รักเเวมไพร์ยัยตัวเเสบ
เขียนโดย 
ดินสอสีดำ
วันที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2558 เวลา 15.43 น.
แก้ไขเมื่อ 17 มกราคม พ.ศ. 2559 19.03 น. โดย เจ้าของนิยาย
18) ปาตี้ริมทะเล
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ★★ต่อ★★
ยังไม่ทันจะลงไปเล่นน้ำก็มีผู้หญิงคนหนึ่ง
วิ่งมาหาฉันเเต่หน้าตาเธอไม่ได้ดูทุกร้อน
อะไรเเต่กลับยิ้มด้วยความดีใจด้วยซ้ำ
เธอยกมือไหว้ฉันเเล้วฉันก็ไหว้กลับผู้ใหญ่
สวัสดีเด็ก
“สวัสดีค่ะคุณขวัญ"เธอกล่าว
“สวัสดีค่ะคุณ ...."
“ออ ขอโทดค่ะดิฉันลืมเเนะนำตัว ฉันชื่อ
กอเเก้วนะค่ะ เป็นผู้จัดการของที่นี่เเล้วก็เป็น
เรขาของคุณพ่อคุณด้วยค่ะ คุณท่านให้ฉัน
มาจัดงานปาตี้ให้กับเด็กทุกคนที่มาทัศนศึกษา
ค่ะ ถ้าคุณขวัญต้องการอะไรก็บอกได้นะค่ะ"
พูดยาวจะฟังไม่ทันเเต่ประโยคหลังตำได้เลยละ
“ถ้าฉันจะขอนอนคนเดียวจะได้ไหมค่ะ"
“เกรงว่าจะไม่ได้นะค่ะห้องพักเต็มหมดเเล้วค่ะ"
พอพูดคำนั้นจบฉันก็เดอนหน้าหงอยกลับมาเลย
โรกนี้ชั่งโหดร้ายเเต่วันนี้มีปาตี้ด้วยไปหาชุดดีกว่า
พี่ฟ้าเตรีมให้เเล้วนิเป็นการคาดเดาที่ยอดเยี่ยม
ไปเลยค่ะพี่ฟ้า^_^
ชุดไหนดีน่า เอาชุดนี่เเล้วกันน่ารักดีกระโปรงยาว
สีม่วงด้วย
“นี่เป็นโรคติดสีม่วงฉับพันรึไงเนี้ย”
“เเล้วไงมันผิดครงไหนที่ชอบสีม่วง"
“มันก็ไม่ผิดหลอกเเต่พี่ว่าอย่างเธอเหมาะกับสีน้ำเงิน
มากกว่าเพราะพี่ชอบสีน้ำเงิน"
“พี่เอเตอร์ชอบเเต่ฉันไม่ชอบจบนะ"
นี่ก็จะทุ่มหนึ่งเเล้วไปอาบน้ำดีกว่าจะได้เดินไปดูงาน
ด้วย
อาบน้ำเสร็จสบายตัวจังเลยยย
ก๊อกๆๆๆ ใครมาเคาะประตู
เเอ๊ดดดด จีเรีย!!!!!
“นี่เธออยู่ห้องเดี่ยวกับพี่เอเตอร์เหรอ"จีเรียพูด้วยเสียง
ที่โมโห หึงเหรอเนี้ย
“อื้อเเล้วเธอมีอะไร"
“พี่เอเตอร์อยู่ไหม พอดีฉันจะชวนเค้าไปงานปาตี้ริมทะเล
นะเจ้าภาพปีนี้เค้าใจนะ เเต่เธอเนี้ยเเต่งตัวยังกับจะไปเดิน
เเฟชั่นโชว์ ฉันเเนะนำนะไปเปลี่ยนเถอะเดี่ยวเจ้าภาพเค้า
จะหัวเราะเอา"คงยังไม่รู้นะสิว่าฉันเป็นเจ้าภาพ ว่าเเต่ฉัน
เธอละกระโปรงสั้นจนจะเห็นหมีอยู่เเล้วเสื้อนี่ก็บางเหลือเกิน
เเค่โดนน้ำนิดหน่อยก็เห็นหนุ่นหมดเเล้ว
“พี่เอเตอร์อยู่ข้างใน"
ฉันทิ้งท้ายไว้เเค่นั้นเเล้วเดินหนีออกมาจากเลี่ยนตรงนั้น
โอ้ยจะอวก พี่เอเตอร์คะ พี่เอเตอร์ขา เเหม่ถ้าได้อยู่ห้องเดี่ยว
กับปานนี้ไม่อาบน้ำให้กันไปเเล้วเหรอ ว่าเเต่ทำไมฉันต้องโกดด้วยเนี้ย
ในงาน พอทุกคนมากันครบก็พากันนั่งโต๊ะที่พนักงานจัดไว้
เเหม่ทำไม่ถึงได้นั่งกับยัยจีเรียด้วยเนี้ย
“สวัสดีทุกคนนะค่ะวันนี้เรามีปาตี้กันที่ริมทะเล เเละที่สำคัญ
คือต้องขอขอบคุณเจ้าภาพของเราค่ะ คุณมิ่งขวัญ"
ยัยจีเรียรีบหันหน้ามาทันที เเล้วฉันด็ยืนขึ้นทุกคนปรบมือ
เเล้วฉันก็นั่งลว พร้อมกับยักค้วให้จีเรียเเบบกวน กวน
เป็นไงละ55555+ฉันซะอย่างใครจะทำไม
งานจบทุดคนก็กลับห้องรวมถึงฉันด้วย
ถึงห้องฉันก็อาบน้ำนอนเเต่รู้สึกว่าคนบางคนจะยังไม่อาบน้ำ
“นี่รุ่นพี่ไปอาบน้ำได้เเล้ว"
“อาบเสร็จเหรอ เดี่ยวเมื่อกี้เรียกพี่ว่าไงนะ"
เออนั่นดิหลุดจนได้เลยเราเนี้ย
“อย่าพึ่งมาหาเรื่องตอนนี้ได้ไหมไปอาบน้ำได้เเล้ว"
รุ่นพี่ไปอาบน้ำส่วนฉันก็นอน
ฟึบ!!!!อะไรหนักๆอยู่ที่ตัวพอฉันลืมตาขึ้นมาตอนนี้ฉันอยู่
ในอิ้มกอดของรุ่นพี่ ม่ายยยยนะ
“นี่เอาเเขนออกไปนะ"
“ไม่!!!!!นอนได้เเล้วเเล้วก็ไม่ต้องโวยวายด้วยจะนอน"
เป็นเเบบนี้ได้ไงเนี้ย
สรุปคืนนี้ฉันต้องอดทนนอนกับไอ้เเวมไพร์บ้าเราก็เป็น
นี่หว่า
***เป็นไงบ้างค่ะสนุกมัย
อ่านเเล้วเม้นกันหน่อยนะจะได้มีกำลังใจในการเเต่ง
ต่อ ขอคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะค่ะ***
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
