love gang ลุ้นรักตักหัวใจแก๊งนายเย็นชา

     หลังจากที่ฉันอารมณ์เสียที่หมอนั้นมาว่าฉัน ฉันก็กระทืบเท้ามายังตึกเรียนด้วยความไม่พอใจเพราะวันนี้เปิดเรียนวันแรกฉันก็สายซะแล้ว พูดแล้วก็ขึ้นอย่าให้ได้เจอหมอนั้นอีกนะเดี่ยวจะ ฮึ่ย..ฮึ่ย...ฮึ่ยไม่เอาไม่พูดแล้วพูดแล้วเดี่ยวของขึ้น และพอมาถึงหน้าประตูห้องเรียนตาขวาฉันก็กระตุก แต่มันจะไม่ทำให้ฉันคิดมากถ้ามันกระตุกครั้งสองครั้งแต่นี้มันกระตุกรัวเลยจร้า มันคงไม่มีอะไรหรอก...มั้งนะ รีบเข้าห้องก่อนดีกว่าเดี่ยวโดนครูทำโทษกันพอดี คิดในใจได้อย่างนั้นฉันก็รีบเปิดประตู แล้วก็เป็นดังคาด ฉันเจอครูพรณริน (ครูประจำชั้นห้องฉันเองละ)ยืนปั้นหน้าโหดอยู่หน้าห้อง "ขออนุญาตเข้าห้องค่ะ" "ทำไมมาช้าละ" ครูพูดพรางขยับแว่นหนาเตอะของครู "เออ..หนูเกิดอุบัติเหตึุระหว่างทางมานิดหน่อยนะค่ะ" " งั้นหรือ...อย่างงั้นไปนั่งที่ได้"ฉันรีบมองหายัยตี้ทันทีแล้วฉันก็เห็นมันทำหน้านิ่งใส่ฉันอยู่แล้วฉันก็เดินไปเลื่อนเก้าอี้ข้างมันนั่งแล้วพอฉันนั่งลงปุปครูก็ทำการอบรมนักเรียนต่อไป แต่ฉันเอะใจบางอย่าง อะไรนะหรอกก็ไอคนที่นั่งข้างหลังฉันนะมันหน้าคุ้นๆแต่พอหมอนั้นเงยหน้าขึ้นมาจากการสลบ(นอนนั้นและ)ฉันก็ถึงบ่างอ้อทั้นที่แล้วฉันก็เผลอไปตะโกนใส่หน้าหมอนั้นว่า "นี่นายอีกแล้วหรอ" ฉันกลายเป็นจุดเด่นเพื่อนทุกคนหันมามองฉันไม่เว้นกระทั้งครูพรณรินที่ตอนหนีทำหน้าประมาณว่า 'จะอะไรนักหนาเนี่ย' ฉันรีบก้มหัวเพื่อเป็นการบอกว่าไม่มีอะไรเป็นเรื่องเข้าใจผิด แล้วฉันก็หันหนามาทางนายหน้าตาย นายนั้นมองหน้าฉันแล้วทำหน้าประมาณว่า 'เธออีกแล้วหรอ' แต่ใครสนกันละฉันสะบัดหน้าใส่หมอนั่นแล้วก็นั่งลงข้างยัยตี้ทันที ยัยตี้หันหน้ามาถามฉัน ว่าอะไรหรอ แต่ฉันแค่สายหัวให้มันเท่านั้นและ แล้วฉันก็ตั้งหน้าตั้งตาฟังคนูอบรมไป