Who are you รักนี้คือใครกัน

     สามอาทิตย์กับการผ่านไปในแต่วันของฉันในคฤหาสน์สุดหรูแทบจะไม่มีอะไรมาก นอกจากกินนอน จะมีความสุขก็ตอนไปเรียน เพราะอยู่ที่นอกจากไมอาก็แทบไม่ค่อยได้คุยกับใครเลย แล้วตอนนี้ก็อยู่ในช่วงปิดเทอมทำเอาฉันจะละลายไปในคฤหาสน์แล้วนะ

"ทำไรของเธอนะ"ไมอามองสภาพฉันก็ไม่แปลกที่เขาจะถาม ฉันนอนบนโชฟาตัวใหญ่โดยเอาหัวห้อยลงมาตรงพื้น

"นอน"

"ปกติเขานอนกันอย่างนี้เหรอ"

"ไม่รู้สิ"

"ไปเที่ยวกันมั้ย"

"เที่ยว!!"คำว่าเที่ยวของเขาทำเอาฉันที่นอนห้อยหัว ลุกขึ้นมายืนหลังตรงจนเลือดไหลลงหัวแทบไปทัน ทำให้เกิดอาการวิงเวียนกลายเป็นจะล้มทั้งยืน ถ้าไม่มีไมอามาประคองไว้

"ระวังหน่อยสิ"

"ขอบคุณนะ"

"ไม่ต้องขอบคุณหรอก เพราะถ้าเกิดเธอล้มไปแล้วหัวฟาดพื้นเลือดสาดท่วมบ้านฉันก็แย่นะสิ"

"นั้นขอโทษแล้วกัน"ชิ นึกว่าเป็นคนดีซะอีก

"ตกลงว่าไง เรื่องไปเที่ยวนะ"

"ไปสิ ว่าแต่ไปไหนเหรอ"

"ไปซื้อของ นั้นฉันให้เวลาไปแต่งตัวสิบนาทีแล้วกัน" 

"นั้นไปชุดนี้แหละ ฉันพร้อมแล้ว"

"ชุดนี้"ฉันมองตัวเองในเสื้อยืดสีขาวกางเกงขาสั้นสีดำที่ดูยังไงก็ธรรมดา

"ทำไมละ เวลาฉันไปซื้อของกับแม่ก็ไม่เห็นต้องแต่งตัวอะไรมากเลยนิ

"ชั่งเถอะ ยังไงเธอก็ไม่ได้เป็นผู้หญิงในสายตาฉันอยู่แล้ว"

"นายหมายความว่าไง"ฉันตั้งท่าเตรียมหาเรื่องสุดๆ

"จะไปมั้ย ถ้างั้นก็ขึ้นรถ"ฉันวางมวยแล้วเดินตามเข้าไปขึ้นรถ วันนี้เขาขับรถเองปกติจะมีคนขับรถอะนะ สงสัยจะเป็นของสำคัญ ระหว่างทางฉันก็ชวนคุย ก็มันออกจะรู้สึกแปลกๆนะสิถ้าเกิดเงียบกันตลอดทาง

"นายจะไปซื้ออะไรเหรอ"

"ของขวัญ"

"ของขวัญ ให้แฟนเหรอ"

"ทำไมฉันต้องทำแบบนั้น"

"อ่าว ก็ผู้ชายส่วนใหญ่เค้าซื้อของขวัญให้แฟนทั้งนั้นแหละ"

"นั้นฉันคงไม่ใช้ผู้ชายส่วนใหญ่ของเธอ ไม่ใช้แฟนหรอก แค่คนสำคัญไม่ได้พิเศษอะไรมากนักหรอก"คนสำคัญของเขามันทำให้ฉันรู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูกรู้สึกหงุดหงิด  คนสำคัญเหรอยะ จะแต่งงานกับฉันบังอาจมากที่จะมามีคนสำคัญ

"วันนี้คงเป็นวันเกิดคนสำคัญของนายสินะ"คำพูดที่ใส่อารมณ์ลงไปนั้นทำเอาไมอาต้องหันหน้ามามองฉัน นี่ฉันเป็นอะไรไปเนี้ย

 "อื้ม"