ถูกยกสูงชึ้น

กอร์น:"ปล่ อ อ ย ปล่อย"

กอร์นพยายามดิ้นสุดแรงที่ตัวเองมีให้อิโชกะเอามือปล่อยจากคอของเขาแต่มันกลับไม่ได้ผล

กอร์น:("นี่ฉันกำลังจะตาย")

กอร์นคิดอยู่ในใจขณะที่กำลังโดนอิโชกะบีบคออยู่

และแล้วก็มีเสียงเล็กๆดังขึ้น

ยากะ:"พี่คะ!!!!!!"

ยากะรีบวิ่งเข้ามาพร้อมกับกระโดดตัวให้สูงขึ้นเตรียมพร้อมที่จะถีบอิโชกะให้กระเด็นไปให้ห่างจากพี่ชายของตัวเองแต่อิโชกะกลับหลบลูกเตะของอิโชกะได้แต่โชคดีที่มือของอิโชกะได้หลุดออกไปจากคอของกอร์นแล้วตอนนี้

กอร์น:"แฮ่กๆ แฮ่กๆ ยากะน้องหนีไปชะ"

ยากะ:"ไม่ น้องจะอยู่ปกป้องพี่"

กอร์น:"อย่ามาดื้อตอนนี้หนีไปชะ"

อิโชกะ:"ว้าวว เป็นพี่น้องที่รักดีจัง"

อิโชกะพูดแทรกขึ้นมาขณะที่เรากำลังพูดกันอยู่

อิโชกะ:"อยากรู้จัง ว่านายจะป้กป้องน้องสาวหรือว่าให้น้องสาวป้กป้อง และอีกอย่างอยากรู้จังว่าพี่หรือน้องที่จะตายก่อน"

กอร์น:"แก่พูดอะไรนะ"

ยากะ:"นั้นสิ"

อิโชกะ:"แค่คำทำนายนะ จดจำเอาไว้ให้ดีละ และก็ เธอ"

ยากะ:"หะ ฉันหรอ"

อิโชกะ:"ใช่ เธอนะเป็นน้องสาวที่น่าสนใจดีนะ"

กอร์น:"อย่ามายุ่งกับน้องสาวของฉัน"

อิโชกะ:"งั้นหรอ งั้นก็ดูน้องสาวของนายให้ดีละ"พูดพร้อมแฉะยิ้ม และก็เดินจากพวกเราสองพี่น้องไป