รักเเวมไพร์ยัยตัวเเสบ

     พอกลับมาถึงบ้านคุณพ่อก็ยื่นซองบาง

อย่างให้ฉันพอเปิดอ่านงานเลี้ยงเหรอเเล้ว

คุณพ่อเอามให้ฉันทำไม

"อะไรค่ะงานเลี้ยงนี่"

"บอกไว้ก่อนเดี่ยวเเกลืม"

"ให้หนูไปด้วยเหรอค่ะ"

"ใช่เเกต้องไปด้วย"คุณพ่อพูดจบก็เดินขึ้น

ไปบนห้อง ไปก็ไป เเต่ตอนนี้ไปอาบน้ำ

ก่อนดีกว่า ง่วงนอนจะตายอยู่เเล้วเฮ้ออออ

งานพรุ่งจะเป็นยังไงบ้างนะ ก๊อกๆๆๆใครมา

เคาะประตูนะ 

"เอ้าว่าไง"คนรับใช้ยื่นชุดให้ฉัน"ขอบใจ"

ชุดวันงานงั้นเหรอฉันยังไม่ำด้เชือกด้วยตัว

เองเลยเฮ้อออออ(เฮ้อรอบที่สอง~~คนเขียน)

อาบน้ำดีกว่า ~~~~~~~

 เอเตอร์(พระเอก)

"พรุ่งนี้พ่อมีคนอยากให้รูจัก"ใครอีกละเลิกจับ

คู่ให้ผมได้เเล้วน่ารำคาญ

"พ่อเลิกจับคู่ให้ผมได้เเล้วนะ ผมโตเเล้ว"

"ไม่ได้จับคู่เค้าเป็นเเวมไพร์เหมือนลูกนะพ่อก็เลย"

ผมเดินขึ้นห้องโดยที่ไม่สนใจว่าพ่อจะพูดอะไร

ผมชื่อ เอเตอร์ ราชบดี เป็นเเวมไพร์ตัวจริงพ่อของ

ผมเป็นเเวมไพร์เเม่ก็เช่นกันเเต่ตอนนี้เเม่เสียชีวิตเเล้ว

ตอนนี้ผมรู้สึกว่าเด็กใหม่ที่มาอยู่โรงเรียนเดี่ยวกันกับ

ผมจะเป็นเเวมไพร์เหมือนกันผมได้กลิ่นเลือดของเธอ

พรุ่งนี้จะมีง่นเลี้ยงขอบคุณหุ้นส่วนที่ทำให้กิจการของ

พ่อผมรุ่งภายในหนึ่งเดือนก็งี้เเหละรวยเเล้วรวยอีก

เงินเหลือใช้(^~^)