รักเเวมไพร์ยัยตัวเเสบ
เขียนโดย ดินสอสีดำ
วันที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2558 เวลา 15.43 น.
แก้ไขเมื่อ 17 มกราคม พ.ศ. 2559 19.03 น. โดย เจ้าของนิยาย
19) เคี้ยว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้าเเล้วเหรอเนี้ย
เฮ้ยยยยย!!!!!!!!!!ลืมไปว่าพี่เอเตอร์ นอนด้วย
นอนใกล้กันเกินไปเเล้วหน้าติดกันอยู่เเล้ว
ฉันค่อยๆเอาเเขนรุ่นพี่ออกจากตัว เห้อสำเร็จ
พลึบ!!!
“ปล่อยเดี่ยวนี่เลยนะ"
“ตื่นเช้าเกินไปเเล้วมาเที่ยวทั้งทีตื่น7-8โมงก็
ไม่มีใครเค้าว่าหลอก"
ก็จริงงั้นนอนต่อ ง่ายเกินไปเเล้วเรา อึดอัด
ชะมัดยาด
“ถ้าไม่ปล่อยฉันจะร้องให้คนมาช่วย"ฉันขู่
“ถ้าขวัญร้องพี่จูบ"ห๊ะ!!!!!!จูบนี่จูบกับฉันมา
กี่รอบเเล้วชินเเล้วจูบเลย ล้อเล่น
หลังจากที่ต้องทดอึอัดมาเป็นเวลา1ชั่วโมง
เต็มๆเพราะพี่เอเตอร์กอดฉันเอาไว้เเบบไม่ให้
ดิ้นเลยพี่เอเตอร์ก็ตื่นสักที
“ปล่อยได้รึยังเนี้ย"
“ปล่อยก็ได้ เเต่มีข้อเเม้นะ"อะไรอีกอะ
“ว่ามา"
“ขวัญต้องกินเลือดพี่"
“ไม่!!!!!!"
“เป็นเเวมไพร์ก็ต้องกินเลือดสิ อดทนกับการ
หย่าเลือดมานานระวังจะกลายเป็นมนุษย์"
“ก็ดีเเล้วนี่เป็นมนุษย์ดีจะตาย"
“งั้นเหรอ อยารู้ไหมว่าทำไมพี่ถึงให้ขวัญกินเลือดพี่"
“ไม่รู้สิ"
“เพราะพี่ไม่เคยเสียเลือดไง"
“ก็เลย..อุ๊บ"โดนจูบอีกเเล้วเเต่อย่าคิดว่าฉันจะยอม
“โอ๊ย!!!"ฉันกัดปากพี่เอเตอร์ทำให้เลือดที่ไหลออกมา
เข้ามาอยู่ในปากฉัน
รสชาตินี่มันหวาน เข้มข้น เต็มไปด้วยความอร่อย
เลือดเข้ามาปากฉันจนได้รสชาติก็ทำให้เคี้ยวของ
ฉันออกมา เเย่เเล้ว เคี้ยวฉัน
“ขวัญมีเคี้ยว เเสดงว่าขวัญก็ไม่ใช่ลูกครึ่งนะสิ"
“เลือด" นี่ฉันเป็นอะไรไปทำไมตอนนี้ถึงต้องการ
เลือดด้วย ในขนะที่พี่เอเตอร์ดำลังอึ่งฉันก็ค่อยโน้ม
ตัวเข้าไปหาคอของพี่เอเตอร์ เลือด ฉันต้องการเลือด
ตอนนี้ฉันกำลังจะกินเลือดของพี่เอเตอร์
ก๊อกๆๆๆๆ
หึ!!!!!! นี่มันอะไรกัน ทำไมถึงเป็นเเบบนี้ไปได้
ว่าเเต่ใครมา ฉันกำลังเดินไปเปิดประตู เเต่พี่เอเตอร์
จับเเขนเอาไว้
“เดี่ยวพี่ไปเอง เคี้ยวขวัญมัน"ฉันรีบเอามือปิดปาก
ตัวเองทันที เกือบไปเเล้วไงเรา
พี่เอเตอร์เดินไปเปิดประตู ส่วนฉันก็ไปอาบน้ำ
ไม่สงสัยเลยว่าใครมา คงจะเป็นจีเรียนั้นเเหละ
ถ้าฉันกินเลือดพี่เอเตอร์จนหมดเหมือน เเม่ ละก็
ฉันจะเอาหน้าที่ไหนไปเจอพ่อละเนี้ย
ส่วนพี่เอเตอร์ก็บ้าเหลือเกินที่จะให้ฉันกินเลือด
เพราะตัวเองไม่เคยเสียเลือดให้ใคร บ้าที่สุดเลย
อาบน้ำเสร็จ
เเต่งตัวเสร็จฉันก็เดินออกมาจากห้องน้ำเฮ้ออ
เอาไงดีพี่เอเตอร์รู้เเล้วว่าฉันเป็นเเวมไพร์อุตสา
หลอกว่าเป็นลูกครึ่งความเเตกเเล้วงานนี่
พี่เอเตอร์ไปไหนนะ ช่างเถอะเเต่ก็ดีเเล้วไปข้างนอกดีกว่า
พอเปิดประตูออกมาก็เห็นพี่เอเตร์ยืนคุยกับจีเรียอยู่
ทำไมหัวใจเต้นงี้ฟร่ะ ไอ้หัวใจบ้า บ้าที่สุดเลย
“เอ้า ขวัญ จะไปไหนเหรอ"จีเรียถาม
“....."
ฉันไม่พูดอะไรเเต่เดินออกมาอย่ารวดเร็วนี่เรา
เป็นอะไรไปเนี้ย ฉัน้ดินก้มหน้ามาตลอดทาง
โอ๊ย!!!!!ใครชนฉันเนี้ย เอ้ย ฉันชนใคร
“ขอโทดค่ะ เเฟนธอม!!"
“ขวัญ ขอโทดทีที่ผมเดินไม่ดูทาง"
“ฉันต่างหากที่เดินไม่ดูทาง"
“ว่าเเต่ขวัญจะไปไหนเหรอ ไปขี่จักรยานกับเราไหม"
ก็ดีเหมือนกันไม่มีอะไรทำอยู่พอดีเลย
“ไปสิ"
พอขี่จักรยานเสร็จเเฟนธอก็ชวนฉันไปกิยไอติม
เเล้วก็ไปเดินเล่นที่ชายหาด มีปูเต็มไปหมดเลย
น่ารักอ่ะ
เเปลกดีนะปกติฉันเป็นพวกไม่ค่อยชอบผู้ชายสักเท่าไหร
เเต่ทำไมกับเเฟนถึงได้พูดดีด้วย
คงเป็นเพราะเค้าพูดดีกับเราละมั้งเเต่เค้านิสัยดีกว่าพี่เอเตอร์
เยอะเลยละ
##เอาละสิพระเอกของเรามีคู่เเข่งเเล้ว
ว่าเเต่นางเอกจะเลือกใครนะ อิอิ
★★สนุกไหม ยังไงก็ช่วยเม้นกันหน่อยนะจะได้
มีกำลังใจเเต่งต่อ ขอบคุณทุกคนที่เจ้ามาอ่านนะค่ะ★★
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ