Children from Moscow เด็กกว่าแล้วไง แย่งได้ละกัน

หงษ์หยกพากษ์
นี่นับหนึ่งเห็นอันไหม
ไม่อ่ะ
หายไปไหนนะเมื่อเช้านี้อันยิ่งมีเรื่ิองกับยายกีกี้ิอะไรกี้กี้เนี่ยเหละที่ชื่อเหมือนกะลิง(ทำสีหน้าเป็นห่วง)งั้งเราไปตามหาก่อนนะ
เดี๋ยวสิอย่าเพิ่งไม่ฟังกันเลยนะ!!!โห้ไปซะแล้ววิ่งไว้กันจริงช่างมันเถอะ
ตัดไปที่อันปัน
โอ๊ยๆเจ็บจังที่ไหนเนี่ยเหมือนห้องพยาบาลเลย
อ่ะอ่าว!!!ตื่นเเล้วหลอพี่ขอโทษนะ
อันปันพูด
อ่ะผะผะผะพี่บอส(ทำสีหน้าตกใจ)
เอ้อคือว่าพี่ขอ...
ปังเสียงเปิดประตูห้องพยาบาล
(ทั้งคู่หั้นไปมองพร้องกันด้วยสีหน้าที่ตกใจ)
หยกเองหลอเราตกใจหมด คือว่าพี่บอสจะพูดอะไรหลอค่ะ??
หาหงษ์หยกหั้นไปมองพร้อมกับความตกใจอะไรนะพี่บอสเหลอ
บอสหั้นมามายิ้มให้สั้กพักหนึ่งก่อนเมินหน้าหนี
‪อันปันพากย์
อืมจริงสิหยกมาที่นี่ทำไมเหรอมีซ้อ
มแข่งไม่ใช่หลอ
คือพอดีจะเอาของมาคืนอ่ะเเล้วอันเป็นไรมานอนที่ห้องพยาบาลพี่บอสบอกมานะ...?แนะนำตัวเลยละกันชื่อฉันคือหงษ์หยกอยู่ม.4ที่โรงเรียนอินเตอร์เก่งกีฬาการเรียนก็งั้งๆเเต่คนรอบตัวคิดว่าเราเก่งไปซะทุกด้านเลยหนักใจจริงอ้อส่วนที่อันปันเรียกเราว่าหยกเฉยๆไม่นับถือความเป็นพี่น้องเนี่ยเพราะเราสนิทกันมากเล่นด้วยกันมาตั้งนานเเล้วล่ะส่วนพี่บอสนี่เราไม่รรู้อะไรเกี่ยวกับพี่แกเลยรู้เเค่ว่าเเกชอบยิ้มให้คนอื่นไปทั้วเหมือนคนบ้านั้นเองเเต่ทำไมพี่แกชอบเมินเราจัง
อ้อพอดีพี่ทำลูกบาสหล้นใส่หัวอันอ่ะพูดแบบไม่มองหน้า
หยกมือไปโดนอะไรมาอ่ะจะแข่งไหวหลอ
ไม่เป็นไรนิดหน่อยเอง555
ไหนเดี๋ยวพี่ทำเเผลให้
อ่าวพี่บอสไม่เมินพี่หยกเหลอ555+