Children from Moscow เด็กกว่าแล้วไง แย่งได้ละกัน

หงษ์หยกพากษ์นี่นับหนึ่งเห็นอันไหมไม่อ่ะหายไปไหนนะเมื่อเช้านี้อันยิ่งมีเรื่ิองกับยายกีกี้ิอะไรกี้กี้เนี่ยเหละที่ชื่อเหมือนกะลิง(ทำสีหน้าเป็นห่วง)งั้งเราไปตามหาก่อนนะเดี๋ยวสิอย่าเพิ่งไม่ฟังกันเลยนะ!!!โห้ไปซะแล้ววิ่งไว้กันจริงช่างมันเถอะตัดไปที่อันปันโอ๊ยๆเจ็บจังที่ไหนเนี่ยเหมือนห้องพยาบาลเลยอ่ะอ่าว!!!ตื่นเเล้วหลอพี่ขอโทษนะอันปันพูดอ่ะผะผะผะพี่บอส(ทำสีหน้าตกใจ)เอ้อคือว่าพี่ขอ...ปังเสียงเปิดประตูห้องพยาบาล(ทั้งคู่หั้นไปมองพร้องกันด้วยสีหน้าที่ตกใจ)หยกเองหลอเราตกใจหมด คือว่าพี่บอสจะพูดอะไรหลอค่ะ??หาหงษ์หยกหั้นไปมองพร้อมกับความตกใจอะไรนะพี่บอสเหลอบอสหั้นมามายิ้มให้สั้กพักหนึ่งก่อนเมินหน้าหนี‪อันปันพากย์อืมจริงสิหยกมาที่นี่ทำไมเหรอมีซ้อมแข่งไม่ใช่หลอคือพอดีจะเอาของมาคืนอ่ะเเล้วอันเป็นไรมานอนที่ห้องพยาบาลพี่บอสบอกมานะ...?แนะนำตัวเลยละกันชื่อฉันคือหงษ์หยกอยู่ม.4ที่โรงเรียนอินเตอร์เก่งกีฬาการเรียนก็งั้งๆเเต่คนรอบตัวคิดว่าเราเก่งไปซะทุกด้านเลยหนักใจจริงอ้อส่วนที่อันปันเรียกเราว่าหยกเฉยๆไม่นับถือความเป็นพี่น้องเนี่ยเพราะเราสนิทกันมากเล่นด้วยกันมาตั้งนานเเล้วล่ะส่วนพี่บอสนี่เราไม่รรู้อะไรเกี่ยวกับพี่แกเลยรู้เเค่ว่าเเกชอบยิ้มให้คนอื่นไปทั้วเหมือนคนบ้านั้นเองเเต่ทำไมพี่แกชอบเมินเราจังอ้อพอดีพี่ทำลูกบาสหล้นใส่หัวอันอ่ะพูดแบบไม่มองหน้าหยกมือไปโดนอะไรมาอ่ะจะแข่งไหวหลอไม่เป็นไรนิดหน่อยเอง555ไหนเดี๋ยวพี่ทำเเผลให้อ่าวพี่บอสไม่เมินพี่หยกเหลอ555+