Who are you รักนี้คือใครกัน

"แล้วทำไมฉันต้องออกไปจากที่นี้ละ ไหนตอนแรกไม่ให้ฉันออกไป"
"ก็เพราะฉันชอบเธอไง" 
"...."คำสารภาพที่เหมือนหลุดปากจากไมอานั้น ทำเอาฉันถูกสตั้นไปจนกระทั้ง
"ฉันหมายถึงเอ่อ เอ่อหมายถึง หมายถึง อ้อ!! เครื่องบิน"
"เครื่องบิน?"ฉันหันไปมองรอบๆ  แต่ก็ไม่พบเครื่องบินสักลำ
"ไม่ใช้ๆ  พัดลม ฉันเปิดพัดลมทิ้งไว้ ต้องไปปิดแล้วละ"
"พัดลม บ้านนายมีพัดลมด้วยเหรอ"
"มีสิ  พึ่งซื้อมาอยากลองใช้ชีวิตธรรมดาดูบ้างนะ แล้วไอคำพูดนั้นนะ ไม่ต้องสนใจหรอกนะ ฉันแค่ซ้อมละครนะ ฉันอยู่ชมรมการแสดง เลย..ซ้อมกับเธอ เหมือนจริงเลยละสิ อย่าคิดนะว่าคนอย่างฉันจะชอบคนแบบเธอ"คำพูดที่ไม่ต่างอะไรกับคำแก้ตัวของเขาทำเอาฉันขมวดคิ้ว เท้าเอว
"แล้วคิดว่าฉันชอบนายรึไงยะ ชิ!!" ฉันคิดสบัดผมยาวหมุนตัวกับ เพื่อกับไปห้อง
 
     'ก็เพราะฉันชอบเธอไง' โอ๊ยยยย ทำไมฉันต้องคิดถึงคำพูดของหมอนั้นกันนะ ก็แค่อยากจะปั่นหัวกันเท่านั้นเอง ลืมไปสิ  ฉันนอนกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียง วันนี้มีอะไรแปลกๆเยอะไปแล้ว แค่วันเดียวนายทำฉันมีหลายอารมณ์มากไปแล้วนะ
"ขอเข้าไปนะคะ"เสียงแม่บ้านของที่นี่ทำเอาฉันหลุดออกจากความคิดของไมอา
"ค่ะ"
"นี่ผ้าขนหนูค่ะ"
"ขอบคุนค่ะ ขอโทษที่รบกวนนะคะ"
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ  อย่าคิดมากเลย"พอแม่บ้านออกไปฉันก็จัดการเข้าห้องน้ำเพื่อไปชำละล้างความเหนื่อยที่สะสมมาทั้งวัน ฉันเปิดประตูห้องน้ำก็พบกับไอน้ำอุ่นที่พึ่งผ่านการใช้งานไปกระทบเข้ากับหน้าฉันและสิ่งที่ตามมาก็คือ
"เฮ๊ย!!"ตาของฉันตอนนี้เท่าไข่ห่านแข่งกับไมอาแล้วจ้า  ไมอาในผ้าขนหนูที่ปิดท่อนล่างของเขาไว้ ผมที่ยังเปียกชุ่มไปด้วยน้ำ หยดน้ำที่ไหลลงมาเกาะกับซิบแพ็คอันเซ็กซี่ของเขา 
"กรี๊ดดดด!!!"ฉันไม่ได้กรี๊ดเพราะชอบนะยะอย่าเข้าใจผิด  ฉันตกใจนะสิ"นายมาทำอะไรในห้องน้ำของฉัน"
"นี่ไม่มีใครบอกเธอหรือไง ชั้งเถอะฉันแต่งตัวเสร็จแล้วเดี๋ยวไปอธิบายให้ฟัง ไปรอที่ห้องก่อน"ฉันไม่รอให้เขาพูดจบฉันก็ปิดประตูห้องน้ำทันทีหลังจากนั้นไม่นานไมอาก็มาเคาะประตูห้องฉัน ฉันเปิดประตูให้เขาเข้ามา
"นั้นฉันอธิบายให้ฟังเลยนะ"
"อื้ม" ไมอาไม่รอช้ารีบอธิบายให้ฟังก่อนที่ฉันจะจิ้นไปเรื่องอื่น
"ห้องนี้เคยเป็นห้องใหญ่ โดยแบ่งออกเป็นสามห้องเล็ก ห้องนอนของฉันที่อยู่ด้านขวา กับห้องนอนของเธอติดกันโดยใช้ห้องน้ำเป็นท่างผ่าน ดังนั้นเธอกับฉันเราต้องใช้ห้องน้ำร่วมกัน ส่วนด้านซ้ายมือเธอจะมีห้องแต่งตัว โดยห้องแต่งตัวนั้นจะมีประตูที่เชื่อมไปยังอีกห้องหนึ่ง ว่าง่ายๆ ห้องเธออยู่ตรงกลางเป็นทางผ่านของห้องอื่นๆ
"แล้วความส่วนตัวฉันอยู่ที่ไหนกันละเนี้ย เกิดวันดีคืนดีฉันอาบน้ำ แล้วนายมาเห็นฉั.. เอ่อ..จะทำไง"
"เธอก็ล็อคประตูสิ มันมีกลอนล็อคจากด้านใน ถ้าเธอไม่ลืมล็อคฉันก็คงไม่มีทางไปเห็น..."เขามองฉันด้วยสายตาอย่างจาบจั้ว จนฉันต้องเอามือมาปิดหน้าอกทั้งที่ตัวเองก็ใส่เสื้อผ้าอยู่อย่างลืมตัว
"เห็นอะไรยะ"
"ขนมครก"
"นี่!!!..."
"ฉันอยากกินที่ไหนมีขายบ้างเหรอ"
"ไม่รู้ยะ ออกไปเลยนะ" ไมอายิ้มที่มุมปากสองมือล้วงกระเป๋าเดินออกจากห้องฉันไปอย่างท่าทางสบายอารมณ์