รักเเวมไพร์ยัยตัวเเสบ
7.2
เขียนโดย ดินสอสีดำ
วันที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2558 เวลา 15.43 น.
27 ตอน
18 วิจารณ์
26.19K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 17 มกราคม พ.ศ. 2559 19.03 น. โดย เจ้าของนิยาย
18) ปาตี้ริมทะเล
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ★★ต่อ★★
ยังไม่ทันจะลงไปเล่นน้ำก็มีผู้หญิงคนหนึ่ง
วิ่งมาหาฉันเเต่หน้าตาเธอไม่ได้ดูทุกร้อน
อะไรเเต่กลับยิ้มด้วยความดีใจด้วยซ้ำ
เธอยกมือไหว้ฉันเเล้วฉันก็ไหว้กลับผู้ใหญ่
สวัสดีเด็ก
“สวัสดีค่ะคุณขวัญ"เธอกล่าว
“สวัสดีค่ะคุณ ...."
“ออ ขอโทดค่ะดิฉันลืมเเนะนำตัว ฉันชื่อ
กอเเก้วนะค่ะ เป็นผู้จัดการของที่นี่เเล้วก็เป็น
เรขาของคุณพ่อคุณด้วยค่ะ คุณท่านให้ฉัน
มาจัดงานปาตี้ให้กับเด็กทุกคนที่มาทัศนศึกษา
ค่ะ ถ้าคุณขวัญต้องการอะไรก็บอกได้นะค่ะ"
พูดยาวจะฟังไม่ทันเเต่ประโยคหลังตำได้เลยละ
“ถ้าฉันจะขอนอนคนเดียวจะได้ไหมค่ะ"
“เกรงว่าจะไม่ได้นะค่ะห้องพักเต็มหมดเเล้วค่ะ"
พอพูดคำนั้นจบฉันก็เดอนหน้าหงอยกลับมาเลย
โรกนี้ชั่งโหดร้ายเเต่วันนี้มีปาตี้ด้วยไปหาชุดดีกว่า
พี่ฟ้าเตรีมให้เเล้วนิเป็นการคาดเดาที่ยอดเยี่ยม
ไปเลยค่ะพี่ฟ้า^_^
ชุดไหนดีน่า เอาชุดนี่เเล้วกันน่ารักดีกระโปรงยาว
สีม่วงด้วย
“นี่เป็นโรคติดสีม่วงฉับพันรึไงเนี้ย”
“เเล้วไงมันผิดครงไหนที่ชอบสีม่วง"
“มันก็ไม่ผิดหลอกเเต่พี่ว่าอย่างเธอเหมาะกับสีน้ำเงิน
มากกว่าเพราะพี่ชอบสีน้ำเงิน"
“พี่เอเตอร์ชอบเเต่ฉันไม่ชอบจบนะ"
นี่ก็จะทุ่มหนึ่งเเล้วไปอาบน้ำดีกว่าจะได้เดินไปดูงาน
ด้วย
อาบน้ำเสร็จสบายตัวจังเลยยย
ก๊อกๆๆๆ ใครมาเคาะประตู
เเอ๊ดดดด จีเรีย!!!!!
“นี่เธออยู่ห้องเดี่ยวกับพี่เอเตอร์เหรอ"จีเรียพูด้วยเสียง
ที่โมโห หึงเหรอเนี้ย
“อื้อเเล้วเธอมีอะไร"
“พี่เอเตอร์อยู่ไหม พอดีฉันจะชวนเค้าไปงานปาตี้ริมทะเล
นะเจ้าภาพปีนี้เค้าใจนะ เเต่เธอเนี้ยเเต่งตัวยังกับจะไปเดิน
เเฟชั่นโชว์ ฉันเเนะนำนะไปเปลี่ยนเถอะเดี่ยวเจ้าภาพเค้า
จะหัวเราะเอา"คงยังไม่รู้นะสิว่าฉันเป็นเจ้าภาพ ว่าเเต่ฉัน
เธอละกระโปรงสั้นจนจะเห็นหมีอยู่เเล้วเสื้อนี่ก็บางเหลือเกิน
เเค่โดนน้ำนิดหน่อยก็เห็นหนุ่นหมดเเล้ว
“พี่เอเตอร์อยู่ข้างใน"
ฉันทิ้งท้ายไว้เเค่นั้นเเล้วเดินหนีออกมาจากเลี่ยนตรงนั้น
โอ้ยจะอวก พี่เอเตอร์คะ พี่เอเตอร์ขา เเหม่ถ้าได้อยู่ห้องเดี่ยว
กับปานนี้ไม่อาบน้ำให้กันไปเเล้วเหรอ ว่าเเต่ทำไมฉันต้องโกดด้วยเนี้ย
ในงาน พอทุกคนมากันครบก็พากันนั่งโต๊ะที่พนักงานจัดไว้
เเหม่ทำไม่ถึงได้นั่งกับยัยจีเรียด้วยเนี้ย
“สวัสดีทุกคนนะค่ะวันนี้เรามีปาตี้กันที่ริมทะเล เเละที่สำคัญ
คือต้องขอขอบคุณเจ้าภาพของเราค่ะ คุณมิ่งขวัญ"
ยัยจีเรียรีบหันหน้ามาทันที เเล้วฉันด็ยืนขึ้นทุกคนปรบมือ
เเล้วฉันก็นั่งลว พร้อมกับยักค้วให้จีเรียเเบบกวน กวน
เป็นไงละ55555+ฉันซะอย่างใครจะทำไม
งานจบทุดคนก็กลับห้องรวมถึงฉันด้วย
ถึงห้องฉันก็อาบน้ำนอนเเต่รู้สึกว่าคนบางคนจะยังไม่อาบน้ำ
“นี่รุ่นพี่ไปอาบน้ำได้เเล้ว"
“อาบเสร็จเหรอ เดี่ยวเมื่อกี้เรียกพี่ว่าไงนะ"
เออนั่นดิหลุดจนได้เลยเราเนี้ย
“อย่าพึ่งมาหาเรื่องตอนนี้ได้ไหมไปอาบน้ำได้เเล้ว"
รุ่นพี่ไปอาบน้ำส่วนฉันก็นอน
ฟึบ!!!!อะไรหนักๆอยู่ที่ตัวพอฉันลืมตาขึ้นมาตอนนี้ฉันอยู่
ในอิ้มกอดของรุ่นพี่ ม่ายยยยนะ
“นี่เอาเเขนออกไปนะ"
“ไม่!!!!!นอนได้เเล้วเเล้วก็ไม่ต้องโวยวายด้วยจะนอน"
เป็นเเบบนี้ได้ไงเนี้ย
สรุปคืนนี้ฉันต้องอดทนนอนกับไอ้เเวมไพร์บ้าเราก็เป็น
นี่หว่า
***เป็นไงบ้างค่ะสนุกมัย
อ่านเเล้วเม้นกันหน่อยนะจะได้มีกำลังใจในการเเต่ง
ต่อ ขอคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะค่ะ***
ยังไม่ทันจะลงไปเล่นน้ำก็มีผู้หญิงคนหนึ่ง
วิ่งมาหาฉันเเต่หน้าตาเธอไม่ได้ดูทุกร้อน
อะไรเเต่กลับยิ้มด้วยความดีใจด้วยซ้ำ
เธอยกมือไหว้ฉันเเล้วฉันก็ไหว้กลับผู้ใหญ่
สวัสดีเด็ก
“สวัสดีค่ะคุณขวัญ"เธอกล่าว
“สวัสดีค่ะคุณ ...."
“ออ ขอโทดค่ะดิฉันลืมเเนะนำตัว ฉันชื่อ
กอเเก้วนะค่ะ เป็นผู้จัดการของที่นี่เเล้วก็เป็น
เรขาของคุณพ่อคุณด้วยค่ะ คุณท่านให้ฉัน
มาจัดงานปาตี้ให้กับเด็กทุกคนที่มาทัศนศึกษา
ค่ะ ถ้าคุณขวัญต้องการอะไรก็บอกได้นะค่ะ"
พูดยาวจะฟังไม่ทันเเต่ประโยคหลังตำได้เลยละ
“ถ้าฉันจะขอนอนคนเดียวจะได้ไหมค่ะ"
“เกรงว่าจะไม่ได้นะค่ะห้องพักเต็มหมดเเล้วค่ะ"
พอพูดคำนั้นจบฉันก็เดอนหน้าหงอยกลับมาเลย
โรกนี้ชั่งโหดร้ายเเต่วันนี้มีปาตี้ด้วยไปหาชุดดีกว่า
พี่ฟ้าเตรีมให้เเล้วนิเป็นการคาดเดาที่ยอดเยี่ยม
ไปเลยค่ะพี่ฟ้า^_^
ชุดไหนดีน่า เอาชุดนี่เเล้วกันน่ารักดีกระโปรงยาว
สีม่วงด้วย
“นี่เป็นโรคติดสีม่วงฉับพันรึไงเนี้ย”
“เเล้วไงมันผิดครงไหนที่ชอบสีม่วง"
“มันก็ไม่ผิดหลอกเเต่พี่ว่าอย่างเธอเหมาะกับสีน้ำเงิน
มากกว่าเพราะพี่ชอบสีน้ำเงิน"
“พี่เอเตอร์ชอบเเต่ฉันไม่ชอบจบนะ"
นี่ก็จะทุ่มหนึ่งเเล้วไปอาบน้ำดีกว่าจะได้เดินไปดูงาน
ด้วย
อาบน้ำเสร็จสบายตัวจังเลยยย
ก๊อกๆๆๆ ใครมาเคาะประตู
เเอ๊ดดดด จีเรีย!!!!!
“นี่เธออยู่ห้องเดี่ยวกับพี่เอเตอร์เหรอ"จีเรียพูด้วยเสียง
ที่โมโห หึงเหรอเนี้ย
“อื้อเเล้วเธอมีอะไร"
“พี่เอเตอร์อยู่ไหม พอดีฉันจะชวนเค้าไปงานปาตี้ริมทะเล
นะเจ้าภาพปีนี้เค้าใจนะ เเต่เธอเนี้ยเเต่งตัวยังกับจะไปเดิน
เเฟชั่นโชว์ ฉันเเนะนำนะไปเปลี่ยนเถอะเดี่ยวเจ้าภาพเค้า
จะหัวเราะเอา"คงยังไม่รู้นะสิว่าฉันเป็นเจ้าภาพ ว่าเเต่ฉัน
เธอละกระโปรงสั้นจนจะเห็นหมีอยู่เเล้วเสื้อนี่ก็บางเหลือเกิน
เเค่โดนน้ำนิดหน่อยก็เห็นหนุ่นหมดเเล้ว
“พี่เอเตอร์อยู่ข้างใน"
ฉันทิ้งท้ายไว้เเค่นั้นเเล้วเดินหนีออกมาจากเลี่ยนตรงนั้น
โอ้ยจะอวก พี่เอเตอร์คะ พี่เอเตอร์ขา เเหม่ถ้าได้อยู่ห้องเดี่ยว
กับปานนี้ไม่อาบน้ำให้กันไปเเล้วเหรอ ว่าเเต่ทำไมฉันต้องโกดด้วยเนี้ย
ในงาน พอทุกคนมากันครบก็พากันนั่งโต๊ะที่พนักงานจัดไว้
เเหม่ทำไม่ถึงได้นั่งกับยัยจีเรียด้วยเนี้ย
“สวัสดีทุกคนนะค่ะวันนี้เรามีปาตี้กันที่ริมทะเล เเละที่สำคัญ
คือต้องขอขอบคุณเจ้าภาพของเราค่ะ คุณมิ่งขวัญ"
ยัยจีเรียรีบหันหน้ามาทันที เเล้วฉันด็ยืนขึ้นทุกคนปรบมือ
เเล้วฉันก็นั่งลว พร้อมกับยักค้วให้จีเรียเเบบกวน กวน
เป็นไงละ55555+ฉันซะอย่างใครจะทำไม
งานจบทุดคนก็กลับห้องรวมถึงฉันด้วย
ถึงห้องฉันก็อาบน้ำนอนเเต่รู้สึกว่าคนบางคนจะยังไม่อาบน้ำ
“นี่รุ่นพี่ไปอาบน้ำได้เเล้ว"
“อาบเสร็จเหรอ เดี่ยวเมื่อกี้เรียกพี่ว่าไงนะ"
เออนั่นดิหลุดจนได้เลยเราเนี้ย
“อย่าพึ่งมาหาเรื่องตอนนี้ได้ไหมไปอาบน้ำได้เเล้ว"
รุ่นพี่ไปอาบน้ำส่วนฉันก็นอน
ฟึบ!!!!อะไรหนักๆอยู่ที่ตัวพอฉันลืมตาขึ้นมาตอนนี้ฉันอยู่
ในอิ้มกอดของรุ่นพี่ ม่ายยยยนะ
“นี่เอาเเขนออกไปนะ"
“ไม่!!!!!นอนได้เเล้วเเล้วก็ไม่ต้องโวยวายด้วยจะนอน"
เป็นเเบบนี้ได้ไงเนี้ย
สรุปคืนนี้ฉันต้องอดทนนอนกับไอ้เเวมไพร์บ้าเราก็เป็น
นี่หว่า
***เป็นไงบ้างค่ะสนุกมัย
อ่านเเล้วเม้นกันหน่อยนะจะได้มีกำลังใจในการเเต่ง
ต่อ ขอคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะค่ะ***
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ